1 Januari 2015, de klok heeft net twaalf uur geslagen. Mijn broer en ik hadden besloten dit jaar de Kustmarathon te wandelen, hij voor de eerste maal, ik voor de derde maal. Hoewel ik toen nog niet wist of ik de Vierdaagse vanwege mijn werk ook nog zou kunnen wandelen hadden we al snel een trainingsprogramma gemaakt. We zouden ook voor de eerste maal de Dam tot Dam wandeltocht van Amsterdam naar Zaandam in september gaan wandelen, als voor bereiding op de Kustmarathon. De mooiste maar zwaarste zoals er reclame voor wordt gemaakt. Iets over twaalf inschrijven want uit ervaring wisten we dat er veel belangstelling voor deze wandeltocht was. Dus direct na de nieuwjaarswensen ingeschreven. We konden allebei meedoen.
En toen kwam 11 juni 2015, de dag dat alle plannen in duigen vielen. Er was een gezwel in mijn endeldarm gevonden. Geen Vierdaagse en later (na de operatie op 10 juli) door de nabehandeling geen Dam tot Damloop en Kustmarathon. Ook mijn broer besloot niet mee te doen. De kaarten waren overigens snel verkocht.
Omdat begin 2016 de nabehandeling was afgelopen, moest ik mijn conditie weer van onderaf op gaan bouwen. Wandelingen van 10 kilometer kon ik toen maar net aan, de Vierdaagse, Dam tot Damloop en de Kustmarathon zaten er niet in in 2016.
In 2017 besloot ik om toch mee te doen aan de Vierdaagse, maar kijken hoever het zou lukken (160 km uiteindelijk wat precies 4*40 km was die ik moest wandelen). Ook de Dam tot Damloop zou ik gaan proberen op een voor mij bijzondere dag namelijk mijn vierenvijftigste verjaardag. De kustmarathon besloot ik nog een jaar uit te stellen.
1 januari 2018, de klok had weer net twaalf geslagen en na de nieuwjaarswensen schreven na 3 jaar mijn broer en ik ons weer in voor de kustmarathon. Dit jaar moest het dan maar gebeuren. Om zodoende na mijn ziekte de 3de wandeltocht (Vierdaagse, Dam tot Damloop en kustmarathon) succesvol uit te lopen. En 7 oktober was het zover, het weer zag er goed uit.
Nadat ik om 3:15 was opgestaan reed ik rond half 5 richting Zoutelande. Hier zou de bus ons naar de startplaats Burgh Haamstede brengen.
Hieronder het verslag van deze wandeltocht dat ik heb verdeeld in 3 stukken:
Burgh Haamstede t/m de Oosterscheldekering
"Stukje" strand bij Vrouwenpolder richting Domburg
Domburg tot de finish in Zoutelande
Deel 1: Burgh Haamstede t/m de Oosterscheldekering
Toen we in Zoutelande aankwamen konden we bijna direct met de bus mee richting Burgh Haamstede.
Daar kwamen we rond 7 uur aan. Nog een uurtje wachten tot de uiteindelijke start. Dus maar even een bakje thee gehaald en een vlaggetje meegenomen.
We gingen even op een bankje zitten.
Langzaam stroomde de sporthal vol.
Iets over half acht liepen we naar buiten.
Hier was het ook al druk. Men besloot hierom de start al om kwart voor acht te laten plaatsvinden.
Er moesten namelijk ongeveer 5000 wandelaars vertrekken.
Het eerst gedeelte richting de Oosterscheldekering liep anders dan tijdens mij vorige edities. Men liep niet meer langst het bos. Hierdoor ontbrak ook een stukje strand.
Dat gaf wel in het begin wat bredere wegen, wat heel plezierig was. Maar later in de tocht kwam een tweede grote aanpassing die minder plezierig was. Wandelen langst het strand is erg leuk,maar niet als het ongeveer 10 kilometer in her losse zand is.
Maar zo ver waren we nog niet, eerst moesten we de Oosterscheldekering nog over.
En hoewel er voorspeld was dat het in de ochtend eventueel nog wat zou regenen, is dat niet gebeurd.
Het weer zou zelfs goed worden.
Na ongeveer 5 kilometer kwam de Oosterscheldekering in zicht.
Filmpje 1 Oosterscheldekering.
Het uitzocht op de kering was erg goed.
En op diverse plaatsen hingen ook vlaggen en banners van de kustmarathon.
En uiteraard hadden vele wandelaars ook het vlaggetje wat men in het begin had gekregen in hun tas gestopt.
Filmpje Oosterscheldekering 2
We hadden wat wind in de rug wat tijdens dit gedeelte ook erg plezierig liep.
Na ongeveer 11 kilometer nam ik even een sanitaire stop met een rustmoment.
Om na een kwartiertje weer verder te gaan richting het volgende gedeelte van de Oosterscheldekering.
Bij de sluis aangekomen hadden we geluk. De slagbomen gingen open en we hoefden niet meer om te lopen.
Het volgende stuk stuk van de kering kwam eraan.
Filmpje Oosterscheldekering 3
Op het eind van de kering kwam het strand in zicht. Nog ongeveer 5 kilometer te gaan richting Vrouwenpolder en dan loopt deze tocht een "stukje" over het strand.
Deel 2: "Stukje" strand bij Vrouwenpolder richting Domburg
Na 15 kilometer kwamen we aan in Noord Beveland.
Rechts van ons was steeds de zee te zien.
Filmpje 1 richting Vrouwenpolder
De wandelaars wisten dat nu het "stukje" over het strand zou komen.
Filmpje 2 richting Vrouwenpolder
En dat "stukje" kwam steeds dichterbij. Maar eerst was er nog een post waar je een consumptiebon kon inleveren. En ook Omroep Zeeland wenst ons met de duim een goede wandeling.
Ook de muziek ontbrak hier niet.
In de verte zagen we al wandelaars op het strand lopen.
En uiteindelijk kwamen we ook op het punt waar het strand begon.
Nog even wat muziek en daarna ...
… richting het strand.
Het strand was voornamelijk gevuld met los zand.
En omdat de vloed aan het opkomen was, waren er niet veel "verharde" gedeeltes.
Filmpje 1 Langst het strand
De opkomende vloed gaf wel leuke plaatsjes.
Filmpje 2 Langst het strand
Maar het losse zand bleef.
Filmpje 3 Langst het strand
Soms kon je een beetje langst de vloedlijn wandelen.
Maar dat gaf ook vaak natte voeten omdat de golf dan net iets verder kwam dan verwacht.
Een stukje droog land.
Maar het zand bleef voornamelijk los (had ik volgens mij al eerder geschreven.)
En Domburg was nog niet in zicht. Net voor Domburg zouden we het strand weer verlaten.
Dan nog maar even deze meeuwen op de foto zetten
Sommige wandelaars besloten met blote voeten over het strand te wandelen. Dat vonden ze beter gaan.
De vloed kwam steeds verder op.
Filmpje 4 Langst het strand
En het strand bleef voornamelijk uit los zand bestaan. Ik val volgens mij in herhaling. In de verte (met de nadruk op verte) leek Domburg in zicht te komen. Maar je zag nog geen wandelaars het strand afgaan.
Wel was er muziek.
En de vloed kwam nog verder op.
Er stond gelukkig wel een tentje waar weer een bon kon worden ingeleverd, ik besloot bouillon te nemen.
Ja zo'n stuk van 10 kilometer maakt ons allemaal toppers.
Maar Domburg dat nu echt in de verte te zien was, leek maar niet dichterbij te komen.
Ik begon moeite te krijgen met het losse zand. Daar was ik niet de enige in.
Filmpje 5 Langst het strand
Na een paar uur kwam eindelijk het punt waar we het strand af konden gaan.
Ik was aardig uitgeput en besloot en volgende stuk richting Domburg wat rustiger aan te doen. Mijn hartslag sloeg ook op hol. Het strand had aardig wat van mijn krachten gekost.
Deel 3: Domburg tot de finish in Zoutelande
Domburg kwam nu echt in zicht.
Hier zag ik nog een oud collega Cees Boogerd, die even een stuk met mij meeliep en later toen ik ging rusten nog even bleek kletsen. Zij vrouw speelt in de bovenstaande band mee.
In Domburg was ongeveer 30 kilometer afgelegd. Nog 12 lange kilometers te gaan. Het "stukje" strand had er aardig ingehakt.
In Domburg stond dit bandje. Daarna liep de wandeling richting Westkapelle.
Vanaf nu waren er veel trappen. Die nam ik maar erg rustig, je moet er niet aan denken dat je hier zou vallen.
Evenals Domburg was Westkapelle al snel te zien, alleen het leek maar niet dichterbij te komen.
Maar aan de rechterkant was de zee te zien.
Dat gaf weer moed voor de volgende kilometers ondanks de vermoeidheid.
Filmpje 1 Richting Westkapelle
Ja de Kustmarathon maakt zijn slogan meer dan waarde:
De mooiste en de zwaarste.
Filmpje 2 Richting Westkapelle
In Westkapelle aangekomen was er muziek.
In Westkapelle maakte ik nog een foto van het kanon.
Nadat ik nog wat foto's had gemaakt van Westkapelle maakte ik me op voor het laatste stuk
Ik besloot nog even te rusten, mijn broer liep verder, hij had even gewacht en wilde verder.
Er kwam een cameraman van Omroep Zeeland voorbij.
Bij Scalda (mijn werkgever) kreeg iedereen een flesje water. Bedankt aan de vrijwilligers. Misschien wil ik als ik niet meeloop me hier ook wel eens voor opgeven.
Nog even een "onverwachts" extra rondje van ongeveer 200 meter.
Daarna weer een trap op.
Langzaam maar zeker werden de kilometers minder. Tegen medewandelaars zei ik dat dit al vanaf de eerste stap was. Maar nu ging je het echt merken. Nog 3.195 km te gaan.
Hier was het steeds stijgen en dalen.
In de verte was Zoutelande al te zien.
Hoewel dit het hoogste punt was van deze marathon, bleef het toch nog stijgen en dalen.
Ondertussen was er weer één kilometer te gaan. Na 2,195 km.
Nog het laatste stukje over het strand bij Zoutelande.
Hoewel het hier wat beter liep dan het eerdere stuk was het toch weer een zwaar gedeelte.
Net voor Zoutelande kregen de wandelaars een T-shirt. Hier leek even de accu bij mij helemaal leeg te zijn. Ik had bijna de moed niet meer om richting de vrijwilligers te wandelen die de T-shirts uit aan het delen waren. Ik leek wel of een onbekende kracht me tegen wilde houden. Het zou toch niet waar zijn, ongeveer 1 kilometer voor de finish nog uit te vallen.
Ik besloot toch nog maar even te rusten. Vijf minuten maar, ik had nog voldoende tijd om binnen te komen.
Hoewel de rust me wel goed deed, ging het nog steeds moeizaam. Stapje voor stapje liep ik richting de finish.
Op de dijk was de finish al te zien ...
… evenals dit beeld van de kustmarathon.
Gelukkig kon ik daarna al snel naar beneden, al was de daling (dit keer geen trap) na 42 kilometer geen pretje.
Aan het begin van de Langstraat (finishstraat) kreeg ik nadat er een krul op mijn nummer was gezet de medaille,
Om 12 voor zes was ik binnen, ik fotografeerde nog even het finishdoek.
Hier werden Lein en Lenie Lieverse bedankt voor hun jarenlange inzet voor deze marathon.
En omdat Lein ziek is werd gevraagd op een handje een tekst te schrijven:
Lein en Lenie bedankt voor alles en heel veel sterkte.
En zodoende heb ik nu alle wandeltochten die voor 2015 gepland waren weer 'n keer uitgelopen, de Vierdaagse zelfs voor de tweede maal na mijn ziekte. Op de bovenstaande foto alle medailles die hierbij horen.
Omdat Zoutelande de finishplaats was hieronder het liedje Zoutelande.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten