Vandaag reed ik rond kwart voor negen richting Vlissingen om daar de Ruytertocht te wandelen.
Toen ik net op de A58 was leek het wel of er iets tegen mijn auto aantikte. Steentje? Toch maar even controleren bij de eerste parkeerplaats.
Het waren riemen van mijn wandelaars die net uit het portier staken. Toen het was opgelost kon ik verder. Toen ik bijna bij Goes was vloog er een vogel net voor mijn auto door. En die werd nog net aangetikt, omdat ik hem niet meer kon ontwijken.
Rond 10 uur kwam ik bij de startplaats aan. Hoewel het een doodlopend straatje was kon er nog op het terrein worden geparkeerd. Nog even inschrijven, daarna kon ik starten.
Het eerste stuk liep door een aantal wijken van Vlissingen.
Lange JanIn verte was een hoog gebouw te zien dat op de Boulevard staat. Maar daar komen we later pas langst.
Op een bepaald moment zag ik in de verte de Lange Jan. Dat is de kerk in Middelburg.
Middelburg ligt niet zo ver van Vlissingen af.
De tocht liep nadat ik een bruggetje over was langst een aantal beekjes.
Gezien het goede weer waren er hele mooie foto’s te maken.
Ik liep langst een bunker en een skatebaan.
Al snel kwam ik daarna bij de eerste rust. Dit was bij een zwembad.
Omdat er pas 3 kilometer was afgelegd nam ik alleen een sanitaire stop.
Na de rust liep ik verder en zag deze eendjes.
Hier bleek ook even later dat ik vlak tegen Middelburg aan zat.
Maar ik liep de andere kant op. Langs het kanaal van Middelburg naar Vlissingen.
Hier heb ik weer diverse foto’s gemaakt.
Met op de achtergrond een molen zag ik dit bootje varen.
Maar wat zal ik in de verte stond er nu een brug open?
Toen ik dichterbij kwam was het inderdaad zo dat de brug open stond.
Ik moest even wachten voordat ik aan de andere kant kon komen.
Maar ik was niet de enige.
Meerdere mensen stonden met de fiets of benenwagen te wachten.
Toen de brug eenmaal open ging maakte ik in het midden nog even een paar foto’s.
Aan de andere kant van het kanaal liep ik verder en kwam langs het station Vlissingen Souburg.
Ik moest alsmaar rechtdoor tot ik uiteindelijk bij de brug aankwam die je passeert als je Vlissingen in moet en vanaf de A58 komt.
Deze brug stond open net als de vorige bij Souburg.
Ik bleef even kijken hoe de brug weer dicht ging en maakte ook hiervan een aantal foto’s.
Daarna ging ik het spoor over en volgde me weg richting station Vlissingen.
Aan de linkerkant waren aantal havens die je overigens vanaf deze kant niet kon zien.
En ook zag ik schapen in de wei staan. Bij het station aangekomen was de tweede rust.
Bij de station kun je ook vanuit Vlissingen richting Breskens varen.
Vroeger kon dat met de auto maar tegenwoordig is het een fietsverbinding. Dit komt omdat je tegenwoordig via de Westerschelde tunnel naar Breskens moet. Dus om naar Breskens te kunnen met de auto moet je dus tegenwoordig omrijden.
Bij de rust heb ik even wat gedronken, gerust, en na sanitaire stop liep ik verder.
De tocht verder over de sluizen richting het water.
Ook hier waren mooie foto’s.
We liepen nu langst de Westerschelde. Hier kun je ook grotere schepen zien varen.
De Boulevard kwam in zicht.
Maar eerst liepen we lopen langs een oorlogsmonument. (Uncle Beach)
Want ook hier in Vlissingen is hard gevochten voor de vrijheid in 1945. Want we mogen niet vergeten dat we de vrijheid moeten koesteren. Wat niet zo ver van ons vandaan in Oekraïne is het gewoon oorlog. So we must never forget.
En ook deze molen was te zien.
We liepen even van het water af.
Dit om langst het huis van Michiel de Ruyter te wandelen.
Verder zagen we Het Arsenaal een museum in Vlissingen.
Daarna kwam ik langst het beeld van Michiel de Ruyter.
Natuurlijk even een foto maken van deze held.
Tenminste vanuit het oogpunt van Nederland. Met een uitleg.
Daarna weer de boulevard op waar deze zeemeeuw zat.
MeeuwEr stonden diverse beelden op de Boulevard. Zoals hier Frans Naerebout.
De tocht ging verder langst de gevangenistoren.
Kanonnen, ...
... een vuurtorentje ...
... en Scalda (mijn werkgever al werk ik in Terneuzen) werden gepasseerd.
Verschillende hoge gebouwen en nog meer beelden werden gepasseerd.
En op de Westerschelde zag je steeds schepen voorbij komen.
Na de boulevard liep de tocht verder door een natuurgebied.
Daar maakte ik weer diverse foto’s het weer was goed.
Ik passeerde een bruggetje ...
... en zag deze eendjes.
De wandeling zat er bijna op.
En weer waren er eendjes te zien die ook genoten van het weer.
Toen we het natuurgebied uit liepen (was even verkeerd gewandeld, maar zat vlug weer op de route) waren het nog maar een paar straatjes.
De finish werd bereikt en de thuisreis kon weer worden aanvaart. Zeker de moeite waard om hier meer te wandelen.
Vergeet mijn gastenboek niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten