Gisteren kwam Sinterklaas aan in Roosendaal. Voor het eerst sinds 2 jaar weer op de normale manier. Vorig jaar was er wel een optocht mogelijk maar toch waren er toen nog maatregelen.
Vandaag haalde mijn broer me op om richting Dordrecht te rijden voor de St Nicolaas wandeltocht.
Zelf wilde ik nog maar 10 kilometer wandelen, het gaat wel een stuk beter met de hielspoor maar ik wil het niet forceren. Mijn broer liep de 15 kilometer. De start was bij het Dordrecht stadion. Daar zagen we dit bord.
Nadat we ons hadden ingeschreven liepen we samen weg.
Ik kon het een tijdje wel bijhouden, maar besloot toch op een bepaald moment rustiger te doen. In het begin waren er wat onduidelijkheden maar de organisatie was volop bezig e.e.a. op te lossen.
We moesten namelijk een parkje in in principe stond de pijl goed maar even later kon je ook linksaf .
Nadat we door het park waren gewandeld en bij een bruggetje naar rechts moesten kwamen we weer bijna bij het begin van het parkje.
Maar nu moesten we rechtdoor onder een tunneltje door.
Even later zag ik een paar schildering op flatgebouwen zie ik natuurlijk fotografeerde.
Daarna over een bruggetje mijn broer begon nu wel afstand te nemen maar het viel nog wel mee.
Na het bruggetje liepen we langst een haventje.
Al snel kwam ik langst een parkje.
Even een houten bruggetje over.
Nadat ik het park weer uitliep kwam ik langst de schouwburg. Enkele jaren geleden liep ik hier samen met mijn broer in de regen waardoor we toen pijlen hadden gemist.
Op een gegeven moment zag ik 2 koppelstenen. Hier hebben in de tweede Wereldoorlog joden gewoond die zijn weggevoerd en vermoord.
Ik zag ook deze grappige straatnaam.
Zou dit de eend zijn.
Helaas stonden voor dit gebouw een aantal mensen dus ik kon het niet helemaal fotograferen.
Aan de andere kant was een feestje.
Ondertussen liep ik in de winkelstraat.
Even goed opletten waar de volgende pijl was. Het was daar mede door de markt erg druk. Maar ik liep gewoon goed en zag opeens de pijl naar links staan.
Ik zag een kunstwerk met bollen die mij de gedachte van Kerstballen gaf.
En even later een gezicht met in de verte een oor. Hier even rechts aanhouden, enkele andere afstanden moesten links aangehouden. Hoewel het duidelijk was aangegeven werden er toch wat extra pijlen opgehangen.
Even later liep ik in de buurt van het station Dordrecht. Mijn wandeling had er bijna op nog een paar kilometer.
Ik zou het grote herdenking kruis die wij vaak tijdens de bevrijdingstocht op 5 mei ook hebben gezien. Nu lagen er echt geen bloemen bij. Ik ging nog even zitten om mijn hiel spoor niet te forceren.
Daarna nog ongeveer 1,5 km.
Net voor de finish nog even onder de tunnel door die we eerder in deze tocht ook waren gepasseerd maar dan in tegenovergestelde richting.
Ik kwam nog een paar wandelaars tegen die twijfelde of ze parkeer moesten of dat ze rechtdoor moest en dan pas linksaf.
Waar we ook wij ook hadden getwijfeld in het begin. Maar nu stond het echt heel duidelijk aangegeven op het wegdek. Dus al snel dieper deze wandelaars de goede woorden door het park.
Ik kwam weer aan bij het Dordrecht stadion en moest nog even wachten op mijn broer. Ik dronk nog wat en dan ook nog een zakje chips.
Na een uurtje kwam mijn broer ook aan.
We kregen een speculaaspop. Een mooie wandeling voor €3,- het geld meer dan waard.
Helaas begreep ik dat de wandelvereniging WIK (Willen is kunnen) werd opgeheven. Haast geen leden meer. Helaas denk ik dat dit voor meerdere verenigingen gaat gelden nu de energieprijzen en boodschappen flink duurder worden. Toch wel jammer want hij vervallen tegenwoordig heel veel wandeltochten.
Vergeet mijn gastenboek niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten