a vandaag was het zo ver dat we naar Gulpen reden voor de Kastelenwandeltocht.
Al was het een autorit van ongeveer 2 uur hadden we er veel zin in.
Conditie was vandaag wel belangrijk want we gingen de heuvels bezoeken.
En gelijktijdig was de reünie van de gouden kruisdragers die met het miljoenlijntje vanuit Wijlre vertrokken.
Ook wij zouden er na de wandeltocht naar toe gaan.
Onderweg zagen wel al snel dit gedicht.
Lekker was het zonnetje al was dat wel lastig tijdens het autorijden want in deze periode staat de zon vrij laag.
En ook kruisbeelden zijn veel te zien in Zuid Limburg.
Al snel kwamen we bij een kasteel aan.
Hier mochten we vandaag langst lopen.
Na het kasteel liep ik al vlug over het miljoenenlijntje. Mijn broer die 18 kilometer liep verhoogde het temp.
Even later liep ik langst het miljoenenlijntje.
Nu begon het klimmen en dalen.
Toen ik onder dit tunneltje doorliep …
… kwam het treintje toevallig voorbij.
Dat klimmen en dalen was erg lastig zeker door de soms drassige paadjes.
En natuurlijk was ik dat ook niet echt mee bekend.
Maar de uitzichten waren erg mooi.
Er was heel veel mooi te zien.
Na ongeveer de helft van de tocht kwam het rustpunt in zicht. (Mijn broer had me ondertussen ingelicht.)
Nog even dit Mariabeeld fotograferen.
En ook hier was weer een kruisbeeld te zien.
Toen ik langst de kerk liep …
… kwam ik bij de rust aan waar ik een consumptie nam en even kon rusten.
Na de rust liep ik weer verder. Er zouden nog een paar stevigen klimmetjes komen.
Ik liep de rustplaats Wilder uit.
Nog steeds kon je genieten van de prachtige uitzichten.
En weer zag ik een kruisbeeld.
Het is duidelijk dat Limburg veel katholieken heeft.
Ineens dacht ik aan de serie “Dagboek van een Herdershond “ dat ook in Limburg is opgenomen.
Hier kwam Kapelaan Odekerke van een heuvel afgereden en kreeg een lekke band. “Verdomme” zei hij toen.
Zijn engelbewaarder zei toen “Een slecht begin Erik Odekerke, een slecht begin”
En ik kreeg ook dat gevoel als ik moest afdalen. Zoals al eerder gezegd waren de drassige paadjes lastig.
Zeker met mijn neuropathie. Maar ik was te voet en ook niet gevallen.
KruisbeeldIk kwam aan in het Geuldal.
Eén heel lastige klim.
Het einde kwam langzaam in zicht.
Boven aangekomen genoot ik van het uitzicht.
Dus ik maakte een aantal foto’s.
Ik kwam bij een monument voor Maria.
Ik fotografeerde het van alle kanten.
MariabeeldMaria verering is typisch katholiek.
Even later liep ik weer langst een mooi kruisbeeld.
Gulpen was in het dal te zien.
Het einde was bijna bereikt nog even dalen over een pad met keitjes.
Heel lastig wederom en het was moeilijk om goed evenwicht te houden.
Dus voorzichtig afdalen richting Gulpen.
In Gulpen aangekomen was de finish niet meer zo ver.
En uiteraard moet je in Limburg de vla proeven. Ik dronk wat en wachtte op mijn broer. Ik raakte nog even in gesprek met een vrouw over de wandeling.
Mijn broer was rond tien voor drie binnen. Tegen half 4 reden we richting Wijlre voor de reünie.
Het was een mooie tocht maar de dagen erna had ik wel last van mijn kuiten. Zeker een tocht die voor herhaling in aanmerking zou komen, helaas is het wel twee uur rijden. Misschien als ik ooit nog eens in de buurt ben.
Vergeet mijn gastenboek niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten