Na de afgelaste reünie van 2018 in Zierikzee was dit jaar de reünie in Valkenswaard.
Iedereen kon kiezen tussen een wandeltocht + lunch en uitreiking lustrumbeloningen of een bezoek aan het Valkerij- en sigarenmuseum + lunch en uitreiking lustrumbeloningen.
Helaas was de belangstelling niet erg groot. nog geen 60 leden (we hebben ruim 3.000 leden) hadden zich voor één van de keuzes aangemeld.
Om elf uur werden we ontvangen met koffie/thee en een vla.
Ook de vlag was uitgehangen.
Rond kwart voor twaalf werden we verwelkomt en werd het verdere programma uitgelegd.
Daarna keek ik nog even rond in de buurt van Harba Lorifa. Ik zag een vliegtuig overvliegen.
En ook de maan was te zien.
Hier zullen we later gaan zitten voor de lunch en de uitreiking van de beloningen.
Ook het Airbornepad loopt langst Valkenswaard.
Rond twaalf uur liepen we richting het museum. Dat zou een wandeling zijn van ongeveer één kwartier, maar bleek in de praktijk een klein half uur te zijn.
We hadden een routebeschrijving mee gekregen.
En het was ook met borden aangegeven.
Behalve het Valkerij- en sigarenmuseum waren er nog meer musea gehuisvest in dit gebouw.
Nadat we gezamenlijk een filmpje hadden gezien werd de groep in 2 gesplitst.
Wij gingen als eerste naar het Valkerij museum.
Valkenswaard is groot geworden door de Valkenhouderij.
Luxe voor de Valkenier die op diverse hoven in Europa werkte.
Valken werden getraind door de Valkenier.
Een prooi gevangen.
Nadat we het Valkerij museum hadden bezocht was er even tijd voor een drankje.
Daarna gingen we naar het sigarenmuseum. Toen de Valkerij over zijn hoogtepunt heen was moest er een nieuwe manier worden gevonden om de kost te verdienen.
Dat werd het vervaardigen van sigaren.
We kregen uitgelegd hoe de sigaren werden gemaakt.
En om de sigaar van een bepaald merk te promoten, werden sigarenbandjes gemaakt die vroeger veel werden gespaard.
En rondom het werk werden ook verenigingen voor de werknemers opgericht.
Hofnar ooit een bekend merk.
Hudson bekend uit Roosendaal.
Vanwege het anti-rookbeleid zijn ook veel sigarenfabrieken verdwenen.
Na de rondleidingen liepen we weer terug.
Gelukkig wisten we nog hoe we waren gewandeld. (En we hadden een routebeschrijving.)
Bij aankomst werden we ontvangen met een lunch.
En daarna kwamen de lustrumbeloningen. Zelf kreeg ik een beloning voor mijn 20ste Vierdaagse.
15x
20x
Daar hoort een bloemetje bij.
Helaas moet wel worden geconstateerd dat er steeds minder belangstelling is voor de reünie. Dat gaf ondanks de goede organisatie die uiteraard ook even in het zonnetje werd gezet toch het gevoel dat het allemaal net iets minder is geworden dan eerdere reünies.
Als laatste zongen we het Vierdaagselied.
Natuur gaf ons een motor mee
van ‘t allerbeste merk.
Gaf ons een hart en longenpaar
gezond, gaaf, goed en sterk.
En een paar flinke benen
een groot geluk op aard.
Wie die niet leert gebruiken
is niet zo’n motor waard.
Wie die niet leert gebruiken
is niet zo’n motor waard.
Wij lopen de Vierdaagse mee
vol levenslust en moed.
Als goede lopers blijven wij
altijd op goede voet.
Want wij zijn één voor allen
en allen zijn wij één.
Zo willen wij door Neêrland
en door het leven heen.
Zo willen wij door Neêrland
en door het leven heen.
Mijn beloning.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten