Vandaag mijn 11de Airbornetocht. De laatste had ik in 2018 gewandeld. Overigens zag het er even naar uit dat de tocht evenals de Bloesemtocht niet meer georganiseerd zou worden.
Dat zou jammer zijn want de oorlog en onze bevrijders mogen nooit vergeten worden. Mijn broer en ik gingen met de trein (die zelfs met groepskorting nog €34,- kostte) en moesten in Arnhem overstappen.
Gelukkig stop vandaag elke trein in Oosterbeek wat 6 kilometer van Arnhem ligt.
In Oosterbeek is het ook nog ‘n ruime kilometer voor je bij de start bent.
Gelukkig hadden we onze startkaarten al gekocht dus na een sanitaire stop konden we vertrekken.
Voor mij was het dus de 11de mail.
We liepen langst de boog en het Airborne museum.
Nadat we de Utrechtse straat een stuk waren uitgelopen moesten we klimmen.
Dat was best wel pittig maar natuurlijk niet te vergelijken met de ontberingen die onze bevrijders hebben moeten beleven.
We liepen door en kwamen na een kilometer of vier bij de Airborne begraafplaats.
Hier stonden een aantal commando’s die naar een verhaal aan het luisteren waren.
Ook diverse wandelaars waren aan het luisteren.
Heel indrukwekkend allemaal.
Let never forget.
We keken even rond op de begraafplaats.
Voor het grote kruis werd door de militairen een groet gebracht.
Ook burgers bleven er even bij staan.
Daarna liepen we verder.
Er stonden borden met allerlei informatie langst de kant
We kwamen daarna weer in de buurt van het station. Om na het station rechtsaf te gaan.
Al snel zagen we een aantal zwijnen langs de kant.
Die moesten natuurlijk op de foto.
De eerste controle werd bereikt en al snel verlieten de 10 en 25 ons.
We wilden rusten maar daar was eigenlijk weinig gelegenheid voor in het begin want alle plaatsen waren vaak al bezet.
We staken een weg over.
Op een bepaald moment besloten we maar op de grond te gaan zitten. Even wat drinken en uitrusten.
Er werd al snel verzocht naast elkaar te lopen.
Al vlug kwamen we bij een “oneindig” teken waar je overheen kon lopen.
We keken even.
En ik maakte wat foto’s.
Op naar uitzichtpunt Duno.
Hier bleven we weer even kijken en uitrusten.
We moesten namelijk over veel onverharde wegen en dat begin je wel te voelen. Maar we mogen niet klagen want onze bevrijders hadden het veel moeilijker.
Meer wandelaars genoten hier van het uitzicht.
Nog even een sanitaire stop en daarna verder.
Allereerst richting de Westerbouwing.
We liepen over het terrein maar omdat we net hadden gerust liepen we verder richting Oosterbeek.
Bij een kerkje stond nog een monument.
Ondertussen werd het best wel warm.
Toen we op de Utrechtseweg aankwamen liepen we terug naar de start.
Af en toe was er muziek ...
... en ook de collecteweek van KWF werd aangekondigd.
Toen we onze beloning hadden opgehaald liepen we naar de kantine en dronken nog wat.
Er was een man die vertelde dat zijn kameraard volgens hem al lang binnen had kunnen zijn , maar hij was nog niet in beeld.
Toen we weg gingen was de man er nog steeds niet.
Voordat we daadwerkelijk weer met de trein naar huis gingen, keken we nog even naar de binnenkomende wandelaars en muziekgroepen. Ik maakte nog een aantal foto’s die hieronder te zien zijn.
Vergeet mijn gastenboek niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten