Het is nu vijf voor twaalf op oudejaarsavond 2024. De klok tikt langzaam naar 12 uur 1 januari 2025. Bijna zijn de 366 dagen van 2024 weer voorbij. Het was een jaar met hoogtepunten en dieptepunten.
Een jaar waarbij ik me niet heb ingeschreven voor de Vierdaagse van Nijmegen.
In 2023 was ik misselijk geworden en ben ik de tweede dag niet gestart. Later bleek ik last te hebben van boezemfibrilleren wat de snelle hartslag veroorzaakte. Later bedacht ik me dat ik dit wel meer hart. Met medicijnen is het onder controle te houden maar stress blijft een probleem voor dit heuvel.
Dus dit jaar mijn broer maar aanmoedigen gedurende de 4 dagen. Dat werden er uiteindelijk drie want de Dag van Elst kon ik vanwege familie omstandigheden niet bezoeken.
Maar nu maar even beginnen bij het begin.
2024 was een jaar met hoogtepunten en dieptepunten. Maar daarover later meer.
Op Nieuwjaarsdag stond de jaarlijkse Nieuwjaarsloop van THOR op het programma. Rond half elf aanwezig om ongeveer 5 kilometer te wandelen gedurende de eerste uren van 2024. En om weer wakker te worden.
Enkele weken later was het Klunen een activiteit enkele weken voor carnaval.
Altijd heel leuk alleen moet je voor sommige stempels drukke cafés door om achterin de stempel op te halen wat erg benauwd is en ik ook niet zo goed tegen kan.
Ondertussen was het carnaval geworden. Dit jaar was het thema "Wad 'n istorie". Ik moest denken aan mijn toch wel mooie Vierdaagse historie. Eigenlijk toch wel iets om trots op te zijn.
Eenentwintig keer uitgelopen kan natuurlijk niet iedereen zeggen.
Deze andere Vierdaagse (carnaval) was ook gezellig.
Alleen had ik na carnaval op woensdag 14 februari om 8 uur afgesproken om mijn auto te laten nakijken voor zijn jaarlijkse beurt.
Dus ben ik maar niet meer naar de afsluiting geweest.
Op 14 februari (de sterfdag van mijn vader) stond er een hele donkere en wat “rare” foto op mijn Whatsapp afkomstig van mijn nicht. Omdat ik met iets anders bezig was besteedde ik er even geen aandacht aan. Ik bleef het raar vinden. Toen ik later keek werd ik emotioneel. Het was een echo. Dit was het begin van het wachten tot september/oktober. Ik werd oudoom. Een van de hoogtepunten.
Het jaar ging verder. Omdat ik niet meer met de Vierdaagse mee zou lopen waren de wandelingen ook een stuk korter. Hooguit 15 kilometer.
De Gerudistocht werd gewandeld in het voorjaar en ook wat tochten voor het goede doel (Sta(p) voor elkaar en Stichting Bart en Tijn).
In mei volgde de 30ste avondvierdaagse, vanwege mijn werk maar 4 * 6 km.
En na de avondvierdaagse worden alle vrijwilligers uiteraard weer bedankt.
En ook de Roparun kwam In de nacht van 1ste op 2de Pinksterdag weer door Roosendaal. Dit jaar liepen ze langst Centrum De RoseLinde (nog op de oude locatie.) Op de Oude Markt ontvingen ze €40.000 wat o.a. besteed werd aan de inrichting van de nieuwe locatie.
Langzaam kwam de zomer in zicht en er waren weer diverse activiteiten zoals De Markt zingt waarvan hieronder twee filmpjes staan die ik heb gemaakt
Enkele weken later liep ik mee in de wandeltocht Halve Marathon.
In de middag ging ik naar de 4 mijl. 10 km en de halve marathon kijken.En dan kwam in juli de Vierdaagse. Waar ik me dus niet voor had ingeschreven.
Ik zou mijn broer iedere dag wel ondersteunen en nadat hij zich zondag had ingeschreven bracht ik hem maandag naar Bemmel waar hij zou overnachten tijdens de Vierdaagse. Helaas kon ik hem vanwege het overlijden van mijn oom de eerste dag niet aanwezig zijn in Elst en Nijmegen.
Op Dag 2 ging ik naar Wijchen en Nijmegen
Dag 3 was het Groesbeek met de bus en terug naar Nijmegen. Het was zeker in de middag erg warm. Daarom werd de 4de dag 10 kilometer ingekort.
Zodoende kwam mijn broer niet door Cuijk.
Ik kon dus direct naar de Via Gladiola in Nijmegen nadat ik mijn auto in Elst had geparkeerd. En daarna met de trein naar Nijmegen. Hier was het al aardig druk geworden op de Via Gladiola.
Ik liep een stukje terug in de route om ongeveer 3 kilometer vanaf de finish op mijn broer te wachten. Vanwege het inkorten van de route was hij al vroeg terug. Aan de starttijd was niets aangepast.
Na de Vierdaagse nog 1 weekje vakantie.
In september was er weer een vervelend bericht. Wederom moest ik afscheid nemen van 'n oom. Nu moest er maar eens een positief bericht komen dacht ik. En op 26 september kwam het hoogtepunt van het jaar. Om 9.49u werd mijn achterneefje geboren, een zoon van mijn nicht en haar vriend. Een weekje later (wat duurde die week lang) mocht ik hem in mijn armen houden.
Wat een leuk baby’tje en ik was dus oudoom geworden.
Op 29 september van de reünie van de Goudenkruisdragers Vierdaagse in Limburg. In Gulpen was een mooie maar vermoeiende wandeling (het was klimmen en dalen) uitgezet.
Een ander onderdeel was het reizen met het zogenaamde Miljoenenlijntje (de aanleg kostte in die tijd 1 miljoen gulden per kilometer). Deze trein zagen we tijdens de wandeling ook passeren.
Vijf oktober moest ik de wandeling en opening van Centrum De RoseLinde missen omdat ik een andere activiteit had waar ook een sponsering voor KWF aan vast zat.
Dat was de rondrit met De Karel een trein die een rondrit maakte vanuit Roosendaal naar via Haarlem naar Zandvoort ...
... en over Utrecht en 's-Hertogenbosch weer terug naar Roosendaal.
In november kwam Sinterklaas weer aan in Roosendaal
En zo liep het jaar langzaam naar zijn eind. Door het slechte weer helaas met weinig georganiseerde wandelingen. Alleen de bevrijdingstocht in Nispen ...
... en later de St. Nicolaastocht van de Wandelende Krabben heb ik nog gewandeld.
En nu is het 2025 geworden. Hopelijk kan ik mijn wandelingen weer oppakken. Op de Vierdaagse reken ik maar niet meer al blijft dat moeilijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten