Vandaag was de 2de Night trail in Goes. Dit jaar waren de goede doelen Stichting kinderdiabetes en de dierenambulance Zeeland. Rond half zes haalde ik mijn broer op.
Voordat de start was zag ik oud collega Thomas Ritico en collega Anja Bijl die om een selfie vroeg.
Daarna werden de opgehaalde bedragen gedeeld met de hardlopers en wandelaars.
Voordat iedereen kon starten, waarbij de hardlopers als eerste vertrokken was er een warming up.
Wij konden rond tien over half acht starten. Er werd in groepjes gestart omdat het anders te druk werd bij de gebouwen en soms smalle straatjes waar we doorheen moesten. Ook werd er in verband met de regen die eerder was gevallen om goed op te letten omdat het soms glad was.
Over regen gesproken een kwartiertje voordat het evenement begon was het opgehouden met regenen. Dat stond overigens ook op buienradar. Toen we naar Goes reden begon het namelijk te regenen toen we er bijna waren.
Al vlug kwamen we deze met licht versierde dansgroep tegen.
Even later liepen we door een gebouw met een smalle doorgang. Je moest ook uitkijken dat je je hoofd niet stoot zeker de langere wandelaars.
In het water waren mooie lichteffecten te zien.
Even later liepen we door een drankenhandel.
En ook de AH werd niet vergeten.
Hier stond een bandje.
Toen we naar buiten liepen zagen we deze dansende vrouwen op stelten.
Op naar de Praxis waar we ook doorheen konden lopen.
Hier zat een koor dat het lied Zoutelande aan het zingen was.
De Praxis
We liepen daarna langst een aantal stukken waar diverse verlichting was te zien.
Lopen hier nu 5 mensen of slechts één.
We zagen dit verlichte kanon …
… en liepen nu aan de overkant van het water waar we eerder al voorbij waren gekomen. Er waren nog wandelaars die het hele stuk nog moesten wandelen.
We liepen door een kapperszaak.
Even de gans op de foto zetten en daarna onder het poortje door.
Daarna door een heel smal straatje.
We kwamen langst twee speeldoosjes.
En dit bloemenmeisje deelde snoepje uit in de vorm van een bloem.
We liepen dan ook een bloemenzaak in.
Het tweede bloemenmeisje gaf weer aan waar we naar buiten moesten.
Bij de smulkamer werden we op een koekje getrakteerd die waren gebakken door de cliënten.
We werden gemotiveerd om verder te wandelen.
En we zagen deze man muziek maken.
Je kunt het.
Wederom zagen we wat lichteffecten zoals deze paddenstoelen.
De wandeling ging vervolgens door Puur sober wonen.
En weer werden we getrakteerd op koekjes.
Even later was er weer dans en show. Wel erg donker maar dat hoorde bij het effect.
Toen we deze sportzaak waren gepasseerd kwam de finish in zicht.
We moesten nog een stukje teruglopen richting de garage. Het begon ondertussen te regenen en toen we onze auto hadden opgehaald en naar buiten reden was het heel heftig geworden. De rit door Goes via het station en later op de A58 werd zelfs gevaarlijk. Zelf op de uiterste stand van de ruitenwisser waren de strepen op de weg bijna niet te zien. Ook een voorganger was niet te zien. Omdat ik het eigenlijk toch wel levensgevaarlijk vond wilde ik bij een parkeerplaats even stoppen. Maar hoewel ik wist waar deze ongeveer moest zijn en de borden het ook aangeven was niet te zien waar de uitrit begon, dus ineens doemde het bordje UIT al op. Dan toch maar doorrijden naar de volgende. Omdat het daar wat minder erg was en je ondertussen de strepen al beter kon onderscheiden reed ik nu ook maar door. Wat ik dan ook levensgevaarlijk vind is dat ik toch nog enkele malen werd gepasseerd. Kortom ik was blij dat ik thuis was. Ik kan me maar één keer herinneren dat ik in zo’n noodweer had gereden, maar toen was het dag.
Vergeet mijn gastenboek niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten