Het was twee weken voor de eerste zondag van september.
De gebruikelijke datum voor het bloemcorso in Zundert. Dit jaar trekken er echter voor de 2de maal geen wagens door het dorp vanwege de coronacrisis. Wel komt er een expositie die jaar op zondag en maandag.
Erg jammer want al vele jaren heb ik die corso bezocht. Het corso in het teken van de dahlia. Dit jaar organiseerde buurtschap Klein Zundert voor de eerste keer de Dahliawandeltocht. De weersvoorspellingen waren echter niet goed.
Dus mijn broer en ik keken eerst wanneer het zou gaan regenen. We wilden om ongeveer 10 uur starten. Op buienradar stond dat het rond 13.00u wel eens zou kunnen gaan regenen. Dat moest normaal gezien te doen zijn, de tocht was 13 kilometer stond in de aankondiging.
Dus mijn broer en ik reden naar Klein Zundert. De startlocatie stond ondanks de kans op regen buiten opgesteld.We konden ook intekenen om een boeket dahlia’s te kopen, maar daar wilden we nog even over nadenken en vulden misschien in. Daarna konden we starten. Naast de routebeschrijving werd door gekleurde dahlia’s de richting aangegeven.
In het begin waren dat de enige dahlia’s die we zagen, maar later zouden we langst diverse velden komen.
We liepen even later op een onverhard gedeelte.
En zagen deze besjes aan de kant.
Maar daar kwamen we niet voor.
Gelukkig zagen we even later al mooie dahlia’s in verschillende kleuren.
Ieder buurtschap heeft velden waar men de dahlia’s kweekt.
En als een buurtschap te kort komt worden de dahlia’s gedeeld.
Nadat we het eerste veld hadden gepasseerd liepen we een bruggetje over.
Op naar de volgende dahlia’s.
We kwamen eerst langst een aantal paarden.
Daarna echt het tweede veld.
Hier was ook de rust, we hadden ongeveer 5 kilometer gewandeld.
De dahlia’s waren zo mooi dat ik diverse foto’s heb gemaakt.
Je beseft nu pas wat er allemaal komt kijken voor een corso.
We liepen weer verder en kwamen langst een sluisje.
Even geen dahlia’s op dit stuk maar wel een mooie omgeving.
Op een bepaald moment kwam er een helikopter overvliegen.
Hoewel we op een bepaald moment het naambordje Zundert zagen, moesten we toch nog een stuk verder over een onverhard stuk.
Dat was misschien wel een beetje lang.
Maar nadat we een bruggetje waren overgestoken ...
... kwamen we langst de bouwplaats van buurtschap Tiggelaar.
We liepen door Zundert en hoorden van een aantal bouwers dat de vergunning om een stilstaand corso te organiseren nog niet helemaal rond was.
Maar dat zou geen probleem zijn werd verwacht. (En dat bleek later in de week ook zo te zijn.)
We liepen Zundert weer uit en kwamen langst een nieuwe bouwplaats en het laatste dahliaveld.
Ook hier weer een aantal foto’s gemaakt van de bloemenpracht.
De finish kwam in zicht. Hier dronken we wat en wilden nog dahlia’s kopen.
Maar omdat er zoveel belangstelling was had je echt vooraf moeten zeggen dat je een bos wilde. En wij hadden misschien ingevuld.
De wagen waar hier het model staat bleek later de winnaar te zijn van het "stilstaande" corso.
Helaas geen dahlia’s voor ons en onze moeder. Misschien volgend jaar, want het was een leuke tocht.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten