Overmorgen gaat de Vierdaagse van Nijmegen weer van start.
Mijn broer en ik zijn er helemaal klaar voor. Maar toch, we hadden eigenlijk
met drie personen richting Nijmegen willen vertrekken. Vier februari schreven
mijn moeder, mijn broer en ik ons enthousiast in voor deze editie. En we
dachten ons daarna goed voor te gaan bereiden. Erg lang heeft dat echter niet
geduurd want op zondag 10 februari 2008 iets over 10 was voor mijn moeder deze
Vierdaagse eigenlijk al voorbij. Een boomstronk tijdens een wandeling in de
omgeving van Tilburg maakte een einde aan haar voorbereidingen. Deze boomstronk
waarover ze viel bezorgde haar namelijk een heupbreuk. (Lees ook http://lopenvoorzilverenkwf.blogse.nl
)
Het zou haar vijfde vierdaagse moeten worden die gekoppeld was aan een actie
voor KWF Kankerbestrijding. Laten we hopen dat het volgend jaar gaat lukken.
Het zal wel een heel moeilijke week voor haar worden.
Mijn broer en ik hebben ons dit jaar voor het eerst
ingeschreven bij de KRO-wandelgroep. Mede door hun leuke verslagen tijdens de
Vierdaagse (“Het gevoel van de Vierdaagse”) waar zowel lief maar ook leed wordt
belicht heeft ons over de drempel gehaald.
Verder vind ik het leuk dat ik één van de 7.500 wandelaars
ben die met een chip gaat lopen. Zodoende kunnen de achterblijvers ook zien op
welke momenten ik de diverse meetpunten passeer.
Mijn maandelijkse nieuwsbrief heb ik vandaag ook verstuurd.
Als je nog geen lid ben kun je aan de rechterzijde van deze blog je E-mailadres
invullen.
Ik ga proberen voor de twaalfde maal de Vierdaagse uit te
lopen. Als dat vrijdag gelukt is heb ik dus “het klokje rondgelopen”. Ik kan
dan weer mijn nieuw motto voor de 13de keer op mijn weblog plaatsen.
Maar zover is het nog niet, eerst deze 12de maal.
Iedereen die de vierdaagse deze week gaat lopen :
Heel
veel succes en we zien elkaar op de Via Gladiola
Geen opmerkingen:
Een reactie posten