De laatste dag ging ik uiteindelijk mijn broer weer ophalen en reed met de auto richting Elst om daar te parkeren in de P&R garage.
Hoewel ik vlug vertrokken was in Roosendaal moest ik toch op het dak staan. En later hoorde ik dat er toeschouwers waren die niet meer terecht konden.
Ik nam de trein (de garage was naast het station) richting Nijmegen.
Vanwege de inkorting van de route kwam mij broer (helaas) niet langst Cuijk dus ik moest hem in Nijmegen opvangen. Cuijk is vanwege de brug ook altijd een mooi stuk van de Vierdaagse.
In Nijmegen aangekomen was het al erg druk.
Ik besloot in tegengestelde richting de Via Gladiola op te lopen en kwam langst deze plaat van Titus Brandsma die in 2022 heilig is verklaard.
Ook op de Via Gladiola was het al druk met toeschouwers.
En ook de snellere wandelaars kwamen al binnen.
Alhoewel snel, men had natuurlijk 2 uur minder te wandelen en daardoor begon de intocht natuurlijk ook 2 uur eerder.
Want 2 uur komt voor een gemiddelde wandelaar ongeveer neer op 5 km/h. (Als we de rust ook meerekenen.)
Op sommige plaatsen bleef ik even staan om foto's te maken.
De wandelaars bleven ondertussen maar binnenkomen.
Men was er bijna, de Vierdaagse was voltooid.
Het kruisje (of nummertje) kwam in zicht.
Langzaam liep ik weer verder de Via Gladiola op.
Om ook daar weer foto's te maken van de wandelaars.
Mijn broer was er nog niet dus ik kon later nog rustig een plaatsje opzoeken.
Wandelaars hadden ook allerlei feestelijke outfits aan.
En ook kwamen er regelmatig militairen langst.
Bij vele wandelaars kwam er na alle pijntje ook een lach op het gezicht.
Ik was ondertussen weer een stuk verder gelopen.
Om daar ook weer wat foto’s te maken.
Vergeet mijn gastenboek niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten