Drie jaar wachten.
Op 18 juli 2014 liep ik voor mijn 17de medaille over de Via Gladiola naar de finish. Een dag eerder was MH17 neergeschoten in Oekraïne. Een hele serene rust op de Via Gladiola.
Naar later bleek ook voorlopig mijn laatste Vierdaagsebeloning die ik heb behaald.
In 2015 zou ik in eerste instantie niet meedoen omdat ik tijdens de Vierdaagseweek zou moeten werken Maar uiteindelijk bleek in februari dat ik toch vrij kon zijn. Dus snel inschrijven en volop trainen voor de editie van 2015. Mijn broer zou voor de laatste maal 50 kilometer wandelen en ik voor de derde maal de 40 kilometer.
Maar toen ik in mei 2015 met mijn moeder ging eten bij vliegveld Seppe en even naar de toilet ging werd ik een beetje ongerust. Toen het een kleine week later, net voor Hemelvaartsdag weer hetzelfde was belde ik direct de dokter. Een aantal onderzoeken later bleek het fout te zitten. 11 juni 2015 de definitieve uitslag en 10 juli 2015 onder het mes Dus geen Vierdaagse in 2015.
Wel ben ik dag 2,3 en 4 nog naar Nijmegen gegaan (ja een ruime week na de operatie, later bedacht ik me dat dit toch wel een beetje te gek was, maar het bloed kruipt.). En tijdens de dag van Elst bleek dat ik nog een half jaar nabehandelingen zou moeten ondergaan.
In 2016 was ik nog niet voldoende hersteld. Daarom heb ik de Vierdaagse niet gewandeld. Overigens moest ik deze week ook werken. Wel heb ik de stertocht Bergen op Zoom-Nispen , de vlaggenparade en de laatste 16 kilometer richting de finish gewandeld. En dat heeft me heel veel energie gegeven, ondanks dat ik de dagen erna wel heb moeten bekopen met erge vermoeidheid.
Maar deze week sta ik weer aan de start. Mijn doel is om zover mogelijk te komen. Maar is dat eigenlijk wel het echte doel? Ja voor de buitenwereld misschien wel, maar eigenlijk niet voor mij. Ik wil de Vierdaagse simpelweg uitlopen. En mijn 18de beloning ophalen. Ik schrijf me niet in om daarna uit te vallen en zo ook de plaatst van iemand anders in te nemen. Als ik uit moet vallen is dat zo, maar liever niet.
Bij het Wapen van Roosendaal heeft mij broer 2 jaar gezeurd om shirts van Walk to het Wapen. Voor de runninggroep waren er namelijk al langer shirts van Run to het Wapen. En het is hem gelukt. We hebben beide twee shirts, 1 geel shirt en 1 roze shirt, de laatste speciaal voor roze woensdag.
Vandaag reizen mijn broer en ik richting Nijmegen om de Vlaggenparade te bekijken en alvast in te schrijven.
Wat de week gaat brengen laat ik rustig over me heen komen. Ik wens iedereen een leuke Vierdaagseweek, zowel de medewandelaars, supporteren en de feestvierders.
En wie weet tot vrijdag op de Via Gladiola. Langnek zal er in ieder geval zijn. Ik heb weer Vierdaagsekoorts en vrees dat die ziekte moeilijk tot niet te genezen is.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten