Het was heel lang geleden dat we een georganiseerde tocht hadden gewandeld.
De winterwandeling in Etten Leur van De Losse Feeter.
Hoewel men er toen wel over had nagedacht was door de organisatie besloten de tocht nog niet af te lasten. Er werd toen al wel gevraagd om de RIVM regels te respecteren. Er was nog geen 1,5m afstand op dat moment en er mochten nog handen worden geschut. De tocht van vandaag was in Delft. Het was de Vierseizoenen wandeling. Ieder seizoen wordt dezelfde wandeling gelopen zodat het gebied in diverse jaargetijden kan worden bewonderd. Helaas was de lente editie dit jaar niet doorgegaan.
De wandeling was voor Villa Joep, een stichting die zich inzet voor onderzoek naar neuroblastoom kinderkamer. Rond 8 uur reden mijn broer en ik richting Delft om daar rond negen uur aan te komen. We hadden ons al ingeschreven zodat we direct konden starten nadat we de routebeschrijving hadden ontvangen.
Wij liepen 20 kilometer, je kon ook 10 of 25 kilometer wandelen. We vertrokken langst het spoor en kwamen al vlug in het natuurgebied.
Een heel mooi gebied waar je rustig kon genieten van de omgeving. En de beschrijving was goed ondanks dat er geen pijlen waren opgehangen.
Genieten van de bloemen.
We liepen over diverse bruggetjes.
Luchtspiegelingen
Weer mooie bloemen
Stukje langst het spoor
Op een bepaald moment vlogen er een aantal vliegtuigen over.
Ook deze koeien genoten van het mooie weer.
Passerende trein
Omdat je in de natuur liep was het wel een beetje warm.
Het zonnetje scheen heerlijk.
We genoten van de omgeving, kwamen we diverse dieren zoals paarden en koeien tegen.
En ook waren er heel veel leuke meertjes waar ik uiteraard weer een aantal foto van heb gemaakt.
We liepen door een tunneltje, waar het spoor overheen liep.
Nog even een foto maken van het spoor. Ik maak er vele foto’s van deze mooie omgeving.
Op een gegeven moment zagen we een bruggetje.
Naar later bleek hadden we een rondje gelopen.
We vergisten ons heel even in de route omdat er stond links af. Maar mijn bedoelde de bocht ging naar links. Dus we moesten daadwerkelijk rechtsaf dat hadden we naar een ongeveer 400 m in de gaten.
Dus even een klein stukje terug lopen. Toen zaten weer op de goede route. Later bleek dat we een klein rondje gelopen want er waren weer in de buurt van het tunneltje. Maar nu gingen we de andere kant op.
We liepen het spoor weer over en kwamen aan in Schiedam ben je daarom waren we alweer snel in de natuurgebied waar we onder andere deze reiger zagen.
Eigenlijk vertelde foto’s het verhaal. Het was gewoon een hele mooie wandeldag en een mooie omgeving.
Daarom heb ik weer ook weer ontzettend veel foto’s gemaakt om toch een beetje de omgeving te laten zien.
Pelikaan
Wat een mooie ongeving
Eigenlijk zou ik nu wel willen rusten. we waren al 9 kilometer onderweg.
Op de routebeschrijving zag ik niets staan dus we liepen verder.
Bloemen
We kwamen bij een zogenaamd eco aquaduct over de A4.
Dat was een erg mooi gebied.
Maar ik verlangde eigenlijk wel naar een rust.
Even terugkijken richting het aquaduct
En die kwam al snel na dit aquaduct.
Na bijna 11 kilometer kwamen we namelijk bij de eerste rust aan.
Is eigenlijk net iets te lang.
Persoonlijk vind ik het prettig om zo rond de 7 à 8 kilometer en 15 kilometer een rustpunt te hebben.
Is de tocht ongeveer in 3 redelijk gelijke stukken verdeeld. Ik moest daarom wel even bijkomen, zeker omdat ik lang geen grote afstanden had gewandeld omdat er niet naar de Vierdaagse van Nijmegen toe moest worden getraind. We kregen gratis koffie/thee met een koekje maar je kon wel een donatie geven. En dat deden we ook.
Na een rustpauze van een ruim kwartier en een sanitaire stop liepen we verder.
We moesten over een hek klimmen.
En we kwamen in een andere stuk van het natuurgebied aan.
En nu vertellen de foto's eigenlijk het verhaal.
Wemoesten weer diverse bruggetjes over.
En ook waren er weer diverse beekjes.
Het bleef genieten van het mooie gebied.
Al denk ik wel dat bij regen de tocht wat minder is omdat je eigenlijk nergens kunt schuilen.
We hadden het idee dat we ergens verkeerd waren gelopen.
Daarom vroegn we hoe we naar Vlietzicht konden komen (de volgende rust)
En ondanks dat we misschien toch ergens eerder af hadden kunnen slaan, bleek dat we nog maar een klein stukje moesten. We hadden het aan voorbijkomende fietstser gevraagd.
Op mijn telefoon leek het nog 3 kilometer (vandaar dat we dachten dat we verkeerd zaten) maar wandelend was het dichterbij.
Een eendje zwemt vrolijk in het water.
Vlak voordat we aankwamen bij Vlietzicht vroegen we het nogmaals. Maar daar was het nog 200m vandaan. (Ondanks dat ze ze vertelden dat het nog een paar kilometer ver was)
We liepen ondertussen richting de 2de rustplaats.
Bij Vlietzicht dronken we wat en namen een iets langere rust. Het was erg mooi zo langst het water.
Daarna liepen we weer verder , nog een kilometer of 5 à 6 te gaan.
Achetraf zag ik op mij route (zie bovenaan) dat we nu bijna in één rechte lijn richting de finish liepen.
En op dat stuk was ook weer volop te genieten.
Al was het inderdaad wel een lange weg.
De Kapel
Ook in dit stuk vertellen de foto's het verhaal. Wat een mooie omgeving.
We liepen wederom de A4 over nu via een viaduct.
In de verte kon je het aquaduct nog zien.
Op een bepaald moent moesten we linksaf.
We kamen al in de buurt van de finish, maar het was nog enkele kilometers.
Zwaan
We passeerden nog een onverhard stuk, wel lastig voor de voeten aan het eind van de wandeling.
Daarna weer een bruggetje over.
Het laatste stuk liep door een bosachtig gebied.
Met wederom bloemen en meertjes.
Het spoor , dus ook de finish kwam in zicht.
Nog ven de parkeerplaats over steken. Het was een hele mooie wandeling, zeker voor herhaling vatbaar. En ook voor een heel goed doel.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten