Dag vier, normaal de dag van Cuijk en natuurlijk de feestelijke intocht op de Via Gladiola.
Maar helaas niet dit jaar. Onze Via Gladiola werd de Via Marijnenpark. En de tocht liep naar Rucphen. Samen met mijn broer liep ik de laatste kilometers.
We liepen over een bruggetje richting de Kroeven een wijk in Roosendaal.
Hier zagen we al een aantal eendjes zitten te genieten.
We kwamen voorbij een molen ...
... en een Tiny Forrest. We hadden eerder in een andere wijk ook al (zo’n naar mijn genoemd) bos gezien.
Ondertussen waren we in een andere wijk van Roosendaal de Donken aangekomen.
Ook hier zaten eendjes.
Rechtsaf richting sportpark Vierhoeven, waar we overigens niet naartoe liepen.
We namen een fietspad en kwamen voorbij een stuk waar men een afwatering aan het aanleggen is.
Afwatering
Hier stonden ook een aantal schapen in de wei.
We kwamen bij een rotonde aan.
We liepen nu in het Zuiden van Roosendaal langst het Sterrenbos waar woningen staan voor mensen met een verstandelijke beperking.
Via de Krampenloop liepen we langzaam Roosendaal uit …
...en kwamen op een bepaald moment al in de gemeente Rucphen. Hier kwam ik mijn oud natuurkundeleraar Walter Wamsteker nog tegen. Hij begeleidde tijdens mijn middelbare schooltijd ook de sterrenkundeclub van het Norbertus.
We zagen weer een paar paarden …
...en ook deze besjes moesten op de foto.
In de verte zagen we de landerijen een nieuwe wijk in Roosendaal.
We liepen weer verder richting Rucphen en kwamen ook deze ezel tegen.
Rechtsaf bij de Gebrande Hoefstraat waar dit mais stond.
Daarna kwamen we op de Rucphensebaan.
Nog 2 kilometer stond op het bord.
Er stonden een aantal bloemetjes langst de weg en er vloog een helikoptertje over.
We kwamen in Rucphen aan en gingen rechtdoor bij de rotonde.
In het centrum van Rucphen aangekomen namen we even rust op een bankje.
Helaas was er nog geen horecagelegenheid open toen we aankwamen.
Omdat we al bijna de helft hadden gewandeld moesten we nu redelijk rechtstreeks terug. Na de rust liepen dan ook naar de weg van Rucphen richting Bosschenhoofd.
Maar eerst nog een stuk door Rucphen.
Daarna verlieten we Rucphen.
Halverwege de weg van Rucphen richting Bosschenhoofd gingen we linksaf.
Anders zouden we ver boven de 20 kilometer uitkomen. En hier begon het een beetje te druppelen.
Dat was de eerste maal in deze 4 dagen.
Die zes druppeltjes tijdens de dag van Wouw tel ik maar niet mee. Ik moest toch soms mijn fototoestel een beetje beschermen.
Wel zette ik dit insect even op te foto.
Het was weer rustig wandelen en we zagen deze koeien in de wei staan.
En ook deze kippen waren aan het genieten.
Toen we een vliegtuig over zagen vliegen wisten we dat we in de buurt van de A58 waren.
We moesten linksaf, rechtsaf zouden we naar het vliegveld Seppe (Tegenwoordig Breda AirPort) gaan.
Toen we langst de A58 liepen begon het weer een beetje te druppelen.
Het bleek toch relatief wel een lang stuk te zijn, maar als we anders zouden lopen werden de kilometers te veel.
Alhoewel 20 kilometer is nog geen 40 kilometer wat eigenlijk vandaag de planning was.
Bij Zegge moesten we via een viaduct de A58 opsteken.
Het was best druk op de A58.
Nu waren we bijna terug in Roosendaal.
We kwamen weer op een rustiger stuk.
Verder kwamen we langst een aantal autobedrijven.
Even later zagen we de ‘scheve’ schoorsteentoren.
We bereikten aan op de Bredasebaan.
Ik belde mijn moeder dat we over 5 à 10 minuten zouden passeren.
We zouden vandaag langst haar appartement wandelen en zo konden we toch een beetje het Cuijkgevoel terughalen wat tot voor enkele jaren geleden bijna ieder jaar een vast ritueel was.
Vroegen kwamen mijn vader en moeder naar Cuijk en later mijn moeder met haar vriendin.
Al was dat niet zo in 2003 t/m 2005 en 2007 want toen liep mijn moeder zelf mee.
Dat bleek achteraf iets te optimistisch ingeschat te zijn want het duurde toch nog een kwartiertje.
Toen we langst de Jumbo liepen waren we er bijna. Overigens waren er 2 automobilisten die de regel rechtdoor verkeer moet je onbelemmerd doorgang verlenen moeilijk vinden. Of ze keken niet goed in de spiegel. Voor de tweede auto moest mijn broer zelfs even inhouden.
Mijn moeder had bloemen gekocht.
Ze vond dat we het toch wel hadden voltooid al was het maar de halve afstand.
We gingen even zitten op het muurtje (het muurtje in Cuijk waar we de eerste jaren altijd zaten was overigens al jaren verdwenen).
Daarna liepen we verder richting de Molenstraat.
Op de Oude Markt besloten we bij ons stamcafé Het Wapen van Roosendaal wat te drinken.
En ook de Tullepetaon moest op de foto. Carnaval 2020 was het laatste grote evenement waar de 1,5m regels nog niet van toepassing waren.
Met de kennis van nu had dat misschien wel nodig geweest . Maar wie had dat toen geaccepteerd er was nog geen Corona in Nederland.
Maar Brabant was wel het gebied waar later erg veel patiënten kwamen.
We liepen verder richting het busstation …
… en zagen ook de brandweerkazerne.
Nu was het eigenlijk voornamelijk rechtdoor naar de finish.
De Via Marijnenpark was onze Via Gladiola.
Hier konden ook weer een aantal mooie foto’s worden gemaakt.
Helaas zonder het massale publiek , de hugs en gladiolen.
En ook geen nummer 21 voor mij.
Op dit moment is het zelfs onzeker hoe de situatie volgend jaar zou zijn.
Finish
Ik besloot na mijn wandeling nog wat te eten in het centrum. Een lekker biefstukje met gebakken aardappelen.
Als laatste heb ik nog een aantal foto’s van mijn bloemen gemaakt die ik later in de middag bij mijn moeder had opgehaald.
Het zat erop, een jaar zonder Vierdaagse en dat in vredestijd. Laten we hopen dat de crisis snel voorbij is.
Song of Hope
Daarom een filmpje van Andrea Bocelli voor de hoop. Blijf gezond allemaal en wie weet tot 2021.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten