zondag 24 juli 2022

Vrijdag 22 juli 2022 (Via Gladiola)



Na de laatste controle was ik aangekomen op de Via Gladiola
Ondertussen had ik een waterijsjes gekregen waar ik al de hele dag op had gehoopt. Mijn keelpijn was namelijk nog niet weg.
De vrouw in de scootmobiel reed nog steeds voor me.
Eerlijk gezegd was dat wel vervelend want als ik er voorbij wilde gaf ze weer gas bij.


Nog een kilometer of vijf te gaan. Dus nog een uurtje.





Vele wandelaars hadden een gladiool. (De dood of de gladiolen)




Het werd ook steeds drukker langst de weg.
Alleen stonden er geen bedden bij het ziekenhuis. 

Dit alles i.v.m. de corona. Want die was nog niet weg.
En je kunt verzwakte mensen niet blootstellen aan het risico besmet te raken


Het werd steeds drukker naarmate de finish in zicht kwam.




Walk of the World



Op diverse momenten maakte ik nog wat foto's op de Via Gladiola.

Ik ging het halen na alle ellende. (Misselijkheid/Bijna onderkoelt/keelpijn ...)

Eigenlijk had ik dat op diverse momenten (Woerzik bij Verpoorter, Verwisselen van het shirt op donderdag, Keelpijn en beroerd op vrijdag) niet gedacht.




Wat was dit een zware 4Daagse, zelfs al was het eigenlijk gewoon een 3Daagse.

De dansende agent kwam in beeld. Nog ongeveer 1,5 kilometer te gaan.





Diverse wandelaars liepen naar hun supporters.


Dus wel even goed uitkijken dat je niemand hindert.



In de verte waren de tribunes al te zien.





Rondje 31, voor mij was het rondje 21 en voor mijn broer 23.

Ondertussen liep mijn broer voor mij. 


Ik maakte nog even wat foto's voordat ik richting de tribunes liep.




En ook foto Modern maakte weer de Via Gladiola foto's




Bij de tribunes gaf ik Henny Sackers (Marsleider) een hand en bedankte hem voor deze editie van de 4Daagse. Hij feliciteerde mij ook.



Daarna over het Keizer Karelplein.


Op het laatste stuk stonden nog diverse muziekgezelschappen.



Straks nog rechtsaf en de finish was in zicht.



Gladiolen voor de overwinnaars.



Even later zag ik Harm Edens. 




En ook SBS6 stond langst de kant.


En om kwart over 5 kon ik me afmelden.

Het nummertje 21 kon worden uitgereikt.

Daarna even uitrusten en terug naar Beek.
Ik had niet veel honger en was eigenlijk toch wel beroerd. Daarom besloten we s'avonds ook niet te gaan drinken bij Spijker. Achteraf was jammer omdat door persoonlijke omstandigheden van het gastgezin we (waarschijnlijk) voor de laatste keer in Beek hebben geslapen. Gelukkig hebben we dinsdag een bedankje gegeven voor de vele jaren.



Slechts 1 gehaktballetje ging erin.
Ik dacht geen blaren te hebben totdat ik de pleisters van mijn voet aftrok. 

Een speciaal bedankje voor de onderstaande personen/organisaties:
  • Stichting Vierdaagse (die eindelijk de 104de editie konden organiseren)
  • Vereniging GoudenkruisDragers Vierdaagse (voor hun rustpunten)
  • Rob en Marian (ons gastgezin)
  • Mijn broer
  • Mijn moeder
  • Familie Brouwers (Danique voor het kort knippen van mijn haar)
  • Man en vrouw in Woerzik die mij opvingen toen ik misselijk werd. 
    (Men wilde mij zelfs naar Beek terugbrengen)
  • Iedereen die me op wat voor manier hebben aangemoedigd.
  • Meisjes van de Unicefstand die mij water hebben aangeboden.
  • Dr. Fabry die mij heeft geopereerd op 10 juli 2015 zodat dat vervelende dingetje uit mij darmen is verwijderd.
  • Inloophuis RoseLinde waar ik in de wandelgroep ben opgenomen.
  • En alle personen die ik vergeten ben.
Zonder hen had ik deze zware 4Daagse NIET kunnen voltooien.

Vergeet mijn gastenboek niet.

https://www.tboek.nl/gastenboek/tinykouters/ 

Naschrift:

Zaterdag 23 juli reden we na het ontbijt weg. Ik wilde eigenlijk z.s.m. naar huis want was best beroerd. Dit keer was het niet druk om over de Waalbrug te gaan. En het reed daarna best prettig. Tot ik na een half uurtje rijden ontdekte dat ik me vergeten was te scheren en besefte dat mijn scheerapparaat dus nog in Beek stond. Dus mijn broer belde even en inderdaad in de badruimte stonden mijn toiletspullen. Dus maar even omdraaien. Toen we de spullen hadden opgepikt  was het te druk voor de Waalbrug en we besloten dus over Berg en Dal, door Nijmegen en over 's-Hertogenbosch terug te rijden. Toen ik thuis was ben ik even op bed gaan liggen. Eigenlijk begon ik de woensdag na de Vierdaagse (27 juli) pas een beetje uitgerust te raken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten