Na gedoucht te zijn moest natuurlijk zoals gebruikelijk de overwinning worden gevierd bij ‘t Spijker.
Mijn broer had de 22 behaald zelf had ik mijn 4de lustrum behaald. En het was dit jaar heel goed wandelweer geweest.
Niet te warm en geen regen. Ik kan mij niet herinneren dat ik zo’n relatief makkelijke Vierdaagse heb gewandeld.
En ook de wandeling richting door Beek was, zeker met mijn open schoenen niet erg pijnlijk.
We begonnen met iets fris om daarna te proosten op onze succesvolle Vierdaagse met de gebruikelijke muziek op de achtergrond.
Na een uurtje te hebben gezeten besloten we weer richting ons gastgezin te wandelen.
Nog één nacht slapen en dan weer richting Roosendaal.
Onderweg kocht ik nog een gehaktbal.
Hoewel ik al 4 dagen vroeg op moest kwam ik nog niet direct in slaap.
De gedachtes aan wat we deze week weer hadden beleefd bleven door mijn hoofd spelen. Maar uiteindelijk heb ik toch nog wat geslapen.
We besloten op zaterdag rond half negen met ons gastgezin te ontbijten en de verhalen van de Vierdaagse nog even de revue te laten passeren.
Voor de derde maal na mijn ziekte had ik de Vierdaagse voltooid en ik besefte ook dat ik op de 40 kilometerroute nog niet was uitgevallen. Ik hoef overigens nog maar 3x deze 40 kilometerroute te wandelen, daarna mag ik al naar de 30 kilometer. Of ik dat ook al direct doe weet ik nog niet. De 30 kilometer komt namelijk niet door Cuijk en dan moet je dus ook de pontonbrug daar missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten