De laatste dag had ik weer de late start. Mijn broer was al om iets over 5 begonnen.
Alles ging nog goed, ik had waarschijnlijk wel een blaar op mijn linker grote teen, maar door het afplakken en de brede neus van de schoen had ik er helemaal geen last van.
De eerste 10 kilometer waren weer gelijk aan de tweede dag.
We kwamen dus weer langst de bekende punten zoals onder andere de universiteit. Ook kwam ik Kees Braat (kennen we van de EHBO) weer tegen.
Helaas zat de goedemorgen man er weer niet (zie ook dag 3 , hij was opgenomen in het ziekenhuis). Na de Vierdaagse kwam een verzoek om hem een kaartje te sturen. Dat heb ik ook gedaan. Wel zat er nu een vrouw iedereen aan te moedigen.
Ook was er wederom weer een rebus aanwezig.
Ik kocht bij de bakker wederom een puddingbroodje.
Langzaam liepen we richting de wijken Hatert en Weezenhof. De laatste jaren lopen we niet meer door de straten van Weezenhof, maar via de Van Boetbergweg richting de stadsdijk. Hier kondigde zich Jan van Vulpen (de boomzager) zich luid toeterend aan.
Net voor de stadsdijk besloot ik even te rusten. Ik had bijna 9 kilometer voltooid van de 42 km die vandaag op het programma stond.
Deze accordeonist speelde een vrolijk deuntje.
NA een kleine 10 kilometer liepen we richting St Hattrick en Overasselt.
Filmpje richting Overasselt.
Na een tijdje werd de militaire rustplaats gepasseerd.
Op het bord stond nog 30 kilometer, we hadden er dus al 12 afgelegd.
In Overasselt liepen we richting de splitsing, de 50 kilometer moet rechtsaf, de 30 en 40 kilometer linksaf.
Even een selfie maken.
Opletten hier de 50 kilometer moet hier RECHTSAF. Ik moest linksaf.
Na een stukje door Overasselt te hebben gewandeld ...
… liepen we richting de Maasdijk.
Op richting Linden, de vraag was welk thema zouden ze dit jaar hebben.
Op de Maasdijk was het erg warm. Jammer dat er een sproeier recht op de dijk richting de wandelaars was gericht die op geen mogelijkheid was te ontwijken. Dat leverde een ongewenst ZEER NAT T-SHIRT op. Meerdere wandelaars waren hierover niet te spreken. Een beetje verkoeling is goed, maar recht op iemand richten kan zelfs gevaarlijk zijn.
Filmpje Maasdijk 1.
Ik besloot nog even een sanitaire stop te nemen.
Om daarna verder te wandelen over de Maasdijk.
Filmpje Maasdijk 2.
Toen we ongeveer 3,5 kilometer vanaf het splitsingspunt van de 50 kilometer hadden gewandeld, kwamen we op het punt waar de 30 kilometer ons zou verlaten. Op de brug richting Linden (en Brabant) zagen we enkele 30 kilometerwandelaars terug komen die de splitsing hadden gemist. Hooguit 500 m terug, vervelend maar te doen. Echter op de splitsing zagen we ook een 50 kilometerwandelaars, hij moest dus 3,5 km terug (tegen de stroom in), en daarna nog richting Grave, Gassel, Beers en het extra lusje richting Vianden. En het was al bijna 10 uur. (Wij waren dan altijd al in Gassel). Ik weet niet of hij het nog heeft kunnen halen. (Vandaar eerder de in hoofdletters geschreven opmerking van de splitsing)
Ik had mijn broer gebeld over deze "blunder" en hij zei dat hij net Linden was gepasseerd. Het ging goed, maar wel iets minder dan de andere dagen. Maar hij had alle tijd. Overigens snap ik niet dat er geen wandelaars deze man hadden gewezen op zijn fout.
Toen ik Linden bereikte besloot ik weer even een wat langere rust te nemen.
In Linden werden we weer door de wachters verwelkomt.
Het thema was dit jaar Het Strand.
Ik nam ook wat druivensuiker en een wandelaar die langskwam zei dat hij dat was vergeten. Ik gaf hem dus ook wat druivensuiker, ik had genoeg.
Het was wel lekker om even te zitten en te genieten van de wandelaars die langskwamen.
Na het rustmoment besloot ik verder te gaan en ook wat foto's te maken van het thema.
Ook Elvis was weer in het thema verwerkt.
Dat ziet er minder goed uit.
Je moet wel uitkijken dat je niet te lang blijft genieten, want er zijn nog 20 kilometer te gaan.
Maar al snel kon de weg richting Beers worden vervolgd.
Dit is een heel mooi gebied, zeker als het weer goed is.
Filmpje Linden-Beers
Ik vind eigenlijk ieder jaar het stuk Linden - Beers best meevallen. Misschien komt dat omdat de toren van Beers al snel in zicht komt.
Er vloog een vliegtuig over.
Al snel kwam Beers in zicht.
Ook dit paard genoot van het mooie weer.
In Beers komen even de 50 kilometerwandelaars erbij, om na een kleine kilometer hun laatste lus te maken.
Daarom is het daar erg druk.
Maar al snel konden de 40 kilometer wandelaars richting Cuijk.
In Cuijk zou mijn moeder dit jaar niet aanwezig zijn, omdat ze alleen zou moeten komen. Maar we zijn eigenlijk al heel blij dat het zoveel jaren wel is gelukt.
Hier namen militairen een aantal meisjes mee, die hun nat hadden gespoten. Maar ze besloten ze al snel weer los te laten. Helemaal meenemen naar Nijmegen is wel erg zwaar.
Op het moment dat ik Cuijk binnen kwam liep mijn broer over de brug. Dat was dus ongeveer 3 kilometer voor mij. Ik had hem toch wel een stukje ingehaald.
Filmpje richting Cuijk.
Hoewel je al vlug het bordje Cuijk ziet duurt het nog wel even voordat je het centrum bereikt.
Hier zou iemand van de wandelgroep staan, maar ik heb hem helaas gemist.
Het is ook bijna niet te doen om in de drukte iemand te vinden.
Toen we het spoor overstaken kwamen we in het centrum.
Waar ook weer veel muziek werd gespeeld.
In het centrum was het erg druk.
Toen de 2 torens in zicht kwamen was de brug ook niet ver weg meer.
Het was groot feest in Cuijk.
Nog even genieten van het laatste stukje Brabant.
Op het Maasplein konden we de brug zien.
Filmpje Brug bij Cuijk.
Na de brug nog even terugkijken richting Brabant.
Ik wilde rusten bij de militaire rustplaats maar het was daar erg druk. Ik besloot richting Mook te wandelen. Dat was iets meer dan 2 kilometer en het ging eigenlijk nog wel goed.
Dit zijn de laatste 2 kilometers waar het erg smal is en je niet zo goed kunt doorlopen.
Maar als je gewoon met de andere wandelaars meeloopt kom je vanzelf in Mook.
Hier nam ik dus weer een kwartiertje rust en genoot van de wandelaars die langskwamen.
Ik had een stoel kunnen bemachtigen en hoefde dus niet op de grond te zitten.
De meeste stapten nog vrolijk door en gezien de tijd zullen ze het ook wel hebben gehaald.
De laatste dag zijn er overigens nooit zoveel uitvallers. Maar wie wil nog uitvallen. Wel had ik nog medelijden met de 50 kilometerwandelaar die eerder 7 km extra heeft gewandeld. Ik vrees dat hij wel bij de uitvallers behoort, want je moet wel om 6 uur binnen zijn.
Toen ik echter weer verder wilde lopen, werd de stoel weer direct bezet door een andere wandelaar.
Toen we op het plein in Mook waren, konden we de rijksweg op.
Vanaf daar is het bijna een rechte weg (net voor Malden nog even rechts aanhouden) richting de finish.
En het werd ook steeds gezelliger.
Filmpje richting Molenhoek en Malden.
Ik fotografeerde nog even dit T-shirt, voor mij al 3 jaar en ik heb er alle vertrouwen in dat ik die 7 jaar ook ga halen.
Het gaat namelijk (op mijn neuropathie na) wel goed. Ik kan er in ieder geval de Vierdaagse mee (uit)lopen.
Filmpje richting Malden
Al wandelend kwamen we bijna in Malden aan.
Waar uiteraard ook muziek werd gespeeld.
Bij de KNBLO-tent heb ik even gekeken, maar besloot snel door te wandelen.
Ik wilde gaan rusten bij de stand van de Goudenkruisdragers. Die is bijna op het einde van Malden.
Malden werd bereikt, nu is het gewoon doorlopen naar het einde.
Dit keer had ik weer gelukt bij de Free Hugs.
Hopelijk tot volgend jaar want jullie zijn (evenals de Goedemorgenman, Jan van Vulpen, rusten KNWB en GKD en …) een welkome afwisseling.
Ondertussen liep ik steeds verder Malden door.
Waar zowel de Vierdaagsevlaggen ...
… als de Nederlandse vlaggen hingen.
Het werd ook steeds drukker langs de kant.
Al snel kwam de rust van de Goudenkruisdragers in zicht. Malden was al voor een groot deel gepasseerd.
Hier nam ik weer een rust en bedankte na afloop de vrijwilligers voor de goede zorgen tijdens deze Vierdaagse.
Even later kwamen we ook weer langs deze dansende dames.
Dit jaar besloot ik maar even niet over de groene loper te wandelen.
De Via Gladiola kwam in zicht.
In tegenstelling tot vorig jaar werden we hier nu wel gecontroleerd. Eigenlijk hoort zo'n laatste controle er gewoon bij.
Bij Jan van Vulpen kon je een shirt halen. Ik moest wel even wachten omdat er een ambulance moest vertrekken.
Omdat er geen XL meer was, kreeg ik een XXL. Met een formulier om gratis lid te worden van zijn wandelclub.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten