En zo kwam ik aan op de Via Gladiola. Het bleek ook dat de afstand tussen mijn broer en mij kleiner was geworden.
Ik had hem toch iets ingehaald.
Op de Via Galdiola was het zowel aan de kant als op de weg druk.
Dat kwam o.a. door de vele muziekgezelschappen en militairen.
Gelukkig had ik in Malden 3 flesjes drinken gekocht. Het zou warm worden (door de hoge temperatuur en het publiek)
De gladiolen konden worden uitgedeeld.
Stap voor stap liepen we richting de finish.
Op sommige stukken kon weer wat beter worden doorgelopen. Maar als je achter een groep kwam en het werd smal was dat moeilijker.
Uiteraard werd er ook muziek gemaakt.
Op een bepaald moment kwam ik Brigitte (dochter gastgezin) tegen. Zij kon haar eerste Vierdaagsekruisje ook bijna ophalen.
Na even wat te hebben gekletst raakte ik haar in de drukte weer kwijt. Het was ook voor haar allemaal goed verlopen.
Weer kwam ik in de buurt van een muziekgezelschap. Hoewel het dan niet zo goed doorloopt is het wel leuk om met zo'n groep te wandelen.
De dansende agent liet ons even stoppen. Er moest namelijk kruisend verkeer worden doorgelaten.
Maar al snel konden we doorlopen.
Je kon de tribunes al ruiken, nog ongeveer 2 kilometer te gaan.
Nog 1 kilometer.
Het werd nog steeds drukker langs de kant
En er konden ook nog genoeg gladiolen worden uitgereikt.
Deze wandelaars droegen handige parasolletjes.
Soms moest er ook even worden geklets met bekenden.
Foto Modern zet iedere wandelaar op de foto.
Alle 41.006 helden verdienen wel zo'n beker.
Of je nu voor de eerste (Brigitte), achtste, negentiende (ik), eenentwintigste (mijn broer) of één en zeventigste keer (Bert van de Lans) het blijft een hele prestatie.
Ondertussen werden de tribunes bereikt , nog ongeveer 500m te gaan.
Nog even over het Keizer Karelplein ...
… door de Oranjesingel ...
… waar uiteraard ook muziek stond ...
… richting de finish.
Bij de finish stond ook Harm Eders.
Ik sloot aan om mijn 19de beloning op te halen. Het was weer gelukt.
Mijn broer gaf aan waar hij zat en we dronken nog wat. Daarna liepen we richting de Canisiussingel waar we de bus namen. Het "tegengesteld" starten was ons allebei goed bevallen.
We besloten wat te eten bij de friettent in Beek met zijn overheerlijke gehaktballen. Helaas werd de eigenaar door de grote drukte erg gestrest. Zeker toen enkele andere gasten (terecht want een aantal jongens die pizza wilden bestellen mochten door) zich begon te beklagen. Het bleek dat hij normaal meer personeel had, maar dat deze allemaal op vakantie moesten in de Vierdaagseweek.
Hieronder staan nog een paar kaartjes:
- Kinderdagverblijf Elst
- Kaartje gestuurd naar het kinderdagverblijf Elst
- Kaartje gestuurd naar de Goedemorgenman die helaas 2 dagen de wandelaars geen Goede morgen heeft kunnen wensen vanwege ziekenhuisopname. Hopelijk tot volgend jaar.
Een speciaal bedankje voor de onderstaande personen/organisaties.
- Stichting Vierdaagse
- Vereniging GoudenkruisDragers Vierdaagse
- Rob en Marian (ons gastgezin)
- Mijn moeder (dit jaar helaas niet aanwezig in Cuijk)
- Marc, Petra, Danique (ook voor het extra kort knippen van mijn haar), Dylan en Melvin.
- Meisje op de Zevenheuvelenweg die mij een doekje gaf voor mijn bril en aan wie ik even kwijt kon dat ik er doorheen zat.
- Iedereen die me heeft aangemoedigd op Facebook.
- Dr Fabry die mij heeft geopereerd op 10 juli 2015 zodat dat vervelende dingetje uit mijn darmen is verwijderd.
- Alle dokters en verpleegkundige die mij hebben geholpen bij mijn herstel/revalidatie
- Inloophuis Rosé Linde waar ik in de wandelgroep ben opgenomen.
- En alle personen die ik ben vergeten.
Zonder hen had ik de Vierdaagse nooit succesvol kunnen voltooien.
Deze Vierdaagse draag ik speciaal op aan Jan van Gastel, 'n lid van de wandelgroep Rosé Linde (inloophuis Roosendaal), Korné van der Wegen (oud zaalvoetbalvriend) en de vrouw van Geert Konings (oud bestuurslid EHBO St. Vitalis) bekenden die sinds de Vierdaagse van 2017 zijn gestorven aan die rotziekte die mij in 2015 trof.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten