Om elf over half vier stond ik met nog een aantal wandelaars bij de bushalte op de Verbindingsweg in Beek. Toen de bus iets te laat aankwam merkte een meisje dat ze haar startkaart niet had meegenomen. Gelukkig had ze de vroege start dus kon een uur later gewoon bij de late start aansluiten.
Hoewel mijn broer de late start had, was hij toch meegereden met de bus.
En na een jaar kon ik voor de tweede maal na mijn ziekte starten. Dit jaar met de bedoeling hem uit te lopen. En waarom zou dat niet lukken? De trainingen waren goed gegaan en vorige jaar was het ook gelukt.
Rond tien voor half zes was ik op het parcours voor de eerste dag van 40 kilometer richting Elst.
Filmpje 5 minuten na de start.
We liepen zoals gebruikelijk richting de Waalbrug.
Deze man heeft zich in het seizoen vergist denk ik, al staat hij wel met een Vierdaagsevlag.
Filmpje Waalbrug
Direct na de Waalbrug toen de dijk werd opgedraaid stond al een controle. Vervelend voor degene die pas om 6 uur hadden mogen starten en hier al rond kwart voor zes waren. Deze wandelaars werden niet geknipt. Enkele dachten slim te zijn en dan zelf maar een knip aan te brengen. Twee zijn hiervoor gediskwalificeerd.
Het schoot ook door de controle in het begin niet echt op. Ik liep al een beetje achteraan de vroege start groep en toen ik omkeek was de Waalbrug zo goed als leeg.
Bij de toiletten besloot ik toch nog maar even te gaan. Ook dat leverde vertraging op.
Filmpje op de dijk 1.
Soms werd de Vierdaagse van grote hoogte bekeken. Ook vlogen er eerder op de Waalbrug drones.
Filmpje op de dijk 2/Binnenkomst Oosterhout.
In Oosterhout was het evenals vorige jaar weer vroeg feest.
Na Oosterhout wilde ik bij de militaire rustplaats gaan rusten.
Filmpje richting Slijk-Ewijk 1
Filmpje richting Slijk-Ewijk 2.
Filmpje richting Slijk-Ewijk 3
Op een bepaald moment kwam ik Kees Braat tegen die ik ken van de EHBO. Ik liep een stuk met hem mee.
Bij de rustplaats was het echter nogal druk, dus ik besloot toch maar door te lopen.
Ondertussen was ook Slijk Ewijk gepasseerd.
Even later kwam ik de Vierdaagse fotograaf van Foto Modern tegen.
Ik besloot te rusten net voor de bocht richting Valburg. Ik had net een banaan op en die was niet zo goed gevallen en kwam er dus weer uit. Dan maar even zitten en wat drinken. Mijn broer bleek al bij de militaire rustplaats te zijn en had mij dus al aardig ingehaald. Ondanks dat het verder wel goed ging, zeker toen ik wat had gerust was de vertraging die ik in de ochtend had opgelopen de hele dag merkbaar.
Filmpje bocht/Richting Valburg
Even later liep ik verder richting Valburg.
Al snel werd Valburg bereikt.
Filmpje doorkomst Valburg
Na Valburg ging de tocht richting Elst, waarnaar deze dag is genoemd.
Hoewel Elst al snel is bereikt, duurt het nog wel even voor je in de hoofdstraat bent.
Filmpje begin Elst
Ik besloot nog even een sanitaire stop te maken.
De rij lijkt (en is ook) lang maar door de vele dixies gaat het erg vlug.
Daarna liep ik verder richting Elst en kwam langst een rotonde waar het ieder jaar ook feest is.
Dat zorgde weer voor extra moed om richting het centrum van Elst te wandelen.
Filmpje doorkomst Elst 1
Toen ik de hoofdstraat had gepasseerd ging ik even op een bankje zitten en kwam in gesprek met een paar wandelaars en verzorgers. Ik hoorde dat er enkele wandelaars zelf hun kaart maar hadden geknipt. Zoals ik al eerder schreef waren er 2 gediskwalificeerd. Ik snap overigens toch niet waarom je vals zou willen spelen. Misschien om op een feestje te kunnen opscheppen over iets wat ze nooit (helemaal) hebben gewandeld.
Even later liep ik weer verder door Elst.
Even het gebruikelijke ommetje onder het spoor door.
Filmpje doorkomst Elst 2
Nadat Elst was gepasseerd ging de tocht verder richting de Rijkwoerdse Plassen.
Daar was ook een waterpunt ingericht.
De 40 kilometerroute was hier ruim over de helft, de 50 kilometer moest hier nog de lus richting Elden en Huissen gaan maken.
Maar er waren geen 50 kilometerwandelaars mee te zien. Anders waren ze wel erg laat.
Op het stuk wat alleen de 40 kilometerwandelaars moeten lopen, kocht ik bouillon en wat te drinken. Het was wel wat warm.
Omdat er meer wandelaars bouillon bestelden moest ik even wachten.
Filmpje aansluiten bij de 50 kilometerwandelaars.
Al snel sloten de 50 kilometerwandelaars weer aan. Voor hen een stuk van 10 kilometer, voor ons een stuk van ongeveer 1 kilometer.
Op richting Bemmel, dat is altijd een relatief lang stuk. Of is dat alleen maar het idee omdat we natuurlijk al een aardig stuk hadden gewandeld.
Toen de route overigens andersom liep was het ook altijd een flink stuk.
Filmpje op weg naar Bemmel
Even een stukje langst de snelweg.
Ik besloot weer even een rust te nemen.
Maar daar was eigenlijk geen plek. Daarom besloot ik ongeveer 50 meter terug te lopen voor een sanitaire stop.
En ook hier stonden veel dixies zodat iedereen snel aan de beurt was.
Daarna toch maar weer verder richting Bemmel. Ondertussen begreep ik dat mijn broer me had ingehaald. Dit kwam voornamelijk doordat ik het eerste stuk van deze dag niet had kunnen doorlopen.
Bij de Free Hugs had ik pech dat Kristel juist een pauze had.
Ja dat moet ook gebeuren met het warme weer.
Ondertussen kwam Bemmel in zicht.
Hier besloot ik even op een muurtje te rusten. Helaas zijn de foto's even wat minder, omdat er waarschijnlijk ater (door het vele spuiten) op de lens was gekomen. Hoewel ik het regelmatig afpoets was ik het nu dus even vergeten.
Er kwamen vele wandelaars voorbij.
Na een klein kwartier besloot ik verder te wandelen. De verzorgingspost van de Goudenkruisdragers moest ook nog ergens staan.
Filmpje doortocht Bemmel
Ondertussen werden de foto's weer beter omdat het vocht van de camera af was.
En ook de post van de Goudenkruisdragers werd bereikt.
Deze staat net naar Bemmel als je al op weg bent naar Lent.
In Lent werd ook aardig voor verkoeling gezorgd.
Filmpje op weg naar Lent
Soms kan dat sproeien overigens wel vervelend zijn. Zeker als er recht op je wordt gespoten of als je net aan het filmen bent.
Nog 3 dagen
De Via Begonia in Lent werd bereikt (Begoniastraat)
Filmpje Via Begonia.
Daarna moesten we een tunnel onderdoor om richting de Waalbrug te lopen.
Richting de Waalbrug heb ik voor de laatste maal gerust. Ik had nog alle tijd en op de Waalbrug kan het ook erg warm zijn.
Ik moest ook even de batterij van mijn fototoestel verwisselen. Ik haalde hem er echter wel uit maar vergat de nieuwe batterij erin te doen. Dat merkte ik 100m verder pas toen ik weer een nieuwe foto wilde maken. Omdat ik dacht (het batterijvakje stond open) dat de batterij was gevallen liep ik terug uiteraard zonder iets te vinden. De batterij bleek (gelukkig) nog in mijn tas te zitten.
Dus snel de batterij plaatsen en richting de Waalburg.
Het einde van dag 1 kwam in zicht. Sommige wandelaars hadden het echt lastig met de warmte.
Nadat de Waalbrug was gepasseerd kwamen we in het centrum van Nijmegen.
Hier stonden enthousiaste supporters de wandelaars op te wachten.
Er moest nog even gewacht worden bij de oranjesingel.
Maar daarna konden we richting de finish.
Hier bleken veel te weinig kaarten te zijn voor de tweede dag. Gelukkig werd dit snel opgelost.
Toen we wat wilden drinken bij de Albrontent zagen we Ron Konijn. Hij had de eerste dag er ook opzitten (50 km). Het duurde lang voordat ik aan de beurt was omdat er een meisje van de catering onwel was geworden. En toen we uiteindelijk besteld hadden en even op de grond zaten werd ook een wandelaar onwel. Ja het was best warm. Ik liep nog even naar de stand van de KNBLO om te vragen om een button. Die had ik thuis laten liggen. Maar zonder button kom je niet op de rustplaatsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten