Vandaag De Dag van Groesbeek. Ik werd wakker met keelpijn en dacht even dat ik misschien moest opgeven als ik ziek zou worden. Ik kreeg van Rob keeltabletten mee en ondanks dat het niet echt zakte liep ik toch kwart over vier richting de bus.
Ik had namelijk de vroege start dus stond rond half vijf bij de bus.
Net voor vijf werden we afgezet op het Keizer Karelplein. Nog een klein stukje richting de start bij de wedren.Ik had namelijk de vroege start dus stond rond half vijf bij de bus.
Er stonden al wandelaars in de rij ...
… en andere wandelaars waren nog aan het wachten.
Zoals gebruikelijk was ongeveer 7 kilometer weer hetzelfde als dag 2 en 4.
Uiteraard was het nog niet helemaal licht.
Maar al snel werd het wel licht.
Helaas was de goedemorgenman er niet. Later bleek dat hij was opgenomen in het ziekenhuis.
Bij de bakker die ik even later passeerde kocht ik nog een puddingbroodje.
Net voor de afslag richting Malden nog even een sanitaire rust. Gelukkig waren er weer veel dixies zodat het allemaal vlot liep.
Ondertussen was ook mijn broer gestart.
In Malden nam ik mijn eerste rust en nam de jaarlijkse beschuit met aardbeien.
Gelukkig was er een stoel vrij.
Na een kwartiertje liep ik weer verder.
Mag ik even iets omroepen?
Ook Harm Eders van Omroep Gelderland was weer aanwezig.
In Malden besloot ik enkele foto's te maken van militairen groepen.
Deze dames hadden zich al helemaal gekleed voor de "bergetappe".
Nadat Malden was verlaten ging de tocht verder richting Mook.
Morgen zal Malden de laatste plaats voor Nijmegen zijn.
Maar zover is het nog niet, vandaag eerst deze dag doorkomen.
We liepen langst de Maas over een dijk.
Net voor Mook besloot ik weer even te rusten. Ook even insmeren, want de zon kwam weer aardig door. Ik had, zeker door de vroege start alle tijd.
Ook de voetjes moeten worden verzorgd.
Daarna kon ik weer met frisse moed richting Mook.
Olat verzorging voor alle wandelaars tegen een redelijke prijs.
In Mook was alles ook versiert, morgen komen we er in tegengestelde richting langst.
De tocht ging verder richting Middelaar.
Hier was een grote rustplaats. Ik wilde in Plasmolen (wat nog 1½ km wandelen was) weer een sanitaire stop maken en wat rusten, maar ik besloot hier maar even naar het toilet te gaan.
Dus maar even in de rij aansluiten.
Na deze stop liep ik richting Plasmolen.
Op het pleintje ging ik even rusten.
En zag ook weer de 2 dames met hun bolletjesjurk.
Na de rust liep ik verder door Plasmolen, richting Millingen
Het is een aardig lange straat voordat de splitsing 40 en 50 kilometer komt.
Maar gelukkig werden de wandelaars ook hier aangemoedigd door muziek
Maar uiteindelijk werd de splitsing toch bereikt, voor de 40 kilometer slechts 600m voordat de 50 kilometer weer aansluit. Voor de 50 kilometerwandelaars is het ruim 10 kilometer richting Gennep en Ottersum.
We werden weer gecontroleerd. Daarna besloot ik bij de sportvereniging weer te rusten en soep te nemen. Soep was me woensdag ook goed bevallen.
Daarna het stuk richting Bredeweg en Groesbeek.
Zeker in de hitte lijkt er geen einde te komen aan de weg richting Bredeweg. Maar als je eenmal rechtsaf bent gegaan gaat het snel.
Wederom zag ik de dames met hun bolletjesjurk. Dat is overigens vaak dat je alle dagen dezelfde wandelaars tegen komt, die ongeveer even snel als jou wandelen.
Nogmaals linksaf, de doortocht in Bredeweg en daarna richting Groesbeek.
In Groesbeek was het ook heel gezellig.
De Dag van Groesbeek wordt dan ook door de meeste wandelaars de gezelligste dag genoemd. En dat ondanks de Zevenheuvelenweg die nog moest komen.
Helaas weer geen Free Hug vandaag. Ik liep weer tijdens de pauze voorbij.
Maar niet getreurd, de Zevenheuvelenweg kwam in zicht.
Ook bij De Oude Molen was het druk en gezellig.
Nog een paar honderd meter en de heuvelen konden worden getrotseerd.
In het begin van de Zevenheuvelenweg vlogen er een aantal straaljagers over als eerbetoon aan de militairen. De herdenking op de militaire begraafplaats was maandag 16 juli 2018 al geweest.
Op de Zevenheuvelenweg besloot ik te gaan rusten bij de tent van de wandelbond. Hoewel ik mijn button thuis had laten liggen, heb ik hem dinsdag toch nog gekregen op de wedren.
Het ging overigens weer beter en de Zevenheuvelenweg was al bijna ten einde.
Maar ik moest nog een stukje wandelen. Gelukkig waren er vele aanmoedigen van de supporters.
Bij de post aangekomen kreeg je yoghurt. Ik ging zitten. Een meisje naast me vroeg of ik nog door mijn bril kon kijken. Die was namelijk vies geworden door de zonnecrème op mijn gezicht die door de zweet was uitgelopen. Ik kreeg een doekje en stootte gelijk mijn pudding om. Ik had er helaas nog weinig van gegeten.
Ik had het ook even helemaal gehad. Moe, dus ik besloot wat langer te rusten. Ik had nog alle tijd.
Maar na een tijdje moest ik toch weer verder.
Op naar Berg en Dal.
Waar deze mooie auto stond.
Ik ben jarig
Even later kwam ik bij de post van de Goudenkruisdragers. Hier heb ik nog even gerust, ondanks dat het snel na de vorige rust was.
Op het pleintje werd muziek gemaakt. We moesten nog een ruim uurtje wandelen.
En ook de boomzager was weer aanwezig. (met zijn wandelclub)
Nigel de kat is ook iedere dag aanwezig.
Het einde komt in zicht, maar het is ieder jaar nog een heel stuk. Ook zijn er wandelaars die al duidelijk moeite hebben om binnen te komen. Deze worden gemotiveerd door supporters en medewandelaars.
Het werd steeds drukker en gezelliger langst de kant.
Deze dames wilden op de foto.
Daarna liepen we door de rode straat. Nog een kleine kilometer te gaan.
Stil protest voor een betere CAO. Hier loopt het nog niet zo mee volgens dit spandoek.
De finish kwam in zicht en nadat ik me had afgemeld kwam mijn broer ook snel binnen.
We liepen richting de bus.
We besloten (gezien de tijd) op te stappen bij de Schouwburg). Anders hadden we waarschijnlijk deze bus bij het station niet gehaald. We konden gelukkig zitten. Op naar Dag 4 De Dag van Cuijk.
Ondanks een paar dipje ging deze Vierdaagse best wel lekker. Nummer 19 kwam in zicht.(En 21 voor mijn broer)
Ik besloot een pizza te nemen in Beek en heb deze lekker in alle rust op kunnen eten bij ons gastgezin. Ik kwam helemaal tot rust.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten