Gelderlander
Verslaggever Joris Jan Voermans loopt mee. 'Er komt een tweede dag. Fijn' . Een dronken jongen loopt continu zingend een stuk mee met de wandelaars. Hij is niet de enige feestvierder die de wandelaars aanmoedigt, wel de meest uitbundige.
Leuk, zeker, maar nodig is het niet: de eerste dag van de Vierdaagse valt alles behalve tegen. En moet daarmee een voorbode zijn voor een normale editie.
De weergoden zijn zelfs zo vriendelijk om vlak voor het begin van de 91ste editie de regen stop te zetten. En zo gaan om vier uur precies de eerste 50 kilometer-lopers droog van start. De groep stond al ongeduldig te wachten op het startsein van marsleider Wim Jansen.
Opvallend is het relatief grote aantal vrouwen dat heeft gekozen de 50 kilometer af te leggen in plaats van de vereiste 40.
Lent is in de vroege ochtend nog niet helemaal wakker, net zoals de eerste groep wandelaars zelf overigens. De 30-kilometerroute voert direct naar het gezellige Elst terwijl de 40'ers via Bemmel en de 50'ers ook nog via Huissen en Elden lopen om vervolgens ook door de naamgever van deze dag te wandelen.
Het is het meest gezellige stuk van de eerste wandeldag. Niet alleen maken de inwoners er zoals elk jaar een waar feest van - met veel fanfares en enthousiast publiek - ook lopen vanaf dit stuk alle afstanden samen.
Het verschil voor de 50-kilometerlopers is direct duidelijk. De ingetogen sfeer wordt prompt onderbroken door gezang en gegein van de lopers van de kortere afstanden. Ook de militairen zorgen zoals altijd voor een vrolijke noot om het wandelgenot te vergroten. Vooral de Britten krijgen met hun 'hey, hey rock 'n roll' de handen op elkaar terwijl de Denen zich opvallend voortbewegen met grote vlaggen van hun vaderland.
En natuurlijk is daar Davy, voor de notoire Vierdaagsewandelaar inmiddels een bekende toeschouwer met het bord 'jullie zijn keigoed, ik ben Davy'.
Dan is er de dijk, de Oosterhoutsedijk die sinds vorig jaar 'wereldberoemd' is geworden. Hoewel de zon volop aanwezig is, is van angst op een herhaling van 2006 geen sprake. Een stevige wind zorgt voor de nodige verkoeling en het aantal waterpunten ten opzichte van vorig jaar is uitgebreid.
Overigens is er niet zovéél meer water te krijgen: het innemen van vocht blijft nog steeds aankomen op de verantwoordelijkheid van de deelnemer zelf.
Dat blijkt echter wel goed te zitten: zeker op de Wedren, na de finish, wordt er goed 'ingenomen': bier!.
En wordt enthousiast de eerste dag nog eens nagelopen. Tevredenheid is er over de nieuwe startmethode, waarbij de 40-kilometerlopers op twee verschillende tijdstippen moeten starten. Het geeft meer loopruimte op de route, zo lijkt het. Of zou het door het relatief geringe aantal deelnemers komen?
Hoe dan ook: de eerste dag is gedaan. En er komt - nu wel - gewoon een tweede. Fijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten