Maandag 16 juli 2012 (Aankomst)

Tussen 10 en half elf reden mijn broer en ik richting Nijmegen voor zijn 16^de en mijn 15^de poging om de Vierdaagse van Nijmegen uit te gaan lopen. Hoe zou de knie het gaan houden deze week? Hoe zou het weer worden, er werd regen voorspeld. De voorbereiding was goed geweest, geen noemenswaardige problemen bij de trainingen.
Onderweg werd nog even gestopt bij De Lucht een benzinepomp waar we altijd nog even een sanitaire stop gaan maken.

Daarna reden we naar ons gastgezin in Beek. Daar waren we rond half één. Na een uurtje te hebben bijgepraat en de spullen hadden uitgeladen moesten we naar de Wedren om ons aan te melden.  

Het was hier druk en regenachtig, ik moest naar bureau H (ja een hele degradatie na het uitvallen van vorig jaar), mijn broer kon zich aanmelden bij bureau A. Ik was eerde klaar, mede doordat een bureaulist de legitimatie controleerde en de andere de verdere formaliteiten afhandelde. Daarna nog een buskaart (blarenpas) kopen en zoeken naar Jacob Kleef van Make A Wish. Helaas hebben we hem niet meer gezien. Jammer omdat we hem succes wilde wensen met zijn 10^de maal sponsoring voor deze stichting.  

Daarna liepen we nog even naar de stad voor de gebruikelijke blarenprikkers. Als laatste liepen we richting de KRO-tent. We zijn lid van de KRO en konden een shirt ophalen en een drankje krijgen tijdens het happy hour.  

Dat laatste besloten we niet meer te doen. We moesten namelijk nog bijna een uur wachten. We dronken zelf nog iets bij de Vereniging. 

Donkere wolken hangen boven Nijmegen.

Wandelaars werden alvast in de stemming gebracht. En natuurlijk ook de toeschouwers. 

Later dronken we ook nog even iets bij Koks en Ko. Even uit de drukte.

Al snel was het weer tijd om richting Beek te rijden. Even wat spullen klaarleggen om later zoals bijna ieder jaar te gaan eten bij de Oude Molen in Groesbeek.

Tijdens de rit kwam aan het begin van de Zevenheuvelenweg een auto van rechts, die voor mij zou moeten stoppen (ik reed op de voorrangsweg) door. Hoewel ik het in de gaten had was het toch even schrikken. Hij stopte overigens ook, zodat ik verder kon. Bij de Oude Molen aangekomen waren de sluizen echt opengezet, zodat we maar binnen zijn gaan eten. 

Hier zaten een aantal wandelaars die erg druk en (toch wel irritant) luidruchtig waren. Enthousiasme is natuurlijk goed, maar we konden niet echt rustig eten. Buiten zag het er helemaal niet goed uit. Als dat een indicatie was voor de Vierdaagseweek, dan moesten we de paraplu en regenponcho’s zeker in de rugtas stoppen. En ook droge sokken.

Tijdens het eten kregen we een verontrustend bericht over ons stamcafé in Roosendaal. Bij Dirckx, pas een maand of vier open, was op de bovenverdieping brand uitgebroken.

Ondanks alles genoot ik toch van de schnitzel en de Dame Blance. 

Wederom met paraplu liepen we terug naar de auto.

Toen we op het gastadres terug kwamen keken we op de website van www.bndestem.nl om te kijken of er iets op stond over de brand. En dat was zo. De brand was nog niet onder controle. Dat wordt dus een ander “stamcafé” zoeken.
Daarna nog even TV kijken en daarna proberen te slapen. Dinsdag 17 juli 4.00u kwam met rassé schreden dichterbij.

Vergeet mijn gastenboek niet: