dinsdag 20 juni 2017

Airbornetocht 5 september 2009 (25 km)

Voor de 6de keer alweer liep ik de Airbornetocht. Mijn broer ging aan zijn 5de editie beginnen en mijn moeder aan de 2de editie. We reden met de trein 1ste klas naar Oosterbeek. Mijn moeder en ik met een zomertoer , mijn broer met een overgangskaartje dat we tijdens de 4Daagse hadden gekregen.  
In Arnhem namen we de intercity richting Schiphol die voor deze wandeltocht een extra stop in Oosterbeek maakte.



Het was al druk in Oosterbeek en Ron Konijn stond ook al te wachten.  


Toen we naar de start liepen zagen we al diverse wandelaars en muziekkorpsen. Ook Ronny Tober was weer van de partij
En ik had nog geluk vandaag want tijdens het betreden van het startveld bood een meisje mij de startkaart van haar vriendin aan. Ze was niet meegekomen. Ze hoefde er niets voor te hebben. 

Verder werden er folders uitgedeeld waar verzocht werd om te kijken of er aanwijzingen waren voor de verdwijning van Henk Peters die sinds Koninginnenacht is vermist.
Mijn broer kocht de laatste 2 kaarten en we konden vertrekken. De internetkaarten werden niet gescand omdat het scanapparaat niet werkte.
We konden dus iets sneller starten. Dat gebeurde rond half elf.  Het was wel erg druk.. Zeker de eerste 4 kilometer (tot we weer langs het station liepen) kon je slecht doorlopen. Daarna werd het wat rustiger mede door het feit dat de kortere afstanden zich af gingen splitsen.  









Na een kilometer of acht besloten we voor de eerste maal te rusten bij een kerkje. Even wat eten en drinken.   








Daarna weer verder wandelen in de omgeving waar in 1944 de slag om Arnhem had plaatsgevonden. We liepen over de landingsterrein waar nu een golfbaan is gevestigd. Daarna naar de eerste officiële rust. Die is na ongeveer 14 kilometer.


Hier hebben we wel even een half uurtje gerust, we hebben twee consumpties gedronken. (Ma maar één want ze wilde Spa blauw, dat kende ze niet dus ze nam sinas maar daar hield ze eigenlijk niet zo van.)  


 Daarna liepen we weer vol goede moed verder, kwamen een monument tegen.

 Ook zaten er muziekgezelschappen naast de weg te spelen.  




Toen we door Doorwerth kwamen zagen we in een biosrijk gebied allerlei “keuzes” aan de bomen hangen. Want vrijheid (toch een belangrijk aspect van deze wandeltocht en verkregen door o.a. de militairen die hun leven hebben gewaagd of zelfs gegeven tijdens de geallieerde aanval in 1944-1945)  is een keuze hebben om te mogen kiezen.






De tocht begon wat zwaar te worden zeker voor ons Ma. Ze kreeg toch weer last van haar heup. Maar ook wij hadden sinds de Vierdaagse niet meer echt gewandeld. We besloten daarom ook even te rusten en te genieten van het mooie uitzicht op Arnhem. Maar het was ondertussen al wel 15.35u geworden. En ik had eigenlijk niet echt een idee hoe ver we al waren.  



Na een kwartiertje rust gingen we rond 15.50u weer verder voor het laatste stuk richting Oosterbeek. Daar heb ik bij een kerkje nog een foto gemaakt van een oorlogsmonument dat me vandaag pas voor de eerste maal opviel.   




Er hingen veel spandoeken boven de weg en uiteindelijk kwamen we weer op de hoofdweg in Oosterbeek uit om naar de finish te wandelen.











Hier kwamen we om 17.00u aan. We hadden er 6½ uur over gedaan. Vooral het eerste uur zijn we veel tijd verloren. Maar we hadden een leuke dag en daar gaat het om. Alleen had mijn moeder nog wat last van haar heup en dat bleef ze nog een paar dagen houden.  

Daarna liepen we terug naar het station. De trein, waar we weer eerste klas konden reizen, dat was nu helemaal makkelijk, reed tot Nijmegen.

En hier stapten we over op de trein naar Roosendaal die ons weer naar huis bracht. 

Vergeet mijn gastenboek niet:
https://www.tboek.nl/gastenboek/tinykouters/

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten