In Malden, bij de Unionvelden, loop ik onder een erehaag van ballonnen door. Voor mij bijzonder, want het is een uiting van mijn werkgever, het Holland Casino. Ik krijg elk jaar champagne, bloemen en een T-shirt van mijn werk op de dag van de intocht.
Deze ontvangst versterkt het gevoel van de overwinning. Na dagen van pijn en afzien is dit de kroon op mijn prestatie: vier keer veertig kilometer.
Wandelen door het dorp Linden is ook een bijzondere ervaring. Alsof we wereldberoemde acteurs zijn, zo klappen ze voor ons. You never walk alone staat op een zelfgemaakt bord – met afbeelding van Elvis – bij mensen in de voortuin. Nou, dat kun je wel zeggen. Floris en Barbara Sijsma wonen in het huis dat hoort bij die tuin.
Barbara: "We wonen hier net drie maanden. We komen uit Amsterdam. Dit is onze eerste Vierdaagse als bewoners van Linden. Ik ben hier terechtgekomen omdat mijn vriend hier in de buurt werkte."
Het dorp kent een traditie van warm Vierdaagselopers-onthaal.
Ongelooflijk dat de mensen gewoon langs de weg blijven staan, ondanks de buien. In Middelaar krijg ik zomaar koffie en verse appeltaart van een vrouw die ik helemaal niet ken. Ze heet Ida ter Voort. Ik ging alleen maar even zitten omdat ik dacht dat mijn sok dubbel zat. De vrouw trekt handschoentjes aan en behandelt meteen maar mijn voet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten