Waarbij regelmatig de grens tussen Nederland (Baarle Nassau) en België (Baarle Hertog) wordt gepasseerd.
Passeren grens Nedeland - België, met huis waar de grens precies door de voordeur loopt.
Helaas hebben we daardoor niet de belofte aan de winter wandeltochten van Hart van Brabant in Tilburg kunnen houden om ieder jaar minstens één keer hier te wandelen. Door allerlei andere afspraken is het niet gelukt. Maar dat willen we tijdens het volgend wandelseizoen weer inlossen. Mijn broer kwam mij iets over half negen ophalen. Rond half tien waren we bij de start aangekomen, zodat we tien over half tien daadwerkelijk konden starten.
Nog even werd getwijfeld tussen de 12 en de 18 kilometer. Hoewel we besloten om 12 kilometer te wandelen nam ik toch de 18 kilometerroute mee. We konden tot de eerste rust nog kiezen. Al snel werd de grens een paar maal gepasseerd. We kwamen zelfs langs een huis waar de grens precies doorheen liep. Dus ook 2 huisnummers. Na een paar keer de grens te zijn overgestoken liepen we langs de Ezelshoeve (waar overigens geen ezels te zien waren) en verlieten Baarle.
We bleven een tijdje op Nederlandse bodem. De tocht ging richting Chaam waar we overigens niet naar toe liepen.
We zagen het bord om niet op het ijs te gaan.
Niet echt veel ijs te zien begin maart.
Was op dit moment echter niet van toepassing.
Na ruim 4 kilometer kwamen we bij der eerste rust. Hier besloten we wat te drinken. Je kon er als je wilde ook soep en/of broodjes kopen.
Deze kunstwerken ook even op de foto gezet.
Na een kwartiertje liepen we verder. De 18 kilometer ging een grotere lus maken om uiteindelijk bij dezelfde rust uit te komen.
In dit stuk liepen we regelmatig over onverhard gebied.
Soms was het door de natte ondergrond drassig en ging het wat moeizamer.
De schoenen zakten dan in de modder. Dit stuk leek ook iets langer dan op de routebeschrijving stond.
Omdat wij later waren gestart en ook de grotere afstanden ondertussen bij deze rust aankwamen was het druk. Er moesten extra stoelen worden geregeld.
Maar uiteindelijk kwamen we dan toch aan bij de atletiekvereniging.
Aankomst tweede rust
Overigens was het lekker weer zodat ook buiten kon worden gezeten.
Dat viel mee want er was minder weer voorspeld. Wij bleven overigens binnen zitten. En kochten naast de cola ook een zakje paprikachips. Om zout aan te vullen.
Na een kwartier liepen we verder voor het laatste stuk. Waar het tweede stuk van de wandeling wat langer leek, was het laatste stuk korter. We passeerden nog een aantal maal de grens.
Er was zelfs een bankje waar de grens precies doorheen liep. Op een bepaald moment liep ik rechts in België en mijn broer links in Nederland. Precies in het midden van de weg was de grens.
Weer in Nederland ...
... en nog geen minuutje later weer in België.
De finish was weer snel bereikt na de vele grensovergangen (13 in totaal). We dronken nog een cola, vulden een enquête in en reden weer huiswaarts. Zeker een tocht die meer op het programma gezet gaat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten