Maandag 16 juli 2007 (The day before)

 

 

Na de afgelasting van vorig jaar vertrok ik vandaag wederom naar Nijmegen om "De Kroon op mijn Werk" te zetten. Voor de 13de maal zou ik gaan starten. Het weer was in ieder geval niet zo warm. Mijn broer zou me om half tien komen ophalen en dat deed hij dan ook. We reden naar ons Ma die voor de 4de maal ging trachten de 4Daagse uit te lopen.
We waren iets voor 10 bij ons Ma. Omdat we problemen verwachtten rond s'Hertogenbosch reden we eigenlijk gelijk weg. Het was ongeveer 1½ uur rijden maar we zouden ook nog even rusten onderweg (Bij De Lucht een benzinestation in de buurt van Oss)

We hadden afgesproken dat we tussen 12.00u en 13.00u aanwezig zouden zijn bij het gastgezin. Ook moesten we tussen 13.00u en 14.00u nog kaarten ophalen voor de Vlaggenparade bij het Kolpingshuis waar de Gouden Kruisdragers gingen vergaderen vanaf 14.00u.
De problemen rond s’Hertogenbosch vielen mee. Sterker nog , je mag het even wat langzamer rijden geen vertraging noemen. Zodoende zouden we al iets na half twaalf bij het gastgezin arriveren. Maar even bellen naar Kristel en dan geen contact krijgen.  We besloten toch maar door te rijden het was nog 10 minuten. Aangebeld en gelukkig was Jules al aanwezig om ons op te vangen. We zorgden er eerst voor dat al onze spullen uit de auto waren zodat mijn broer zijn auto in een parallelstraatje kon zetten. (Wij sliepen op de Graafseweg en dat is één van de (hoofd)wegen die naar het Keizer Karelplein loopt.)
Even na twaalf kwam ook Kristel en we kletsen nog wat. Marian zou later komen. Ze reed met vriendinnen van mijn zus mee. Rond half één besloten we naar het centrum te lopen waar we eerst het Kolpingshuis bezochten. Hier zaten zoals ik eerder al schreef de Gouden Kruis Dragers en konden wij onze kaart voor de vlaggenparade ophalen. (zie aparte weblog)
Toen besloten we even wat te gaan eten. We kozen voor een frietje omdat we niet meer naar de Oude Molen konden , een camping in Groesbeek waar we de laatste jaren op de maandag steeds naar toe reden. We waren anders te laat voor de Vlaggenparade.
Nou dat frietje was geen succes , veel te zout en het vulde niet echt (ik had een kleintje besteld.) De gehaktbal ging wel.

 

Wel kwamen hier twee mannen binnen die de Vierdaagse wel iets meer hadden gelopen dan ons. Zelfs als we al onze succesvolle Vierdaagse opgeteld hadden (23 à 10+10+3) kwamen we nog niet aan de 54 en 53 maal die op de medaille van deze wandelaars stonden. Overigens was de man met de 53 gestopt, maar de man met 54 ging dit jaar wel. (al zei hij dat het ook voor de laatste maal was.)
Na het eten liepen we verder naar de wedren. Mijn broer en ik melden ons als eerste in voor de 50 km. Daarna was het de beurt aan mijn moeder voor de 30 km.

Nadat we ons hadden ingeschreven liepen  we even langs het monument dat zaterdag 14 juli was onthuld voor de overleden wandelaars.

Toch wel een raar gevoel dat dit al weer een jaar geleden is en toch nog zo goed in je geheugen staat gegrift.

Nog even het 4-daagse T-shirt van New Balance kopen en een abonnement nemen op de Vierdaagse-edities van de Gelderlander. Het vaste bezoek aan Erica (voor de blarenprikkers) was niet nodig want die hadden we nog van vorig jaar. Ook liepen we nog even naar Jacob Kleef van de WishWalkers (www.wishwalker.nl ) Mijn broer heeft 2 jaar geleden voor de WishWalkers gelopen en wij dragen (door donateurschap) dit goede doel (Vervult wensen van kinderen tot 18 jaar met een levensbedreigende ziekte) een warm hart toe.

 

Al laatste liepen we nog even langs de KNBLO-tent waar mijn broer en ik een button kregen voor dagelijkse verzorging.

 

Daarna liepen we langzaam terug naar het gastadres en onderweg dronken we nog even iets bij “De Kluizenaar”. Wel even rustig maar dat philosofische gesprek wat een jongen en meisje over het einde van je leven voerden had even niet gehoeven.   

Toen we daar zaten belde Marian dat ze Nijmegen naderden, ze vroeg aan mijn moeder of ze naar de wedren terugkwam. Wij liepen naar het gastadres omdat we ons wilden klaarmaken voor de vlaggenparade. Ook konden we ondertussen al wat zwakke plekken op de voeten afplakken.

Na even wat te hebben ontspanningen gingen we naar de Vlaggenparade. 

Het verslag van de Vlaggenparade staat in een aparte weblog.

Vergeet mijn gastenboek niet: