Timberwolves wandeltocht Achtmaal 20 oktober 2013 (11,2 km)

Links (druk op de link om de pagina te openen):
Stichting vrienden van de Timberwolves
Stichting Militait Historisch Museum

Enkele weken geleden toen ik ging eten bij De Cockpit (Vliegveld Seppe) viel me een aankondiging op van deze wandeltocht.

De start zou zijn bij een museum in Achtmaal.

Dikke en de dunne. 

Filmpje start. 

Daarom besloten mijn moeder, broer en ik vandaag richting Achtmaal te rijden om de tocht van 10 kilometer te gaan wandelen. Het museum was goed te vinden mede dankzij de ingestelde TomTom.  

Behalve wandelen kon er ook worden gefietst. En zowel de fietstocht als de 2 afstanden van de wandeltocht reden/liepen langs verschillende wegen. Wij moesten eerst 3,5 kilometer over de Achtmaalsebaan lopen voordat we naar rechts mochten.  

Filmpje wandelen omgeving Achtmaal 1 

Kippetje 

Filmpje wandelen omgeving Achtmaal 2 

We kwamen een kruisbeeld en monumentje tegen.

Filmpje wandelen omgeving Achtmaal 3

 

Filmpje Achtmaalsebaan monumentje.

Toen we uiteindelijk linksaf gingen liepen we door rustige wegen in de omgeving van Achtmaal

Filmpje omgeving Achtmaal 4 

    

Filmpje geiten.

Filmpje omgeving Achtmaal 5

Filmpje omgeving Achtmaal 6

Het was een mooie herfstdag. Omdat er tijdens de wandeling geen rust was, besloten we ongeveer op de helft van de tocht even te rusten. 

Filmpje omgeving Achtmaal 7

Daarna liepen we verder.  

Klein stukje onverhard.  

Hoewel het in het begin leek dat de tocht ongeveer 10 kilometer was, bleek op een bepaald moment dat het toch langer zou gaan worden.  

Lekker in de wei. 

Herfst 

Stukje onverhard. 

En dat klopte ook, we moesten nog een stukje. 

Maar het weer was goed dus het was geen probleem. 

Filmpje terug richting Achtmaal 1

Wederom genieten in de wei. 

Filmpje terug richting Achtmaal 2

Hier wordt gesloopt en misschien later gebouwd. 

Uiteindelijk waren we na ruim 2½ uur terug bij het museum en het GPS programma op mijn mobiele telefoon gaf 11,2 kilometer aan. Dus meer dan tien om te noteren in het wandelboekje.
Ook vroegen we of de tocht al meer gewandeld was. Dat bleek het geval te zijn. Het streven is om iedere twee jaar de tocht te organiseren als eerbetoon aan de Timberwolves, die o.a. de omgeving van Achtmaal hebben bevrijdt. Overigens werd verteld dat er ook een aantal oud-veteranen van de Polarbear langs waren geweest. Zij hebben o.a. Roosendaal op 30 oktober 1944 bevrijd.
We dronken nog wat en keken rond in het museum. Erg interesant, alleen moet je een trap op en als je wat langer bent moet je goed op je hoofd letten. Daarna reden we richting huis. Een mooie tocht, alleen bij de 10 kilometer was er geen echte mogelijkheid ergens wat te drinken. Op zichzelf hoeft dat geen probleem te zijn, maar hou er wel even rekening mee.  
 

Filmpje aankomst museum.

 

Route 11,2 kilometer lang.

Vergeet mijn gastenboek niet:

 

Hieronder kort het verhaal van de Timberwolves.
Achtmaal werd op 27 oktober 1944 bevrijd door het 3^e bataljon van het 415^e infanterie regiment. Ook was het in Achtmaal (in het huis aan de Achtmaalseweg nummer 192) dat de commandant van het 3^e bataljon, luitenant-kolonel Kelleher, van het plaatselijke verzet een groot aantal documenten en kaarten overhandigd kreeg met daarop belangrijke informatie betreffende de Duitse stellingen e.d. in Nederland. Deze informatie is direct doorgespeeld aan het hoofdkwartier van het Eerste Canadese Leger en is zeer bruikbaar gebleken.
Op de Groenestraat werden tijdens de Duitse terugtocht mijnen gelegd. Het eerste slachtoffer van deze mijnen was een geallieerd pantserverkenningsvoertuig welk half oktober 1944 hier op een mijn reed. De bemanning, allen gewond, werd door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt en afgevoerd.
Tijdens de Duitse terugtocht werden veel bruggen door de Duitsers van mijnenblokkade voorzien. Zo ook de brug in de Kraaiheuvelstraat. Omdat deze mijnen vaak niet gelijk opgeruimd konden worden zorgden zij ook na de bevrijding nog voor slachtoffers. Zo reed in november 1944 een boer met paardenspan nietsvermoedend over de Kraaiheuvelstraat (toen nog een zandweg) toen door het span in de buurt van de brug een achtergebleven mijn tot ontploffing werd gebracht. Beide paarden werden gedood, de boer, die achter op de kar zat, kwam er met de schrik vanaf.
De witte boerderij aan de Kraaivenstraat werd in oktober 1944 gebruikt als verzamelplaats voor de mensen van Ostayen en omgeving. ln verband met de komende gevechten wilden de Duisters deze mensen naar Wuustwezel evacueren. Door de geallieerde opmars is het niet zover meer gekomen en waren het uiteindelijk Amerikaanse vrachtwagens welke deze mensen naar Wuustwezel brachten.