Adriaan van Bergentocht 6 april 2008 (30,8 km)

Na een avondje Tineke Schouten zouden we weer een wandeling gaan lopen. Het zag er voor mij echter even naar uit dat het niet door zou kunnen gaan omdat ik na 1½ uur nachtrust wakker werd met ontzettende buikkrampen. Maar na een minuut of tien was het weer over en kon ik verder slapen.

Het was al weer 2 jaar geleden dat we de Adriaan van Bergentocht hebben gelopen. De tocht wordt altijd zowel zaterdag als zondag gelopen. Mijn broer en ik hadden gekozen voor de zondag. De start is echter pas om 9.00u zodat we pas rond 8.00u richting Etten Leur reden. Daar kwamen we rond half negen aan. We schreven ons in voor de 30 km en namen er ook verzorging (limonade , soep , fruit en koffie) bij. Na het inschrijven mochten we echter direct vertrekken omdat er regen werd verwacht.

Start locatie   

Ondanks de verwachte regen was het een slechts een licht bewolkte dag. Wel werd aan de 40 km wandelaars de keuze voorgelegd om eventueel niet door een erg drassig gebied te lopen. Dan liepen ze wel 3 km minder. We liepen zoals gebruikelijk al binnen de eerste kilometer langs het beeld van Adriaan van Bergen.

Daarna liepen we langs de haven en liepen we gelijk in een nieuwe wijk. Na niet al te lange tijd verlieten we de wijk weer en liepen we een beetje in de omgeving van Etten Leur om na een viertal kilometers weer terug te komen in de nieuwbouwwijk.  

De zaaier van Van Gogh  

Omdat we ondanks de vier kilometer niet zo ver van het begin waren liepen we over een bruggetje bij de haven.

Toen we de nieuwbouwwijk weer waren uitgelopen liepen we richting het Liesbos. We moesten daar niet zo lang meer lopen om de rust te bereiken.

Hier dronk ik een bakje thee , we zagen Robert van W4W en namen een bon mee voor een zelfgemaakte kroket van €1,-. Ik wist dat die kroket (die later in het parcours kon worden gekocht) wel lekker was maar ook heel warm kon zijn. Twee jaar terug had ik namelijk niet alleen blaren op de tenen maar ook op de lippen. En dat kwam echt niet van het vele kletsen onderweg.

Eerste keer rechtdoor

We gingen verder voor het tweede gedeelte, we hadden al ruim 8 km afgelegd en het volgende stuk bracht ons over de helft van de totale wandeltocht. 

Dit stuk begon weer met het Liesbos waar we nu wat langer in rond mochten lopen. Helaas had de regen toch weer voor wat drassige paden gezorgd. Mijn broer, die net voor de 1^ste maal zijn nieuwe schoenen droeg, mocht ze dus al gelijk goed vuil maken. En ik liep ook pas voor de 2^de maal met mijn nieuwe schoenen. Ik moet zeggen dat ze echt lekker zitten. Dat geeft dus goede moed voor het vervolg van het wandelschema en de 4Daagse. Hieronder enkele foto’s van het Liesbos.

Toen we het bos uitkwamen moesten we een stukje langs de A58 (Breda – Etten Leur) lopen om er vervolgens onderdoor te gaan.

We kwamen even later langs een kapelletje waar we direct rechtsaf moesten slaan.

Ook nu liepen we weer door een bosrijk gebied.

Er waren zelfs een aantal parachutisten te zien.

We arriveerden na 16,4 km bij de 2^de rust (de kleine meren) waar we soep namen en een sinasappel.

Ook gaven we een kaartje voor onze website af zodat dit verslag ook gelezen zou kunnen worden door de organisatie. Met een mars die we als laatste nog meenamen liepen we verder naar de volgende rust in het gemeenschapshuis “Liesbos”.

Maar voordat we daar waren moesten we een kilometer of vijf wandelen. 

We zagen zelfs de vlag van Feyenoord hangen en dat in de buurt van Breda. Zou dat zijn omdat als Feyenoord bij de 1^ste vijf eindigt dat NAC dan wat zekerder is van UEFA-cup voetbal. (NAC staat op het moment van de wandeltocht 3de).

Bij de rust aangekomen dronken we iets. Hier moesten we het nog wel betalen omdat dit een gemeenschapshuis was waar de organisatie alleen maar zat om af te stempelen. Na de rust liepen we weer onder de A58 door (voetgangerstunneltje “De Kloek”) en kwamen weer terug in het Liesbos.

Na een paar kilometer kwamen we bij Frietsalon “Het Liesbos” waar we de kroket voor €1,- konden kopen. Mijn broer nam een frikadel.

Gelukkig was de kroket niet te warm. Dit jaar dus geen blaar op de lip. (en overigens ook niet op de voeten.) We liepen verder in het Liesbos waar het op sommige punten weer erg drassig was.

Op een gegeven moment stond een man en twee vrouwen rond te kijken. Ik dacht dat ze niet wisten hoe de route verder liep, maar dat was niet waar.

Ze waren echter gewoon aan het genieten van de natuur. Ik zei dat doe ik ook en maak er zelfs foto’s van. Waarop de man weer antwoordde: “Je moet nu genieten en niet straks van de foto’s.

Dat eerste klopt natuurlijk wel maar d.m.v. deze weblog kan iedereen nu genieten van de foto’s. Na ’n minuutje vroeg hij mij of ik de 4Daagse wel eens gelopen had. (Zou hij dat gezien hebben aan mijn Vierdaagsetas?) Ik zei dat ik hem al wel ’n aantal maal had gelopen. Hij vroeg of het daar ook ze drassige was. Want anders zouden de vrouwen niet meelopen in Nijmegen. Toen ik aan de vrouwen vroeg of ze voor de 1^ste maal gingen lopen zeiden ze: Nee hoor we hebben hem al meer gelopen. Hij zit je maar een beetje in de maling te nemen. Tijdens het verdere gesprek (mijn broer liep steeds een meter of 50 voor ons) gaf ik mijn kaartje van deze weblog en vertelde dat er een verslag van deze wandeling op zou komen te staan. En voordat we het wisten stonden we weer bij de rust, waar we al eerder waren geweest. Nu namen we fris, het laatste bonnetje van onze verzorgingskaart. We gaven ook hier een reclamekaartje af.

Daarna snel verder voor de laatste kilometers. 

Tweede keer rechtsaf

Dit laatste stuk liep nog maar een klein stukje door het Liesbos. 

Daarna liepen via verharde wegen richting de finish.

Uiteraard gingen de spoorbomen weer dicht toen wij kwamen aangelopen. 

Rond tien over drie waren we weer bij het eindpunt. Nadat we ons hadden afgemeld, wat reclame hebben gemaakt voor de weblog dronken we nog wat. Toen werd de thuisrit weer aanvaart al reed ik in eerste instantie nog wel even de straat voorbij om mijn broer af te zetten.

Vergeet mijn gastenboek niet: