Vandaag de vroege start, mijn broer had weer gebeld en was rond vier uur gestart. Ik liep tien voor half vijf richting de bus en ontdekte dat ik een sjaaltje was vergeten. Maar ik had geen zin meer om terug te lopen (en dan misschien de bus te missen), dus besloot maar te kijken hoe het zou gaan. Het zou overigens wel warm kunnen worden op deze Dag van Groesbeek met de Zevenheuvelenweg.
Toen ik richting de start liep belde mijn broer weer. Blijf rechts lopen zei hij. Ik begreep het niet helemaal want hij moest toch wel een klein uurtje voor mij wandelen. Maar wat bleek, mijn broer had zo'n last van zijn voet gekregen en kwam gewoon niet op gang.
Hij moest dus voor het eerst sinds 1996 bij de Vierdaagse uitvallen. Uiteraard was hij erg teleurgesteld en ik vond het ook jammer.
Ondanks dat ik (mocht ik de Vierdaagse wel uitlopen) ook op 16 maal een voltooide Vierdaagse zou komen train je daar niet een heel jaar voor. Ik weet zelf hoe het is, in 2002 en 2011 moest ik ook opgeven. En de eerste keer is de moeilijkste wist ook ik. Maar als het niet meer lukt is opgeven misschien wel knapper dan het uitlopen.
Kruisbeeld, eigenlijk nog nooit echt opgevallen, maar dat zal waarschijnlijk komen omdat het bij de 50 kilometerstart nog donker is.
Het uitvallen van mijn broer had wel een voordeel want ik kon nu zijn sjaaltje vragen, zodat dit probleem opgelost was. Ik zag hem al vlug en hij moedigde mij nog aan ("Op naar de 16, we komen weer gelijk".) Na een paar minuten besloot ik verder te wandelen en mijn broer ging zich douchen om later met de bus richting Groesbeek te gaan.
Kika
Maar hier was ik nog lang niet. Ik moest eerst nog een stuk door Nijmegen wandelen.
Na een ruim uur kwamen we bij Tante Annie aan, dit is de toiletjuffrouw die iedereen richting een vrije toiletbox schreeuwt. Ik besloot ook even gebruik te maken van het toilet.
Daarna liepen we over een smal paadje richting Malden. Het is ieder jaar weer verbazingwekkend hoe 2 groepen militairen op dit stuk toch elkaar willen passeren. Misschien ook een ergernis van de Vierdaagse, als het niet kan willen ze het toch.
Even rusten met een beschuit met aardbeien.
De eerste rust was zoals gebruikelijk bij een punt waar men aardbeien met slagroom verkoopt. Even lekker zitten zo net in Malden en genieten.
Na deze rust van een klein kwartiertje liep ik verder door Malden.
Malden
Om even later langs de Maas richting Mook te wandelen.
Langs de Maas richting Mook
In tegenstelling tot de laatste 2 jaar zag het erg naar uit dat het tijdens de Dag van Groesbeek niet ging regenen.
Sterker, het zou een warme dag gaan worden. Dus veel drinken en regelmatig eten.
Het werd zonnig en ook wel warm.
In Mook besloot ik even te rusten op het plein bij de kerk. Helaas stond de muziek er heel hard.
Kerk van Mook
Gelukkig kon ik wel in de schaduw gaan zitten. Even wat drinken.
Schrobbeler tentje
Daarna ging de tocht verder richting Middelaar en Plasmolen. In Plasmolen wilde ik weer even rusten naar het toilet gaan en wat eten en drinken.
Via een bruggetje naar de andere kant van de Maas
Muziekduo.
Even rusten in Middelaar, ik liep verder richting Plasmolen.
Maar het was warm geworden en ik kon geen schaduwplaats vinden.
Lekkere soep
Het was erg warm en ook de muziek stond erg luid.
Daarom maar vlug iets te drinken en eten kopen en naar het toilet in een café.
Even vocht bijvullen.
Wel een paar stoelen vrij maar door de luide muziek liep ik toch verder.
Daarna liep ik verder door Plasmolen.
Ik vind het tweede stuk van Plasmolen richting te splitsing van de 40 en 50 kilometerroute altijd wel lang duren dus ik besloot op de helft van deze weg nog even te gaan zitten.
Omdat ik eigenlijk niet echt moe was liep ik snel verder. Ik bereikte de splitsing waar ik nog een aantal foto's heb gemaakt.
Linksaf (600m) of rechtdoor (10 km) richting Milsbeek
Even op de telefoon kijken.
Daarna linksaf, op de 600 prettigste meters. Nu niet die 'saaie' lus richting Ottersum (overigens is Ottersum niet saai, maar dit plaatsje komt te vroeg in de lus).
Wil je met me trouwen?
Milsbeek komt in zicht.
Ik belde mijn broer die ondertussen in Groesbeek was dat ik op die 600 prettigste meters liep
Omdat het nog vroeg was besloot ik geen broodje gehaktbal te kopen bij het sportterrein, maar door te lopen richting de St. Jansberg.
St. Jansberg
Daarna links van de weg lopen om in Nederland te blijven en rechts om in Duitsland te wandelen. Overigens was het netwerk van mijn telefoon al wel op het Duitse net overgeschakeld.
Op naar Breedeweg in de verte al wel te zien, maar nog even een stukje weg wist ik van voorgaande jaren. Er liep ondertussen een jarige in mijn buurt die werd toegezongen. Het stond duidelijk te lezen, 25 jaar oud, dus het kon niet missen.
De weg begon al te stijgen.
Richting Breedeweg.
Even afkoelen.
Het was ondertussen erg warm vooral op het moment dat ik richting Breedeweg en Groesbeek liep. Bij cafetaria Rikken in Breedeweg besloot ik dan ook even een ijsje te kopen en even te zitten.
Na een kwartier liep ik verder. Eigenlijk kreeg ik toch wel een beetje last van de warme, ondanks dat ik vroeg heb kunnen starten. En uiteraard heb ik mijn petje weer regelmatig nat gemaakt.
Ik besloot omdat ik toch nog tijd genoeg had bij de Free Hugs borden weer even te gaan zitten uit te rusten en daarna de Hug in ontvangst te nemen. Als ik over een dipje kan spreken tijdens de Vierdaagse was het nu.
Gratis WIFI ook wel handig.
Daarna liep ik verder Groesbeek in, ik wist dat mijn broer daar zou zijn. Alleen niet precies waar, maar ik vermoedde bij de Oude Molen, waar we maandag hadden gegeten. Maar was ik nog niet. Eerst liep ik nog langs de KNBLO tent, waar ik besloot niet te gaan zitten, maar wel even de kuiten te laten koelen. Drie maal rust in een korte tijd was teveel (en ik zou natuurlijk bij de Oude Molen ook nog rusten).
Centrum van Groesbeek.
In Groesbeek werd het liedje In de blote kont van Mooi Wark gedraaid, wat door een jongetje die op een boog stond uit volle borst werd meegezongen.
En ineens zag ik je lopen ...
Bij de Oude Molen stond mijn broer en ook Ad Fens (die sinds kort niet meer meeloopt, maar wel kwam kijken). Ik ging de Oude Molen binnen en kreeg drinken van mijn broer. Weer even een kwartier zitten, het ging al beter, maar binnen was het wel warm.
Na de rust werden net voor de Zevenheuvelenweg bananen en aquarius uitgedeeld. (Ik moet bekennen dat ik 2 flesjes aquarius heb meegenomen, mijn broer hoefde uiteraard niet, dus ik beschouwde het maar als zijn flesje) Eigenlijk knapte ik toen wat op, misschien toch vandaag te weinig gegeten en gedronken.
Begin Zevenheuvelenweg.
Hierdoor liep ik de Zevenheuvelenweg in één keer, wel onderweg een aantal foto's gemaakt, maar niet meer gerust.
Zoals ik al in eerdere jaren heb opgemerkt is het erg druk op deze weg en staan er best wat stoelen, maar in een groot aantal gevallen zijn die voor de 'eigen' lopers.
Al staan ze dan de grootste tijd leeg.
Stijgen en dalen.
Make a wish.
Even een bad nemen op de Zevenheuvelenweg.
Jan van Vulpen
Ook de toeschouwers moeten op de inwendige mens letten
Nooit meer? (of toch nog één keer?)
Na de Zevenheuvelenweg werd Berg en Dal bereikt. Ik wist dat nu snel de rust van de Gouden Kruisdragers zou komen.
Weer het petje natmaken bij de sproeier.
Hier besloot ik wel te rusten. Ik vertelde dat mijn broer niet meer langs zou komen omdat hij deze morgen op had moeten geven. Ze zeiden ook dat opgeven soms moeilijker is dan door te lopen (ondanks allerlei kwaaltjes en vermoeidheid die de derde dag echt bij de meeste wandelaars wel aanwezig zijn.) Ik kon mijn vocht en zout (er lagen o.a. nootjes en staafjes) weer aanvullen.
Even rusten bij de Gouden KruisDragers.
Het zonnetje was dit jaar veel aanwezig.
Na hier een kwartier te hebben gezeten liep ik verder.
Ondanks de eerdere dip was het toch (ook vanwege de vroege start) vroeg gebleven. Nog een vijf kilometer voor de boeg en ruim de tijd.
Al snel werd de Kwakkelbergseweg bereikt. Dit is een lange straat, waar fotograferen ook moeilijker is vanwege de bomen, hierdoor wordt het erg donker.
Maar het einde kwam ook in zicht. De dip was voorbij.
Nog een klein stukje te gaan.
Witte ballonnen.
Op een bepaald moment was mij een meisje opgevallen die een foto van haar moeder op de rug droeg met de tekst "MAMAATJE , elke meter die ik loop is voor jou!!". Later was ze aan het vertellen dat ze het al 10 kilometer moeilijk had eigenlijk had willen stoppen, maar gezien de tekst dit niet wilde.
Dit is ook Vierdaagse, lopen voor een dierbare. Uiteraard hoop ik van harte dat ook zij de Vierdaagse heeft uitgelopen.
Hoe verder we naar de finish liepen hoe drukker en gezelliger het werd.
Op het laatste stuk werd het steeds drukker.
Nog ongeveer 1 kilometer.
En al snel was de finish in zicht en zag ik mijn broer.
Iedereen liep direct naar links via een zij ingang naar de hokjes om je af te melden. Dat wilde ik ook doen maar besefte gelukkig op tijd dat ik de finishmat nog niet was gepasseerd. Die lag een kleine 100m verder.
Overigens had dit geen gevolgen gehad voor het wel of niet uitvallen, maar via deze mat kregen mijn volgers op Facebook een bericht dat ik was gefinisht. Ze moesten natuurlijk niet denken dat ik was uitgevallen, terwijl dat niet zo was.
Omdat ik vandaag een late startkaart voor de vierde dag kreeg was er geen belangstelling om te wisselen. En ik had ook geen behoefte daaraan. Een uurtje extra slapen was een heerlijke gedachte. Na nog even wat gedronken te hebben op het terrein van de Wedren, kochten we een Gelderlander en liepen naar de bus. Mijn broer liep moeilijker dan mij, wat hem nog meer sterkte in de gedachte dat hij terecht was gestopt. We stapten weer op de bus bij de Schouwburg en reden naar Beek. Nog even naar de Plus voor wat flesjes voor de vierde dag. Daarna douchen. Ik besloot weer nasi te bestellen en at weer 2½ bord. Tien kilometer per dag minder had dus ook invloed op het goed kunnen eten, bij de 50 kilometer heb je daar echt een beetje te weinig tijd voor. Daarna nog even televisie kijken en gaan slapen. Dromen van de Dag van Cuijk en de Via Gladiola.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten