Daar moest natuurlijk verandering in komen. Al menig maal zag ik wandelaars van de St.Jansstappers uit Essen/Wildert (net over de grens) meelopen met diverse wandelingen. Dus ik besloot dit jaar in ieder geval één tocht te plannen die in België zou starten. (En dat worden er misschien wel meer maar daarover in het vervolg meer.
Het werd de Rose Gronontocht (schrijfster uit Wildert België) van 15 okober 2006. Normaal is deze tocht op de 2de zondag van oktober behalve het jaar van de gemeenteraadsverkiezingen en dat was dit jaar dus het geval.
Ik zag mijn komedianten overal daar,
in Wildert, in de hei, het bos de moeren
Op een avond - lopend langs de verlaten weg,
niet ver van het oude bruggetje - voelde ik
opeens was ik er zeker van, dat Arnd Gyldenlöve
achte mij stond en wachtte
Rose Gronon
Davidsfonds Essen , 16 september 1989
Maar dan nu het verhaal over de wandeling zelf. Iets voor half negen vertrokken met de auto voor een ritje van een klein half uurtje. Het startlokaal was gemakkelijk te vinden en ook werd duidelijk aangegeven waar ik de auto kon parkeren. Zodoende kon iok om iets over negen starten voor de tocht van 18,3 kilometer. (Mijn stappenteller, die ik weer voor het eerst had meegenomen nadat mijn oude stappenteller (nog geen half jaar oud) het net voor de Vierdaagse had begeven gaf 18,34 kilometer aan)
Het 1ste gedeelte liep langs het "Rose Grononpad" genoemd naar de schrijfster.
Een heel rustige omgeving zo in de buurt van Wildert. Aan het eind van het pad namen we afscheid van de 6 kilometerlopers en liepen wij langs het bankje (en gedenkplaat van Rose Gronon.)
Er was geen routebeschrijving op papier maar de route was duidelijk aangegeven met gele pijlen. Op iedere pijl stond ook een telefoonnummer voor noodgevallen. Omdat ik vaak in Nederland een routebeschrijving vond liep ik toch steeds in de buurt van andere wandelaars.
Na 6 kilometer was ik bij de 1ste rust.
Hier heb ik alleen even een sanitaire stop gemaakt omdat ik nog geen dorst had en de volgende rust was weer 6 kilometer verder. Zo kon ik na 2 uur even wat drinken.
Na de 1ste rust was er direct een splitsing.
In dit heerlijke najaarsweer liep ik naar de 2de rust. Dit gedeelte liep iets meer door onverharde (bos)paden maar het was goed te doen.
Ook liepen we langs een gedenkplaat van de wielrenner Vic Ketelslegers.
Na een uurtje (11,9 km) kwam ik bij de rust aan waar ik nu wel heb gedronken en een broodje kaas heb gegeten.
De 2de rust bij Rommenshoef.
Rond half twaalf begon ik aan de laatste 6 kilometers. Deze liepen ook weer langs bosrijk gebied. Na een paar honderd meter liep ik langs een mooie kerktoren.
Ook zagen we scouting in het water spelen. Dat deed een van de medewandelaars rillen omdat het daar toch iets te koud voor was. (ondanks het heerlijke nazomerweer).
Na enkele kilometers verlieten de 25 kilometerlopers ons zodat het laatste stukje van de 18 kilometer kon worden ingezet.
In dat laatste gedeeelte stond regelmatig een beschrijving over zaken die te zien waren. Hieronder worden we welkom geheten in de Wildertse duintjes.
Uiteindelijk kwam ik weer terug in Wildert, waar nog een klein lusjes moest worden gelopen om bij de finish aan te komen.
Het was een erg leuke tocht die zeker voor herhaling vatbaar is.
Bij de finish nam ik nog een stempelkaart die geldig is voor 7 wandeltochten. Als je dan binnen 2 jaar deze zeven wandeltochten voltooid wordt dit beloond met een T-shirt. Misschien toch eens wat van deze tochten lopen. Dan blijft het niet de enige tocht met start in België.
De tochten zijn:
15 april 2007 : 27ste wandeltocht in Broechem
22 april 2007 : 27ste perswandeling in Herentals
1 mei 2007 : Meiklokjestocht in Poederlee
6 mei 2007 : Groentetocht in Sint Katelijne Waver
17 juni 2007 : Pierentocht in Zoersel
23 september 2007 : 10de
scherp-gemetentocht in Meerhout-Zittaart
14 oktober 2007 : 16de Rose Gronontocht in Wildert-Essen
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten