Winterserie Hart van Brabant 4 maart 2012 (23 km)

Deze week was er keuze tussen 2 wandeltochten. De winterserie die zijn start had bij Trapke Op tussen Wouwse Plantage en Huijbergen of de winterserie in Tilburg bij Hart van Brabant.
Waarom Trapke Op.

1. Is dichter bij Roosendaal.
2. Een aantal organisatoren kennen wij
3. Tocht zou door de Kalmhoutse Heide lopen werd verteld

Waarom Tilburg

1. Omdat ik daar dit jaar nog niet had gewandeld.
2. In februari 2008 toen mijn moeder meeliep en haar heup brak hebben ze later nog regelmatig geïnformeerd hoe het was.
3. De wandeling liep naar Loon op Zand en vorig jaar was het toen regenachtig dus het was een herkansing Ik koos voor Tilburg, mede door reden 2. Een soort “ongeschreven” afspraak. Helaas ging mijn broer niet mee, hij wilde uitrusten van een stevige verkoudheid.

Om 9.52u kon ik starten. De wandeling liep naar het Noorden.

 Als eerste door de wijken van Tilburg. 

 Later door een natuurgebied. 

Het natuurgebied aan de Wolterbeekstraat werd bereikt, maar eerst nog even deze dieren op de foto. 

De splitsing werd genaderd, maar nummer 47 hoorde toch bij de 13 km. 

En dat klopte, hoewel het DUIDELIJK op de routebeschrijving stond liep ik het pad met de OMGEVALLEN BOOM voorbij. 

Dus even een kleine 100m terug. 

Achteraf bleek dat overigens niet echt nodig te zijn geweest, want de 13 km raakte nog even de 23 km route. 

Even over een afrastering klimmen.

De TV-toren van Loon op Zand was al zichtbaar. 

Maar het duurde nog even voordat Loon op Zand zelf werd bereikt. Ik kwam even in gesprek met een man uit Eindhoven. 

Uiteraard ging het gesprek ook over de Vierdaagse. Morgen zou het zover zijn, dan mag ik me ook in gaan schrijven. 

De man liep een stuk mee en Loon op Zand werd snel bereikt. Overigens merkte ik wel dat de snelheid iets te groot werd.  

Ik wilde uiteraard de knie bij deze langere wandeltocht niet forceren. 

Maar het gaat nog steeds goed. Uit een zijstraat kwam een paard en wagen, die helaas voor de foto de andere kant opreed. 

In Loon op Zand heb ik een minuut of 20 gerust. Om half één liep ik weer verder.  Overigens was dit de enige rust. Eigenlijk wel een beetje weinig op 23 kilometer. Dat merkte ook mijn  medewandelaar op. Hij was overigens al doorgelopen.

Het tweede gedeelte was 11 km lang. Het zag er naar uit dat het weer beter was dan vorig jaar. 

Toen kregen mijn broer en ik (en natuurlijk alle andere medewandelaars) een flinke regenbui te verwerken. 

Om in een lijstje te doen. 

Deze pony bleef mooi staan, andere paarden schrokken zo dat ik een foto wilde maken, dat ze hard wegliepen. 

Maar uiteindelijk kon ik toch een leuke foto maken. 

Weer was de TV-toren goed te zien. 

Maar Loon op Zand kwam steeds meer achter ons te liggen. Het Tilburgs geboortebos werd bereikt. 

Hier leek het hek dicht ... 

... maar aan de zijkant was toch de doorgang.

Tilburg kwam weer in zicht ... 

... maar er moest toch nog een stuk worden gewandeld voor de finish was bereikt. 

De tocht liep door een parkje.

En ook deze kinderboerderij werd gepasseerd. 

En aan de foto hieronder was te zien dat de lente in aantocht was. Enkele weken geleden werd er nog gesproken over de Elfstedentocht. Maar het gezegde zegt "Maart roert zijn staart." 

Bekende naam, maar op een "vreemde" plaats.

Wachten , stilstaan ... 

... en weer doorgaan.  

Over het bruggetje ...  

... langs het Tweedstedenziekenhuis, waar we in 2008 enkele weken mijn moeder hebben bezocht toen ze haar heup (zoals eerder verteld ook bij 'n tocht van Hart van Brabant) had gebroken. 

Ik bezocht nog even deze kapel aan de overkant. Omdat er mensen rustig zaten, heb ik geen foto's gemaakt. 

De laatste kilometer was bereikt. 

En rond kwart voor drie ...  

... kwam ik bij de finish aan. 

Volgende week de morgenstondtocht. Weer samen met mijn broer.
En morgen inschrijven voor de Vierdaagse. Het was een lange maand. :-) 

Vergeet mijn gastenboek niet: