Dinsdag 16 juli 2013 (Dag van Elst)

 

De eerste dag van de Vierdaagse van 2013. Omdat ik de vroege start had besloot ik dus deze dag met mijn broer om 2.15u op te staan. Na ons te hebben aangekleed en ontbeten liepen we rond kwart over drie richting de bushalte. Hier zagen we uiteindelijk al een paar bekende van voorafgaande jaren. Maar de wandelaars uit Volendam waren er niet meer. De bus vertrok om 3.41u wat vier minuten eerder dan andere jaren was.

Iets voor vier werden we afgezet op het Keizer Karelplein en liepen richting de Wedren waar de start was.  

Mijn broer ging in de rij staan en ik liep een stukje mee. Daarna ging ik achter de start staan om een foto van zijn start te maken.  

Klaar voor de start. 

Wachten op vrienden.  

Het startschot heeft geklonken. 

De nacht in voor 50 kilometer. 

Even later zag ik dat Bert van der Lans werd geïnterviewd. Hij zou, als hij de Vierdaagse dit jaar uitliep, het record van Annie Berkhout evenaren. Voor de 66^ste maal de Vierdaagse reglementair uitlopen. Hij had het aantal dit jaar zelfs kunnen verbeteren, maar ook hij moest in 2006 na één dag stoppen omdat toen de Vierdaagse was afgelast.  

Ook groepen staan te wachten tot ze mogen starten. 

Na nog even een bakje thee te hebben gedronken en wat rond te lopen om o.a. naar de start van de groepen te kijken sloot ik rond vijf uur aan voor mijn start. 

  Na een kwartier kon ik beginnen aan mijn Vierdaagse.

De Waalbrug voor de eerste maal vandaag in zicht.  

Het eerst stuk was hetzelfde, maar toen we de Waalbrug over waren gewandeld liepen we i.p.v. linksaf nu rechtsaf onder de Waalbrug door.   

Zodoende kwamen we op een andere manier in Lent terecht waar de Begoniastraat voor de achttiende maal was versiert. Via Begonia is ieder jaar het begin naar het uiteindelijke doel de Via Gladiola op vrijdag, maar dat is nog een kleine 160 km weg.  

Via Begonia.

Ik had op mijn nieuwe telefoon het programma RunKeeper aangezet om later (zoals bij eerdere wandelingen) de route die ik had gelopen te zien. Ik zag dus ook dat ik nu richting Bemmel zou wandelen.   

Even zwaaien naar de camera van Omroep Gelderland. 

Engerd 

Ondertussen had ik ook al contact gehad met mijn broer die een uurtje voor mij liep (en dus inderdaad ongeveer 5 kilometer meer had afgelegd) In Bemmel aangekomen was het weer de gebruikelijke Zwitserse week.  

Muziek in Bemmel 

Omdat het allemaal nog goed ging liep ik verder. Het was nog niet zo warm.  

Betuwelijn 

Op weg naar Arnhem en Elst. 

Even later moest ik naar het toilet en ik besefte dat de gebruikelijke eerste rust ongeveer een kilometer van de finish nog te ver weg was. 

Dus ik besloot de eerste gelegenheid bij een aantal toiletten achteraan te sluiten.  

Waarbij ik natuurlijk precies de verkeerde rij koos. Deze toilet bleek na een minuut of vijf niet gebruikt te worden, dus gewoon weer achteraan aansluiten bij de volgende rij.  

Gelukkig ging het hier wel sneller, zodat ik na een klein kwartier verder kon.  

Al snel was de plek bereikt waar we altijd de eerste rust namen.

Bijna bij de eerste rust.    

Nu deed ik dat uiteraard alleen. Er was overigens wel een bruggetje net voor het muurtje.  

Al snel bleek dat ik weer naar het toilet moest, dus weer achteraan sluiten. Nu ging het gelukkig sneller.  

 Na een korte rust weer verder wandelen. 

Daarna verder richting Arnhem, waar ik bij de splitsing aankwam. 

Nu moest ik linksaf, niet meer richting Huissen en Elden maar snel naar de weg richting Elst, de eerste etappeplaats.    

Ik mag echt linksaf. 

Even genieten van een nieuw stukje Vierdaagse.

Ik liep langs de Rijkerwoerdse Plassen. Hier was ook de eerste controle van de dag.  

Even wat extra foto's maken van dit "nieuwe" stuk voor mij.

Iets over negen kon ik mijn broer al bellen dat ik op de weg naar Elst was, tussen de bomen kwam de kerk steeds dichterbij. 

Op weg naar Elst. 

Mijn broer zei dat hij ook bijna aan zou sluiten, wat een grapje was. Dat kon ook bijna niet. Net voor Elst moest ik voor de derde maal een sanitaire stop maken. 

Daarna werd het minder (eigenlijk gedurende de rest van de Vierdaagse). Net voor Elst moesten we de gebruikelijke "omweg" maken zodat we onder het spoor doorliepen ipv eroverheen.  

Klappen voor de wandelaars. 

In deze 'lus' werden waterijsjes uitgedeeld wat erg lekker was maar wel plakkerig. 

Omdat het al wat warmer was geworden kon je ook je petje onder een sproeier houden en je flesjes bijvullen. Omdat ik nog genoeg vocht bij me had heb ik dat laatste niet gedaan.    

Net voor Elst stond een vrouw die gebodypaint was. Zag er mooi uit dat chocolaatje.

Rond 10 uur kwam ik in het centrum van Elst. Hier viel een vrouw recht voor mij op de neus. Gelukkig werd ze door toeschouwers snel naar de kant gebracht om even van de schrik te bekomen. Uiteraard hoop ik dat ze het heeft gehaald.  

We zijn in het centrum van Elst. 

Ook stond de steltenloper er weer. Ik besloot in het centrum van Elst even te gaan zitten en te genieten van de wandelaars die voorbij liepen. En uiteraard even de rust pakken.  

Het was al aardig druk met wandelaars in Elst en omdat ik vroeg was had ik nog alle tijd voor het vervolg van de wandeling.  

Ook in Elst was muziek. 

De tocht liep verder door Elst en ik kwam langs de Heinz stand waar ieder jaar toastjes worden uitgedeeld met ketchup. Ik sloeg deze over want ik lust veel maar ketchup en ook mosterd (en dat voor iemand die binnenkort gaar ontdekken waar Abraham die haalt) zijn niet aan mij besteed.  

Aanmoediging voor Opa.  

Even later kwam ik voorbij de KNBLO rust. Hier heb ik even wat gedronken en mijn kuiten laten koelen met perskindol. Een heerlijk gevoel.  

Het weer was goed en de tocht ging verder richting Valburg. Het werd warm zodat mijn petje regelmatig nat moest worden gemaakt.  

Valburg was ook snel gepasseerd en op weg naar de Vierdaagsefotograaf kwamen er enkele militaire. Ons tegemoet met een trommel. Ze trommelden er stevig op los.  

De Vierdaagsefotograaf. 

Ik liep vervolgens langs de Verloren Zeeg richting Slijk Ewijk.  

Op weg richting Oosterhout. 

In Slijk Ewijk is mijn moeder tijdens haar laatst gelopen Vierdaagse in 2009 uitgevallen. Ze viel flauw tijdens een toiletbezoeken.  

Even afkoelen.

Net voor Oosterhout nog even muziek.

Ik liep door richting Oosterhout maar besloot net voor Oosterhout toch even te rusten omdat het wel erg warm was. Alleen was het moeilijk een schaduwplaats te vinden. Dus maar een muurtje opgezocht en weer even wat drinken.  

Ik wist dat de verzorgingstent van de Gouden Kruisdragers niet zo ver weg meer was. In Oosterhout waren ze zoals gebruikelijk neergestreken. Na een minuut of tien liep ik verder richting Oosterhout waar het ook gezellig was. 

Maar ook in Oosterhout klonk muziek. 

Van ver waren al twee borden Free Hugs te zien die ik nog van vorig jaar herinnerde.  

Ik besloot een Free Hug aan te nemen van Kristen (zoals ik later op de TV heb gehoord). Een toeschouwer vroeg of ik met haar op de foto wilde. Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Ik kreeg een kaartje met de Free Hugs Nijmegen facebooksite. Ik beloofde haar en wat later bleek haar zwager Arnold te zijn de foto (en ook andere foto's) door te sturen.

Erg leuk en ik begreep later dat het aantal Hugs per dag ook werd bijgehouden.

Even later was ik bij de tent van de Gouden Kruisdragers waar een blikje en zoutjes (om eventueel zouttekort aan te vullen) kon worden gepakt. Even naar de toilet en dan de Oosterhoutse dijk naar Lent op. 

De dijk die in 2006 zo berucht is geworden.  

Sinds vorig jaar zie je 3 bruggen, de nieuwe Waalburg (die weer een stuk verder was gevorderd) , de spoorbrug en de Oude Waalbrug.  

En we moesten naar de laatste brug, hoewel ik wel begreep dat het over enkele jaren de bedoeling is om over de nieuwe Waalbrug Nijmegen binnen te lopen. Ondanks het warme weer was de dijk goed te doen, zeker omdat er halverwege een waterpunt stond. Even wat drinken en het petje weer nat maken.   

De eerste brug kwam snel dichterbij dus snel een aantal foto's maken.  

Volgend jaar over deze brug richting Nijmegen??? 

Ondertussen bleek wel dat door het gebruikmaak de App RunKeeper mijn batterij van de telefoon al leeg was. Dat moet ik dus niet meer doen, omdat mijn broer en ik alleen lopen is het zeker aan het eind van de dag belangrijk om elkaar te kunnen bereiken.

Dus geen gebruik meer maken van deze App gedurende dag 2 t/m 4.

De spoorbrug bij Lent was het volgende doel. Ondanks dat het wel warm was, was deze dag niet te vergelijken met 2006.   

Net voordat ik in Lent aankwam zag je aan de overkant de Waalkade al liggen.  

Onder het spoor door.

En in Lent zelf was de Waalbrug al snel te zien. 

Voor de tweede maal kwam de Waalbrug in zicht, 

Ik besloot net na Lent nog even te rusten. Met een mooi uitzicht op de Waalbrug. Men vroeg of ik op iemand stond te wachten. Ik zei dat mijn broer wel meeliep, maar dat hij zeker een kwartier of drie achter mij was. Ik kon hem (vanwege de lege batterij) ook niet bereiken.  

Toen ik de Waalbrug over liep kwam het einde in zicht. Het was bijna half drie.  

De laatste meters, niet iedereen was meer even fris. 

Toen ik Nijmegen was binnengelopen en de wandelaars enthousiast werden onthaald was ik om ongeveer tien over half drie bij de finish.

Ik kreeg mijn startkaart voor de tweede dag. voor deze late startkaart was geen belangstelling. Toen ik me afgemeld had besloot ik strategisch te gaan zitten om mijn broer aan te zien komen. Ik verwachtte hem om ongeveer half vier, maar zag hem al om kwart over drie binnenkomen. Hij was ook binnenin had het dus snel gewandeld.     

Even bijkomen van de eerste dag, misschien toch de krachten verkeerd verdeeld. 

We kochten een krant en liepen naar de bus. We stapten in bij de schouwburg. (Dan hoeven we niet naar het station te lopen, scheelt toch weer 500m) Dinsdagavond bleef het vroeg omdat mijn broer en ik de bus van 16.00u konden nemen, douchen en eten snel ging en de gedachte dat ik één uur langer kon slapen (vanwege late start) gaf me erg veel moed. Toen ik mijn schoenen uitdeed bleek ik toch een blaar te hebben, maar ik had er weinig last van. Moest ik hem doorprikken twijfelde ik? Het was te laat om naar het kruidvat of de drogist. Dan maar wat te eten halen We gingen nasi bestelen en ik at gewoon 2½ bord op. Daarna besloot ik de blaar toch door te prikken. Anders moest het misschien morgenvroeg tijdens het begin van de tweede dag. Daarna nog even televisie kijken en slapen. Dromen van de Dag van Wijchen. 

Vergeet mijn gastenboek niet: