Maandag 15 juli 2013 (Aanmelden)

 

De spullen waren weer ingepakt en mijn broer en ik waren er beide klaar voor. Dit jaar voor het eerst apart de Vierdaagse lopen, hij de 50 kilometerroute en ik de 40 kilometerroute. We hadden ons er al een jaar op in kunnen stellen en ondanks de "grapjes" om me toch maar over te laten schrijven naar de 50 kilometer ben ik bij mij besluit gebleven om toch 40 kilometer per dag te wandelen. Maar ik had wel getraind voor de 50 kilometer.

Het zou dus een makkie moeten worden, maar het werd wel warm deze week werd er voorspeld. Dus zeker niets onderschatten. Ik reed zelf met mijn auto en ging mijn broer ophalen zodat we rond half elf richting Beek konden vertrekken. We sliepen hier weer een week bij Rob en Marian. Na de gebruikelijke tussenstuk bij tankstation De Lucht, net na s'Hertogenbosch reden we verder. Dat was bijna niet goed gegaan, want ik had mijn sleutel in het contact laten zitten. De bijrijdersdeur was dichtgegaan, de achterklep idem, maar gelukkig was de bestuurdersdeur nog open. Anders hadden we de ANWB erbij moeten halen. Toch even schrikken, maar we konden verder.  

Rond half één kwamen we in Beek aan waar Rob ons verwelkomde. Even de spullen uitladen want er was geen plaats om de parkeren in de straat. Er waren namelijk meer wandelaars in de straat aangekomen. We dronken wat en vertelde over het afgelopen jaar. Rond half twee reden we naar Nijmegen waar we onze startkaarten op moesten halen. 

Zowel mijn broer als ik waren snel klaar. Mijn broer moest vrijwel aan het begin van het terrein inschrijven, maar ik moest helemaal naar achter lopen. Ik had me nog maar amper ingeschreven of ik werd al een aantal maal aangesproken om mijn vroege startkaart om te ruilen. Dat deed ik echter niet, ik wilde morgen mijn broer uitzwaaien voor zijn tocht en dan zelf een uur wachten. Overigens geef ik mijn vroege startkaart niet af, ik vraag ook niet actief om mijn late startkaart om te ruilen, mocht iemand die willen dan doe ik het waarschijnlijk wel.  

Echter ik moet deze week eerst maar eens ervaren hoe het is om vroeg/laat te starten. En ik had me helemaal op vroeg-laat-vroeg-laat ingesteld. Omdat mijn broer ook ingeschreven was liepen we even naar de goede doelenstand waar Jacob Kleef voor de Make a Wish stond. 

Even bijpraten. Daarna liepen we even richting de KRO stand waar we een T-shirt konden ophalen omdat we lid zijn van de KRO. Mijn broer vertelde dat hij een VIP arrangement had gewonnen maar deze alleen kon benutten als hij zou uitvallen. 

Nog wat zaken gaan regelen in de stad. 

En dat was hij niet van plan. Daarna richting de stad voor blarenprikkers bij Erica. Deze waren echter hier niet te krijgen zodat we toch weer richting de Wedren moesten. 

Maar eerst hebben we ons nog even verbaasd over een tweetal personen waarbij de ene persoon op de grond zat en de andere persoon schijnbaar door een kleine stok boven hem zweefde.

Hoe kan dat nou? Vele waren verbaasd.  

Bij het kruidvat wilde ik druivensuiker kopen, maar toen ik binnen liep ging het alarm af. Overigens was er geen druivensuiker meer. Straks in Beek kijken, want daar was ook een kruidvat  

Ook de Vierdaagsefeesten waren in volle gang.  

We liepen nog even de tent in die bij de KRO-stand stond.  

Geen Whiskey in Eurodisney, het probleem van deze zangeres.   

Hier zong een vrouw over het feit dat er geen Whiskey in Eurodisney was. Een man liet het publiek meezingen. 

En wederom even bij de KRO-tent kijken. Maar we waren nog te vroeg voor het happy hour en we wilden niet wachten.  

Buiten de Vereniging stond nog een groep van vier dames die in mooie kleren liepen. Dus ook even op de foto zetten.  

Daarna liepen we inderdaad richting de Wedren waar de blarenprikkers volop te krijgen waren. Even later kwamen we een wandelaar uit Breda tegen, die dit jaar voor het eerst de 30 kilometer mocht wandelen. Dat bracht mij op het idee om een foto te laten maken van de drie verschillende polsbandjes. (Alleen de 40 kilometer militairen ontbrak nog)  

Diverse standjes. 

Terug naar de auto en richting Beek. En ook hier ging het alarm bij het Kruidvat af. Daarom wachtte mijn broer buiten met mijn rugtas. Daar bleek dat een setje batterijen dat ik in Roosendaal had gekocht waarschijnlijk de boosdoener te zijn.  

s'Avonds reden we naar de Oude Molen in Groesbeek. Dit is een traditie geworden. Even een stevige bodem leggen voor de eerste dag. Een schnitzel met friet en daarna een lekkere Dame Blanche. 

Toen we terug waren bij het gastgezin werd er door wandelaars bij de buren nog gevraagd of ik mijn kaart wilde ruilen. Er bleef dus tot het laatste moment belangstelling bestaan.  

Maar ik wilde het zeker dit eerste jaar gewoon uitproberen en dus zeker niet de vroege start afgeven. Verder had ik mijn broer beloofd dat ik de eerste dag om tien over half vier met hem mee zou gaan met de bus. Dan moest ik maar één uurtje wachten. Bij de late start waren dat twee uur en dan had ik gewoon blijven liggen in bed. Op een bepaald moment vielen we in slaap voor het eerste korte nachtje.   

Vergeet mijn gastenboek niet: