Bron : Gelderlander
De wekker gaat af op ons logeeradres in Nijmegen. Even
douchen en ontbijten. Brood smeren voor onderweg. Welke kleding nemen we
mee? Regencape, fleece-jasje en het Walk of Fame-shirt. De blaren afplakken
en klaar voor vertrek.
We winden ons nog even op over de toiletten onderweg, gisteren. Veel te
weinig voor alle dames!
6.20 uur.
We zijn door de start. Iedereen
is veel rustiger dan gisteren. Waarom? Misschien omdat het al minder
spannend is. Ook niet zoveel lallende mensen.
6.30 uur.
Een
interessant gesprek met twee mannen uit Wijchen over de kwetsbaarheid van de
mens tijdens de Vierdaagse. De heren hebben niets bij zich. Alleen een
kleine poncho en een portemonnee.
Ze zijn een jaar of zestig en
deden vijf keer eerder mee. We vragen of hun vrouwen langs de weg staan. Dan
schieten ze vol. Opeens zijn ze heel kwetsbaar. 'De vrouwen worden minder',
is het enige wat de zwagers erover zeggen.
08.45 uur.
De eerste
rustplaats even buiten Nijmegen. Het miezert, het is koud en sms-jes van
vrienden en bekenden worden dan heel belangrijk.
10.45 uur.
Een
oud-collega van ziekenhuis Rivierenland in Tiel staat langs de route. Ze
verwent ons met lekkere hapjes. We kunnen er weer even tegenaan.
13.30 uur.
Allemaal zitten we er doorheen. Er is minder afleiding dan
gisteren. Over kwetsbaarheid gesproken. We worden emotioneel, ja zelfs
jaloers op de mensen die langs de kant zitten. Even buiten Wijchen zien we
een vrouw die verdrietig is als gevolg van de uitputting. Alle aandacht van
het publiek raakt haar tot op het bot.
15.00 uur.
Het laatste stuk
naar Nijmegen. We verheugen ons op het diner vanavond. Eigenlijk zouden we
de Vierdaagse lopen met z'n vieren. Maar onze Marokkaanse collega is tijdens
het trainen uitgevallen. We lopen om geld in te zamelen voor ambulante
diabeteszorg in Marokko. Onze collega kookt nu voor ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten