donderdag 22 juni 2017

Vrijdag 22 juli 2011 (Via Gladiola)

Toen ik in Nijmegen was aangekomen nam ik afscheid van mijn moeder. Ik liep richting de Via Gladiola. Omdat het zeker in de omgeving van het Keizer Karelplein druk was, liep ik in eerste instantie langs enkele parallelwegen.

 Maar uiteindelijk kon ik toch op de Via Gladiola komen. Ik besloot enkele kilometers verder te lopen om daar mijn broer op te wachten. 



 Daar zou het misschien ook wat minder druk zijn. 



 Ik passeerde de dansende agent. 

 Ook was er voor muziek gezorgd. 



 Napoleon liep ook mee. 
 Léon liep zijn vijftigste Vierdaagse. 



 De matadoren werden met gladiolen en andere bloemen onthaald. 



 Het was een groot feest, deze supporter wacht op Wilma. 





 Iedereen was blij dat de tocht was afgelopen. Alhoewel sommige praten al weer over 2012. 



Namate ik verder over de Via Gladiola liep, werd het ook drukker. Er kwamen duizenden wandelaars voorbij. Mijn broer moest ook nog langskomen. 

 Hema worst.





 Het bleef gelukkig droog. 


 Ook kwamen er regelmatig muziekkorpsen voorbij. 



 Even na de wagen van Nie te geleuve bleef ik staan. Het was hier minder druk met publiek.



 Ik zag wel dat er een stoel lang leeg bleef maar ik bleef nog even staan. 



 Uiteindelijk ging ik toch maar zitten. Toch nog wat last van de knie na dat lange staan. 

Ik gaf aan mijn broer door dat ik zat tussen een bord van AH en de wagen van Nie te geleuve. En aan de linkerkant. 







 Maar het duurde toch nog even voordat hij voorbij kwam. 



 Eerst zag ik nog deze bananen passeren. 







 En het bleef druk op de Via Gladiola. 






 Diverse wandelaar hadden zich feestelijk uitgedost. 



 Het was dan ook een groot feest.












 Politie te paard 




 Heel veel kanjers kwamen voorbij. 



 Maar mijn broer was nog niet in zicht. Hij was in Malden. 

 Vrijdag wordt door vele wandelaars als een mooie dag ervaren. 









 Een, twee , drie wave. 







 Ook een aantal rolstoelers voltooiden de Vierdaagse van 2011. 






 En nog steeds kwamen er allerlei verklede wandelaars voorbij. 






Uiteindelijk kwam ook mijn broer voorbij. Hij had het SMS-bericht ontvangen en was mij aan het bellen. Om uiteindelijk gewoon naast me te staan zonder dat hij mij zag zitten. We namen allebei een slok rum.
Ik lust dus wel rum maar het werd voor mij geen lustrum. 
 Ik gaf hem de laatste aanmoediging. Hij liep verder richting de finish. We spraken af bij het station.






 Ik liep weer terug richting het station en maakte op diverse plaatsen nog wat foto's. 


 Tok,tok,tok 




 Het publiek bleef ook kijken naar de laatste wandelaars. 


 En ook de muziek liet nog steeds van zich horen. 










 Bij het Keizer Karelplein was het nog steeds erg druk, zodat ik weer een parallelweg koos. 




 Om daarna toch nog een aantal foto's op het plein te maken. 



Bij het station dronken we nog wat. We hadden beter naar een ander punt kunnen lopen, want nu moesten we via een lijndienst (van bijna 30 minuten) naar een punt dat slechts enkele minuten van de Wedren aflag. En mijn broer moest ook nog blijven staan (zoals meerdere wandelaars). Ik kan me jaren herinneren dat er werd opgestaan voor de wandelaars, maar tegenwoordig is er meer interesse voor de mobiele telefoon en het bellen daarmee. (Sorry moest ik even kwijt) 

Uiteindelijk zaten we in de bus naar Beek. We aten eerst een lekker frietje met een balletje. Daarna douchen. 
Helaas voor mij geen succesvolle Vierdaagse, maar mijn broer heeft zijn derde lustrum volgemaakt. En hij lust rum.
Toch wil ik een aantal mensen bedanken:
  • Rob en Marian ons gastgezin in Beek
  • Stichting Vierdaagse voor de organisatie
  • Vereniging Gouden Kruis Dragers. (Voor de verzorgingsposten, al heb ik er dit jaar maar 1 maal gebruik van gemaakt.)
  • KNBLO, voor de verzorging gedurende de 4 dagen
    (Ik mocht er ook na het uitvallen de derde dag gebruik van maken)
  • De EHBO-er die in Wijchen naar mijn knie heeft gekeken.
  • Mijn moeder en Annie Teeuwissen die toch weer in Cuijk waren.
  • Mijn broer voor de afplaktip van 2008 die nog steeds goed werkt. 
  • Marc, Petra , Danique en Melvin.
  • Supporters langs de kant
  • Controleurs
  • En iedereen die ik ben vergeten.
Wie ik NIET wil bedanken is een man die me net voor Slijk-Ewijk zonodig snel rechts moest passeren en mij daardoor in onbalans bracht.

Vergeet mijn gastenboek niet:
https://www.tboek.nl/gastenboek/tinykouters/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten