'Blaren heb ik enkel op mijn stembanden'

Bron : Gelderlander
Kiplekker voelt Marie-Louise de Beer zich dinsdagmiddag kort na aankomst van de eerste etappe van de Vierdaagse en laat zelfs een biertje aanrukken. Tot ze ineens tal van mensen patat ziet eten en prompt niet lekker wordt. Eenzelfde ervaring heeft Marlies (31) uit Nijmegen. In razend tempo loopt ze veertig kilometer en om twaalf uur is ze binnen. Ze laat zich even masseren en komt wat oude bekenden tegen. Dan neemt ze een slok koude cola en gaat languit in de cateringtent. Marlies: "Misschien liep ik té hard."
Heerlijk wandelweer is het vooral dinsdagmorgen, als de wandelaars worden begeleid door een zonnetje. Na afloop klaagt een enkeling over de wind op de dijk bij Lent, maar zwaar is het natuurlijk niet. Alhoewel er, met name bij de ongeoefende lopers, nog best flink wat blaren zijn te prikken.
"Blaren heb ik na de Vierdaagse enkel op mijn stembanden", zegt Fred Hager (78) uit Veenendaal 's morgens stoer voor de start. "In 1968 liep ik hier als bepakt militair voor het eerst en ik zie een wezenlijk verschil met vroeger. Er wordt nu zo weinig gezongen. De meesten kennen 't Vierdaagselied niet eens."

Hager had 's nachts slechts anderhalf uur geslapen maar staat desondanks topfit – en een uur te vroeg – aan de start. Om de tijd te doden rolt hij een shaggie. "Van de dokter mag ik niet stoppen met roken", zegt hij en hij meent het. "Slecht voor de stress." Hager is op alles voorbereid: hij heeft twee aanstekers bij zich gestoken.
In de vroege ochtenduren slingeren de wandelaars in het open landschap in de richting van Huissen en Arnhem, begeleid door uitbundig toeterende auto's die over de snelweg rijden. In de struiken van een afrit wateren wat mannen. Een wandelaar leunt voorover tegen een verkeersbord om zijn spieren op te rekken.
In Elst is er de carnavaleske doorkomst. Rijen dik schuifelt de wandelkaravaan voorbij, onder toeziend oog van duizenden waaronder de celebreties Paul Rosenmöller en Rogier van Boxtel. Sms'en of bellen naar geliefden lukt tijdelijk niet in het Betuwse dorp: het netwerk is even overbezet.
In dit feestgedruis liep de uitbundige Leon van Zomeren (22) uit Heukelum ongetwijfeld nog te dansen op zijn klompen, eenmaal door de finish danst hij opnieuw. Maar nu van de kramp. "En wat er allemaal onder m'n voeten zit bekijk ik straks wel", zegt Van Zomeren. "Ik loop nooit op klompen. Nee, dit is geen weddenschap. Ik heb thuis een grote mond gehad en dan moet je wel. Nu heb ik een weddenschap met mezelf: ik zal 'm uitlopen op klompen."