De laatste dag, de dag van de intocht. Nog “even” 50 kilometer wandelen en de 14de beloning is binnen. We moesten vandaag weer een knipkaart meenemen. Deze hadden we gekregen bij het afmelden tijdens de 3de dag. Men deelde ze dus niet uit deze morgen.
De tocht liep tot Weezenhof weer over dezelfde wegen als de 2de dag. Misschien wel een beetje saai, maar uiteindelijk waren we iets over zes in Weezenhof aangekomen. Daar was de eerste rust gepland.
Het werd licht en het bleek mistig te zijn . Ron Konijn liep ondertussen voorbij. Na een minuut of tien liepen we ook weer verder richting St. Walrick. Ook Giel Beelen was weer aanwezig (One of us).
Bij de sanitaire stop op de militaire rustplaats zagen we een meisje die in een galajurk liep. Daarna werd de tocht vervolgd richting Overhasselt. Hier splitst de 50 kilometer om richting de brug bij Grave te wandelen.
Even later rustten we voor de 2de maal. Het meisje met de galajurk liep ons weer voorbij.
Even later ging de wandeling verder richting de brug. Hoewel de brug al vrij vlug te zien is en je Grave aan de overkant van de Maas ziet liggen, moet er nog altijd een stukje worden gewandeld voor Grave is bereikt.
Nadat je de brug over bent gewandeld zijn we in Grave. Door een sanitaire stop was mijn broer al verder gewandeld. Hij zou wachten op een muurtje in Grave.
Toen ik bijna bij het muurtje was kocht ik nog een banaan. We werden ook geknipt.
We liepen weer verder en toen we in Gassel aankwamen werden we ook door de toeschouwers begroet. We waren op de helft van de laatste dag.
Toen we naar Beers liepen zagen we net voor Beers een man een boek lezen tijdens het wandelen. Ja, dat kan ook natuurlijk.
In Beers liepen we zoals gebruikelijk een klein stukje met de 40 kilometer mee, om daarna nog een klein extra lusje te maken.
En uiteraard was er ook het traditionele puddingbroodje in Beers. Altijd even lekker smullen.
Op de klompen
Meisje in het oranje shirt "Ik ben 2x uitgeloot".
Daarna richting Vianden om Cuijk te bereiken. Cuijk met de pontonbrug over de Maas. Alleen tijdens de laatste dag van de Vierdaagse wordt deze brug geslagen. Het is altijd feest in Cuijk.
In Cuijk aangekomen was er een grote verrassing. Mijn moeder en haar vriendin waren toch naar Cuijk gekomen om ons aan te moedigen voor de laatste kilometers.
We besloten even voor het centrum van Cuijk te rusten en wat te drinken.
We liepen richting de Maas en zagen het grote feest en de pontonbrug. Om iets over één uur liep ik over de brug.
Na het laatste drukke stukje richting Mook, rusten we nog even nadat we het centrum van Mook waren gepasseerd. Daarna besloten we vanwege de drukke en gezelligheid niet meer op elkaar te wachten.
Dit korps ziet er ook opperbest uit voor de intocht.
Mook, Malden en Nijmegen is eigenlijk een hele lange intocht.
Er kan nog gelachen worden, de finish is in zicht.
Nog steeds 2x uitgeloot. Stil protest.
Hoe dichter je bij Nijmegen komt hoe drukker het wordt langs de kant.
De eerste gladiolen werden al uitgedeeld en ook ik kreeg in Malden een gladiool.
Brandje geweest
In Malden stond ook de KNBLO-tent. Ik kon mijn button niet zo snel vinden, maar mocht toch binnen.
Deze dames lieten zich ook op de foto zetten.
Malden is een erg grote plaats zeker als je naar de finish verlangt. Maar het was zoals gebruikelijk erg gezellig.
De laatste controle kwam al snel in zicht.
De laatste knip (dus geen scan) was een feit. Nu nog even de laatste 6 kilometers wandelen.
De wandelaars werden onthaald door dansende meisjes in een Bavaria-dress. Het is hier gelukkig de Vierdaagse en niet het WK, anders zou er misschien een gevangenisstraf volgen.
Ook wandelaars werden meegenomen op het podium.
De Via Gladiola kwam in zicht en een aantal wandelaars verkleden zich nog even voor deze laatste kilometers.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten