Donderdag 23 juli 2015 (De Dag van Groesbeek en toch even iets checken)

 

Vandaag heb ik heel lang getwijfeld. Zelfs nog toen ik opstond. 

Gladiolen te koop 

Zal ik wel naar Groesbeek gaan. De operatie was nog maar 13 dagen geleden. En van het treinritje naar Wijchen gisteren was ik toch wel een beetje moe geworden. Maar zoals ik gisteren al schreef kruipt het bloed waar het niet gaan kan. De besloot ik toch richting Groesbeek af te reizen. Alleen, maar ik belde wel even mijn moeder. Per bus richting station, trein richting Nijmegen en later weer de bus richting Groesbeek. 

Ik wist dat laatste bus wel eens druk kon zijn.

En hij zou ook niet precies bij de bekende Zevenheuvelenweg gaan stoppen. Maar toen ik de situatie uitlegde mocht ik gelijk gaan zitten. Ik zei dat ik normaal meegelopen zou hebben maar dit jaar is even niet. Dat ik mocht zitten was dus wel aardig. Lang staan bleef nog moeilijk.  

Ook de politie liep dit jaar weer mee. 

In Groesbeek aangekomen liep ik richting de Oude Molen vlak bij de Zevenheuvelenweg.  

Ik keek al even of ik Ad Fens zag zitten.  

Een Vierdaagseloper die enkele jaren geleden is moeten stoppen, maar nog wel in Groesbeek aanwezig is.  

Normaal zagen we hem in Roosendaal wel vaker, maar het afgelopen jaar was dat niet zo.  

Dat maakte ons ongerust, zeker omdat wij wisten dat hij door een ziekte was getroffen.

De Oude Molen. 

Maar gelukkig had mijn moeder al eerder deze week gehoord dat het goed ging en hij in Groesbeek aanwezig zou zijn.  

Live muziek (maar wel iets te hard) 

Ik zag hem echter nog niet en besloot een bankje op te zoeken. Ik zou later wel checken of hij er zat, nu was het een beetje te druk.  

Aan Ron Konijn en mijn broer gaf ik door dat ik daar zat.  

Omdat ik er vroeg was kon ik nog een tijdje genieten van de doorkomst van de Vierdaagse.  

Soms verliet ik het bankje om beter te kijken. En foto's plus filmpjes te maken.

Het werd steeds drukker. 

Helaas gingen er dan wel andere op het bankje zitten, maar gelukkig niet voor lang.

Ik stuurde zowel Ron als mijn broer een bericht waar ik zat.  

Wandelaars komen nog steeds in grote getale voorbij. 

Op een bepaald moment kwam Ron al voorbij.

Uiteraard was hij blij dat hij me zag en we bleven even praten.  

Ook deze rolstoeler zal de Zevenheuvelenweg moeten trotseren. (zonder hulp) 

Daarna liep hij weer verder. Dus nu wachten op mijn broer.  

Steelband

Pijn is fijn, maar het is ook Fijn zonder Pijn 

Het werd één uur, kwart over één, half twee. Hij zou mijn bericht toch wel hebben ontvangen?  

Misschien had ik hem gemist. Hij wist overigens wel dat ik kwam want toen hij belde terwijl ik in de trein zat, werden net de stations opgenoemd waar deze trein nog zou stoppen. Maar rond kwart voor twee kwam hij langst. En hij liep nog goed naar omstandigheden.  

Ik liep toen een stuk met hem mee en zag (na een jaar) ook Ad Fens weer. Ik vertelde hem waarom ik niet mee kon lopen. Na even te hebben bijgekletst, besloot ik mijn enige 200m van deze Vierdaagse te wandelen.  

Anton aus Tirol 

Richting de Zevenheuvelenweg en een klein stukje op deze weg zelf. 

Mijn broer liep verder. Ik bleef nog even om wat foto's te maken en een paar filmpjes.  

Iedereen ging met goede moed de Zevenheuvelenweg over. 

Daarna weer richting de bus. 

Samen met meerdere toeschouwers stonden we bij een halte tegenover de halte waar ik vanmorgen was uitgestapt. Gelukkig vertelde een man dat we beter iets door konden lopen. Daar zouden de bussen vandaag stoppen. En omdat de bus bijna leeg was kon ik ook nu gaan zitten.  

Op weg naar Heumensoord. 

In Nijmegen ook een paar foto's gemaakt. Deze wandelaars zijn bijna binnen. 

Ik wilde nog wel even Nijmegen in, maar gezien mijn operatie van enkele weken geleden deed ik het maar niet. 

En in de trein naar Roosendaal zag ik 2 Vierdaagsewandelaars uit Nispen, wat voor wat aanspraak zorgden.   

Wachten op de trein. 

En ik kon ook in de gaten worden gehouden. Want eigenlijk was ik goed eigenwijs geweest.  

Vergeet mijn gastenboek niet: