Rondje Halderbergen 12 maart 2011 (11,4 km)

 

Na het carnavalsweekend waar hieronder nog een impressie staat en met uiteraard als hoogtepunt het meerijden van Jeugdpriens Russel (neefje) van Aopelaand (Nispen) tijdens de optocht was het weer tijd voor een wandeling.

Foto's optocht Tullepetaonestad (Roosendaal). De laatste foto rechtsonderaan is de Priensewagen, die carnavalzondag betrokken was bij een ongeval met fatale afloop. 

Priensewagen optocht Aopelaand (Nispen) 

Jeugdpriens Russel. 

Kiendermiddag en afsluiting Tullepetaonestad (Roosendaal)

Mijn broer en ik kozen voor het Rondje Halderberge in Oudenbosch. Het werd 10 kilometer omdat mijn broer de eerste helft van de Nachtmars die later om 16.00u startte was ingezet als EHBO-er. 

Mijn broer kwam me ophalen rond half negen. We reden naar Oudenbosch en schreven ons in. Ook zagen we de schoenverkoper van Mervo Sport zitten. Hij verkocht daar ook wandelschoenen, wandelsokken etc. Hij zei dat mijn schoenen nog niet binnen waren. Dat bespaart me deze week dus een ritje naar de sportzaak. Hij schreef mijn telefoonnummer en schoenmaat op. Dus nog maar even geduld.

Na het inschrijven konden we starten voor de 11,4 kilometer. De tocht liep richting Bosschenhoofd. 

Maar eerst moesten we een weg van ruim 1 kilometer aflopen, waar aan het einde 2 paarden stonden.   

Al vlug zaten we in de bossen om zo in Bosschenhoofd uit te komen.  

De rust was bij DEVO in de buurt van vliegveld Seppe. Omdat we maar 10 kilometer (11,4 eigenlijk) liepen, hebben we alleen maar afgestempeld en zijn direct doorgelopen. We waren na 5 kilometer net een beetje warm.  

Even deze bakkerpop op de foto. In de ruit is mijn broer met zijn oranje hoed te zien. 

Al snel waren we weer in bosrijk gebeid en kregen een deja vu. Waar we eerder rechtsaf liepen, moesten we nu linksaf.   

Omdat het zonnetje zich ook liet zien liep het erg goed in het bos. 

Het bruggetje over ...  

... en uitkijken bij het oversteken. 

We liepen het bos weer uit.  

Al snel kwamen we weer in Oudenbosch aan.  

Maar we moesten dezelfde weg van het begin nu in tegenovergestelde richting wandelen. 

De paarden waren weg.  

De baseliek van Oudenbosch. 

Bij de ingang van het sportpark waren wandelaars aan het zoeken waar men zich kon inschrijven. Ik zei dat ze ons maar achterna moesten wandelen.
Ondertussen had mijn broer het angstige gevoel dat zijn auto was ingeparkeerd. We meldden ons af en dronken nog wat.
Toen we weg wilden rijden bleek de auto van mijn broer inderdaad ingeparkeerd te staan. Er was geen mogelijkheid om ergens uit te komen. Ik had al op diverse plaatsen gekeken. Er waren ook andere wandelaars die met hetzelfde probleem zaten.
Gelukkig was er een Belgische wandelaar die zijn auto kon verzetten zodat we, al was het nog met wat kunst en vliegwerk het parkeerterrein konden verlaten. Thuis lekker eten en douchen. Later heb ik nog foto’s gemaakt bij de start van de nachtmars. Mijn broer was daar ook gearriveerd als EHBO-er. 

Vergeet mijn gastenboek niet: