Tweede Pinksterdag en de laatste dag van de Internationale Pinkstertochten in Breda. Nadat ik Ron Konijn had opgehaald, waren iets voor half negen in Breda. We schreven ons in, maar moesten nog wachten tot 8.55u voordat we konden starten. Dus dronken we nog wat.
Maar toen we gestart waren liepen we naar Prinsenhage.
Daarna liepen we door een parkje.
We liepen verder door Breda en moesten we een drukke weg oversteken,. Daarna kwamen we in een rustige wandelomgeving.
Nog even niet veel in de bossen. Na 5,5 kilometer waren we bij de 1ste rust.
Even de dieren op de foto zetten en wat drinken.
Daarna verder voor de tweede etappe.
We liepen nu door de bossen ...
... en zagen een paard met wagen langskomen.
We kwamen ook langs de Vloeiweide. Hierover stond het onderstaande verhaal in de routebeschrijving.
Hier heeft een trieste gebeurtenis plaatsgevonden in de tweede wereldoorlog. De verzetsgroep van Breda werd geleid vanuit de boswachterswoning op de Vloeiweide. Paul Windhausen en vier van zijn makker werden op 4 oktober 1944 in dit huis aangevallen door een overmacht aan Duitsers. Zij verloren hierbij het leven. Ook werden de vrouw en drie kinderen van de boswachter Neefs om het leven gebracht. Acht verzetstrijders werden gevangen genomen en de andere dag gefusilleerd. De fundamenten van het boswachtershuis zijn een monument voor hen die vielen.
Het was prachtig weer met een zonnetje. Daarom nog een aantal foto's van de omgeving.
Nadat we dit kruisbeeld waren gepasseerd kwamen we aan op Camping Liesbos waar de 2de rust was. Er was al 15,8 kilometer afgelegd en we waren dus over de helft.
Even rusten en wat drinken.
Daarna liepen we door de tunnel richting het Liesbos.
Hier werd een rondje van ongeveer 3 kilometer gewandeld.
Toen we het Liesbos uitkwamen moesten we door het fietserstunneltje weer naar de andere kant van de A58.
Door het kletsen moesten we wel even opletten dat we goed liepen. Maar dat deden we echt wel ondanks dat we soms even aan het twijfelen waren.
Na 24,8 kilometer kwamen we bij de laatste rust. Ik nam soep en thee.
Nog ruim 5 kilometer te gaan. Al snel kwamen we weer in Breda aan.
We kwamen in gesprek met twee vrouwelijke wandelaars, waarbij de een persoonlijke verzorging kreeg door een man op de fiets. Wij dachten dat moeten we eigenlijk ook eens regelen (zeker in Nijmegen).
De andere vrouw vertelde dat ze voor de 1ste maal de Vierdaagse ging wandelen. Nou aan haar wandeltempo hebben wij het idee dat dit wel gaat lukken.
Ook was in de zijstraten te zien dat het WK-voetbal eraan komt.
Na 6 uur en 3 minuten hadden we de 30,1 kilometer afgelegd. We dronken nog iets en reden weer naar huis.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten