Maandag: Proefkonijn

BNDeStem
'Zal hij wel blijven zitten?' 'Mag ik nu al gaan poepen?' 'Zou ik gewoon door moeten ademen?' 'Mag ik buiten adem raken?' Zeventig wandelaars aan de Vierdaagse van Nijmegen doen vanaf morgen mee aan een wetenschappelijk onderzoek waaruit moet blijken wat de gevolgen zijn voor het lichaam.

Een medisch team kan aan de hand van alle cijfertjes analyseren wat die inspanningen in het menselijk lichaam teweegbrengen. Ik kan dat ook. Dit één meter tweeëntachtig lange blonde volslagen onsportieve semi- intellectueeltje met een havodiplomaatje kan de uitslag al voorspellen zonder dat ze bij aanvang chipjes uit heeft staan delen met de opmerking: 'En wel dóórslikken hè, anders loopt mijn hele onderzoek in het water.'
Er is maar één conclusie mogelijk. Vier dagen lang veertig of vijftig kilometer lopend afleggen met de wetenschap dat er een chip in je lichaam rouleert, kan maar tot één ding leiden: stress. Vier dagen lang als een menselijk proefkonijn met samengeknepen billen van controlepost naar controlepost lopen, lijkt me niet gezond. Als de desbetreffende wandelaars op vrijdag het laatste stuk op de Via Gladiola bereiken, zal er een zucht van opluchting te horen zijn. Vanzelfsprekend 'via de natuurlijke weg