Rond half elf kwamen mijn broer en ik aan in Maastricht. We moesten nog een paar kilometer wandelen naar het parcours.
Maar van een vorig WK wisten we waar we naar toe moesten. En ook de fietsers die steeds langs kwamen wezen ons de juiste weg.
Parcours
Op het parcours reden de junioren. Ze moesten nog enkele ronden rijden.
Uitzicht vanuit Berg op Maastricht.
Even de afdaling inzetten door een achterblijver.
We kwamen aan in Berg, waar we even wat dronken. Ik genoot ook nog van een lekkere Limburgse vla. Wordt er weer wel afgetraind bij het wandelen dacht ik.
Er waren diverse nationaliteiten aanwezig.
Ook de zuiderburen waren aanwezig.
De Nederlandse verzorgingspost.
We kwamen in het finishgebied aan. Vorige keer toen het WK in Limburg werd verreden konden we hier niet verder.
Nu konden we achterom lopen, zodat de wandeling naar Valkenburg dit keer wel zou gaan lukken.
Omdat we nu richting Valkenburg en dus ook de Cauberg liepen werd het drukker.
En de profs (die eerste een tocht door Limburg hadden gereden), kwamen voor de eerste maal voorbij. In totaal zouden ze tien ronden op het parcours fietsen.
De Nederlandse fans.
En de Belgen.
Zou Tommeke (Boonen) vandaag winnen? Deze supporters hadden er alle geloof in.
Ook de muziek ontbrak niet.
We gingen kijken op een terrein waar ook een wielertentoonstelling was. En je kon er ook de koers volgen.
Na een half uurtje liepen we weer verder.
Langzaam kwamen we in de buurt van de Cauberg.
En wederom kwamen de renners voorbij.
Op de Cauberg was het erg druk.
Allerlei nationaliteiten zaten aan de kant.
En iedereen had zijn eigen favoriet.
Nu zagen we de renners de Cauberg opklimmen.
Hoewel het wel drukker was op dit gedeelte van het parcours, konden we goed doorlopen.
Even terugkijken richting de Cauberg.
Slechts 20m net voor het Grendelplein was het even dringen.
Daarna werd het weer rustiger.
We zagen de renners nog vijf maal langskomen.
En bij een cafeetje dronken we tussendoor wat en ik at een paar broodjes kaas.
Enkele kinderen verkochten drank. We namen een blikje.
Rond 5 uur kwamen de renners voor het laatst voorbij.
En op de Cauberg viel de beslissing. De Belg Gilbert sprong weg en werd wereldkampioen. De Belgen konden hun geluk niet op. Het was een terechte winnaar. Gelukkig werd hij niet meer teruggepakt voor de finish, wat vaak wel gebeurd als iemand ontsnapt.
Er kwamen nog achterblijvers langs.
Daarna liepen we langszaam naar het station.
Nog even enkele foto's maken van Valkenburg.
Onze wandeling door Limburg was voltooid toen we bij het station aankwamen.
We werden bij het station gecomtroleerd voordat we het peron op mochten.
Hier zagen we nog een stoomlocomotief. Rond half zes reed de trein richting Maastricht. Rond negen uur was ik weer thuis.
Het volgende verslag is weer van een georganiseerde wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten