Terug naar Tilburg. Dat gold zeker voor mijn moeder die tijdens de wandeltocht van 10 februari 2008 hier haar heup had gebroken na ongeveer 1½ kilometer. Mijn broer (die vandaag ook meeliep maar zonder oranje hoed , gewoon vergeten) en ik hadden in maart 2008 nog een tocht in Tilburg gewandeld.
Het was de eerste tocht van het winterseizoen 2008-2009 en rond half negen konden we afreizen naar Tilburg waar we na een kleine omweg rond 9.15u arriveerden. De start was wederom bij Boerke Mutsaers. Omdat ik nog even een plaatsje voor mijn auto moest zoeken waren mijn moeder en broer al naar binnen gegaan om ons in te schrijven. Er werd aan mijn broer gevraagd hoe het met ons moeder was en hij antwoordde dat ze dat aan haar zelf konden vragen.
Toen ik binnenkwam bleek ook ik iets vergeten te zijn. Mijn wandelboekje. Maar omdat ik wist dat er niet veel wandeltochten meer in gestempeld konden worden kocht ik maar vlug een nieuw boekje. (voor die €0,90 hoef je het zeker niet te laten.)
We vertrokken rond half tien en we zagen waarom we om moesten rijden om bij de start te komen. Bij station Tilburg West lag de hele weg open.
We liepen al snel het bos in maar kwamen niet langs de onheilplek van 10 februari. We waren er echter wel in de buurt.
Je moet echter wel genieten van de herfsttafrelen. Paddenstoelen en vallende bladeren waren er te zien.
We liepen richting het zuiden van Tilburg onder de A58 door waar we eerder overheen hadden gereden.
Maar voor we daar waren moesten we zeven kilometer afleggen.
Soms door de bossen, maar soms ook op verharde weg
We liepen over het Bels Lijntje.
En bereikten het tunneltje (waarom tje??? , het leek ons een grote tunnel.)
En kwamen in de buurt van de Mc Donalds waar de rust was.
Maar het bleef de dag van de omwegen want eigenlijk moesten we linksaf en zouden we snel bij de Mc Donalds zijn.
Maar nu moesten we echter linksaf waardoor we weer van de Mc Donald wegliepen. (Nu is het genoeg reclame geweest, ik al verder in het verslag de naam niet meer vermelden. -:) )
Er stonden namelijk een heleboel vrachtwagens opgesteld.
Maar als we niet om hadden moeten lopen, hadden we deze paddenstoelen ook niet gezien. Ieder nadeel heeft dus een voordeel. (Van wie was die uitspraak ook weer?)
We zagen een grote M en bereikten iets later dan de rust.
Maar na enkele kilometers bleef hij bij de verkeerslichten even wachten. Zodat ook dit probleem weer was opgelost.
Ondertussen kwamen we weer in de buurt van de finish.
Daarna werd de thuisreis weer aanvaard.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten