Na een weekje TEXEL besloot ik in het Pinksterweekend nog ’n tocht van 30 km te lopen. Zeker omdat er i.v.m. het herstel van de heupbreuk van mijn moeder relatief weinig kon worden getraind op TEXEL. Het TEXELpad was ook komen te vervallen.
Het werd één van de Int Pinkstertochten in Breda. Zaterdag moest ik nog teveel regelen omdat ik vrijdagmiddag pas laat terug was van TEXEL en zondag was het moederdag. (en was de afstand ook 40 km)
Het werd dus maandag 12 mei , de 2
de Pinksterdag. Het was ook de laatste dag van de Internationale 3Daagse van Breda. Het begon om 9.00u, helaas wel wat laat i.v.m. de warmte maar het was niet anders. Rond kwart over acht reed ik naar Breda. Alleen omdat mijn broer het weekend na Hemelvaart al 33 en 30 km had gelopen en hij een weekend wandelvrij had gepland.
Ik schreef me in voor de 30 km met verzorgen wat inhield dat je onderweg fruit,soep,koffie en limonade kon nemen. Dat is wel handig omdat je anders steeds weer los geld moet zoeken. Nu kon je gewoon het bonnetje geven.
Om tien voor negen vertrok ik vanuit het Prinsentuincollege in Breda. Het 1ste stuk was ruim 5 kilometer.
In dit stuk werd richting Princenhage gelopen via de Haagweg. Op een bepaald moment werd langs de onderbouw van een molen gelopen. Ook zag je de woonboulevard (met IKEA) aan de rechterzijde.
Vlug het viaduct door onder de A16. Daarna liepen we een heel stuk langs de A16 maar door de geluidswallen had je daar weinig last van.
Na een klein uurtje was de 1ste rust.verzorging bereikt. Dit was bij de Hilbergsedreef.
Hier heb ik even een bekertje thee gedronken en een sanitaire stop gemaakt. Daarna liep ik nadat ik 'n banaan had meegenomen verder.
Het volgende stukje liep richting het Liesbos.
Maar we moesten (na ongeveer 3 km) wel eerst de A58 onderdoor. Dat kon via het tunneltje "De Kloek". Er werd een rondje gelopen in het Liesbos om vervolgens via een grotere tunnel nogmaals de A58 te doorkruisen.
Al vlug werd de 2de rust bereikt, namelijk camping Liesbos. Hier heb ik wat langer gerust en wat te drinken genomen. Het was al aardig warm geworden. Op de camping was ook nog een rommelmarkt.
Na de rust op camping “Het Liesbos” liepen we weer terug naar de 1ste controlepost. Dit was een stuk van ruim 11 km en op het laatst leek er geen einde aan te komen. Toch was de omgeving best wel mooi, maar de warmte zal hier ook wel van invloed zijn geweest. Het was voor mij net iets te lang zonder rust
Overigens liep je bijna langs een monument (Vloeiweide) waar in de 2de Wereldoorlog een boswachtershuisje stond.
Hieronder het verhaal zoals beschreven op de routebeschrijving:
Oorlogsmonument bij de vloeiweide
Hier heeft een trieste gebeurtenis plaats gevonden in de 2de wereldoorlog. De verzetsgroep van Breda werd geleid vanuit de boswachterswoning op de Vloeiweide. Paul Windhausen en vier van zijn makkers werden op 4 oktober 1944 in dit huis aangevallen door een overmacht aan Duitsers. Zij verloren hierbij het leven. Ook werden de vrouw en drie kinderen van boswachter Neefs om het leven gebracht. Acht verzetstrijders werden gevangen genomen en de andere dag gefusilleerd in het Mastbos. De fundamenten van het boswachtershuis zijn een monument voor hen die vielen.
Toch even kijken dus, die 10 m kunnen er ook nog wel bij en het maakt op 30 km natuurlijk helemaal niets uit.
Hierna deed ik even mijn best om evenals mijn moeder op 10 februari 2008 te struikelen over een boomstronk. Twee medewandelaars zagen het en ik vertelde het verhaal. Gelukkig bleef ik wel staan.
Gelukkig zag ik om iets over twee de bevrijdende rust.
Nu ben ik wel wat langer gaan zitten, nam kippensoep en limonade. Even uit de hitte in de schuur.
Maar iets na half drie liep ik toch weer verder voor de laatste 5 km.
Een klein stukje was hetzelfde als eerder tijdens deze wandeltocht maar nu moesten we rechts richting Breda.
Toen we 2 viaducten (onder de A16 en de HSL-lijn) doorliepen kwamen we in Breda. Hier moest even goed worden opgelet op de witte pijlen op de grond. Maar het was allemaal duidelijk en we liepen door een aantal straten in Breda.
Om uiteindelijk weer bij het eindpunt uit te komen.
Rond half vier heb ik me afgemeld. Ik hoefde geen reclamekaartje meer te geven omdat er al direct werd verteld dat ze mijn verslag van de Adriaan van Bergentocht hadden gelezen.
Na 'n cola en 'n sinas te hebben gedronken vertrok ik weer richting Roosendaal.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten