Winterserie Kruiningen 6 december 2008 (10 km)

Zaterdag 6 december gingen we na een hele leuke surprise-avond, waaraan dit jaar voor het eerst ook mijn nichtje en neefje meededen naar Kruiningen. Hier was een winterwandeltocht georganiseerd. We hadden eigenlijk nog nooit in deze omgeving gewandeld. Gewoon nooit van gekomen.

Nadat we ons hadden ingeschreven voor de 10 kilometer gingen we om 9.50u van start. De route was verdeeld in 2 stukken van 5 kilometer zodat we op de helft van de wandeling weer bij de startlocatie zouden terugkeren. 

Ik wilde nog even tegendraads zijn om eerst het 2de gedeelte en daarna het 1ste gedeelte te lopen, maar we besloten toch om het maar op de juiste volgorde te gaan doen. 

We liepen eerst een stukje door het dorpje Kruiningen om daarna richting het kanaal tussen de Ooster- en Westerschelde te lopen.

In de verte zag je de A58 en het begin van de Vlaketunnel, die onder dit kanaal door loopt.

Hoewel het in het begin even leek te gaan regenen bleef het toch droog. Het was maar een klein buitje dat reeds was opgehouden toen we de wandeling waren begonnen. 

De zon kwam zelfs tevoorschijn en ik zette mijn zonnebril dan ook maar op. Toch fel zo'n laagstaand zonnetje.

De eerste ronde zat er ver op. We vroegen ons af of het onderstaande bord dit ook al aangaf. (Eindje de Rondte --> Einde van de ronde?) 

Na een uurtje en 5 kilometer verder kwamen we weer bij de start aan. 

Even naar de toilet en daarna weer verder voor het tweede gedeelte. We moesten nu rechtsaf bij de start.

We liepen nu richting de plaats waar vroeger (toen de Westerscheldetunnel er nog niet was) de veerdienst Kruiningen - Perkpolder voer. We kwamen echter niet helemaal op deze plaats uit. De weg die naar de aanlegplaats ging was overigens ook ver weg en begroeid met onkruid. Men was daar duidelijk bezig om uiteindelijk waarschijnlijk nieuwbouw te plaatsen.

Op een gegeven moment kwamen we in een wat modderrijk en drassig gebied. Ondanks dat het misschien maar één kilometer was, was het zeker voor mijn moeder erg lastig. Hier merkte ze dat de heupfractuur van begin dit jaar weer wat last gaf. 

En de bladeren maakte alles natuurlijk ook erg glad. 

We zagen in de verte Kruiningen weer liggen. 

Voorzichtig wandelen dus, maar uiteindelijk kwamen we toch weer op verhard terrein. 

We liepen 'n heel klein stukje langs de Westerschelde. 

Om uiteindelijk weer richting Kruiningen te wandelen. 

Mijn broer wachtte even onderaan de trap. Deze was ook een beetje glad. 

Het "paard van Sinterklaas" die we al eerder hadden gezien had gezelschap gekregen. 

Rond twaalf uur arriveerden we voor de tweede maal in Kruiningen. We meldden ons af, mijn broer gaf de kaartjes van onze weblog. Na even warme chocomel (zonder slagroom) te hebben gedronken en een lekkernij te hebben gegeten reden we weer richting Roosendaal.

Vergeet mijn gastenboek niet: