Gelukkig had ik goed geslapen en was de misselijkheid grotendeels verdwenen. Dus ik kon me op gaan maken voor de Dag van Wijchen. Omdat de starttijd weer gewoon 4.00u was stonden we nu wel tijdig op de bus te wachten. De bus kwam keurig om 3.45u.
Bij de start werden we weer gescand en we vertrokken daarna. We liepen het eerste stuk richting Weezenhof op dezelfde manier zoals we al jaren de 4de dag naar Weezenhof gaan.
In Hatert (net voor Weezenhof) kocht ik op de markt 3 bananen voor €1,- (opmerking er zijn punten waar €1,- (= 2 gulden 20) gevraagd wordt voor één banaan) en gaf mijn broer er ook één. Ik at de eerste banaan op en liet de tweede banaan door mijn broer in mijn rugtas stoppen.
Toen we door Weezenhof waren gewandeld liepen we over de stadsdijk. Bij de zuivelboerderij namen we onze eerste rust. Daar dronken we ook onze gebruikelijke yoghurt.
Daarna werd de wandeling vervolgd richting Alvena. Alhoewel op het bord stond toch echt Bartlehiem. Waren we in de Elfstedentocht beland? Maar dan wel zonder schaatsen maar wandelschoenen.
Na een korte sanitaire stop liepen we voor de 1ste maal richting Wijchen (of was het toch Lemmer). Was Snelle Jelle hier geweest??
In Wijchen (de buitenwijken dan) is er sinds een aantal jaren geen grote rust meer bij het winkelcentrum. Daarom besloten we in een bushokje te gaan zitten met een mogelijk gevolg dat daar reactie op kwam. Hoewel we daar zeker 10 minuten hebben gezeten waren er slechts 4 reacties. (Busje komt niet, de leukste was eigenlijk nog “Nou niet vals gaan spelen jongens”)
Daarna de lus richting Balgoy en Niftrik. Nog drie keer bedenk ik me. Na de 40/50 splitsing gaan we weer tellen hoeveel wandelaars terug komen, die per abuis het 50 kilometerparcours zijn opgewandeld.
We schatten 14, maar komen totdat de controle wordt aangegeven slechts op 10 wandelaars. In Balgoy stond een pop die Leontien van Moorsel voorstelde. Er werd reclame gemaakt voor de Lady’s Ride. Hierdoor kregen de vrouwen een presentje. Een groot pakket, waarin iets kleins zat. (Ik dacht een spel kaarten.)
De controle was ook in Balgoy, tenminste dat was de bedoeling.
Maar toen we Balgoy uitliepen zagen we op de dijk een medewerker van de KNBLO staan die aangaf dat de controle verderop de dijk stond.
Maar er kwamen steeds meer controleurs terug met de opmerking dat de scanapparatuur niet meer werkte (evenals in Oosterhout tijdens de dag van Elst). Toen we dan eindelijk twee controleurs tegenkwamen waarbij de apparatuur het wel scheen te doen, werd het erg druk en zorgde het scannen voor oponthoud.
Helaas konden sommige wandelaars niet het geduld opbrengen gewoon achteraan te sluiten. En later hoorden we dat er zelfs controleurs waren uitgescholden en geslagen. BELACHELIJK, ik snap dan ook niet goed dat dit soort mensen aan de Vierdaagse willen meedoen. Er zijn nog ruim 3.000 die graag deze plaats zouden willen overnemen. HELAAS kunnen deze wandelaars zich in het grote peloton wandelaars anoniem voortbewegen.
Nadat ik was gescand konden we verder richting Niftrik. (Overigens dacht ik wel, omdat de controleurs halverwege tussen Balgoy en Niftrik stonden, dat ze straks misschien zo ver zouden doorlopen, dat ze bij de volgende post in Niftrik uit zouden komen.)
Toen we tot de spoorwegovergang waren gewandeld, liepen we via een onverhard pad richting Niftrik (of was het toch Hindeloopen zoals Snelle Jelle beweerde)
In Niftrik namen we weer even een rustpauze, het was ondertussen bijna 10 uur. Weer even wat drinken.
Na de rust kon de wandeling richting Wijchen worden vervolgd. Toen we bijna in Wijchen waren bleek dat de broodjes worst uitverkocht waren.
Maar niet getreurd we liepen gewoon verder en ik besloot nog een banaan te eten die in mijn rugtas zou zitten. Tenminste dat dacht ik, want mijn broer had hem daar ingedaan. Maar ik vond geen banaan. Ik dacht zou hij hem er niet goed in hebben gestopt zodat hij ernaast was gevallen. Na enkele minuten besefte ik dat ik die banaan al in het bushokje had opgegeten.
In Wijchen was het gezellig druk, de 30 kilometer zou ook weer over de markt komen. Maar later bleek dat ze toch langs de oude route kwamen. Later begreep ik dat het toch weer te druk was geworden op de markt. Van de ene kant jammer, maar we konden nu wel goed doorlopen.
We zagen ook weer het “blauwe” meisje dat water aan het spuiten was. Ook in Elst hadden we haar gezien.
Toen ik bij de spoorwegovergang aankwam was deze weer net gesloten. Even als andere jaren. We liepen dus op koers.
In Woerzik heb ik gerust,soep gegeten en wat gedronken. Daarna liepen we verder. Er werd weer gecontroleerd, maar de controle stond weer een stuk verder dan aangegeven was. Er bleek steeds meer dat er problemen waren met het scannen. Overigens heb ik de indruk dat ik overal goed gescand ben geweest, maar het duurde soms wat langer.
Ondertussen kocht ik nog een glas sinasappelsap.
Toen we de weg richting Beuningen opliepen konden we een stukje van de route af om een idee te krijgen van de Via Gladiola. Dit was aangeboden door Electrabel. Ook werden er weer foto’s gemaakt. Mijn broer wilde wel op de foto maar dan met de fotograaf.
Even later stond de KNBLO-tent. We besloten nu wel even te gaan kijken. Maar na een kort verblijf liepen we verder.
Jarig, dus hier moest even gekust worden.
In Beuningen wilde ik drinken kopen, maar hier staan natuurlijk niet zoveel tentje als buiten een stad/dorp.
Uiteindelijk was ik al aangekomen bij de verzorgingstent van de Gouden Kruis Dragers. Omdat men nog even drinken was gaan halen (dat was op) vulde een medewerker mijn flesje even met water. Even later kwam het drinken.
Na deze rust liepen we verder richting Weurt. Net voor Weurt kochten we bij een benzinepomp een flesje drinken. Het was er erg druk, er werden goede zaken gedaan.
Voorproefje van Roze Woensdag
Ook de presentator wilde op de foto.
Na de sluis bij Weurt overgelopen te zijn moesten we linksaf en kwamen we al snel in de kanaalstraat.
Hier stond SBS6 en Ronnie Tober begon te zinnen. Gelukkig was er (in tegenstelling tot vroeger in de Betouwstraat en de Van welderenstraat) wel voldoende ruimte voor wandelaars die door willen lopen. Want zo’n optreden is heel gezellig, maar de Vierdaagse gaat toch om het wandelen, dus wandelaars die doorwillen moeten daarvoor de gelegenheid krijgen.
In Nijmegen liepen we over de Waalkade.
Aan het einde werd de laatste controle aangekondigd. Het ging wel vlotter dan op de dijk bij Niftrik.
Toen we op de Wedren terugkwamen, bleek dat eventuele gemiste scans door de problemen geen invloed hadden op het wel of niet goed finishen. De laatste scan (finishscan) was alleen nodig.
We liepen richting het station waar we de bus richting Beek namen. Lekker douchen , eten en na even kort TV kijken weer opmaken voor de 3de dag, De Dag van Groesbeek.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten