Bij Bloesemtocht draait het vooral om wandelplezier

Bron : www.brabantsdagblad.nl (20-4-2007)
Ontspanning in plaats van inspanning. Bij Jos en Co Drijver heeft competitie het verloren van genieten. Het Geldermalsense echtpaar loopt de Nijmeegse Vierdaagse niet meer, maar de vijftiende uitgave van de Bloesemtocht,morgen, laten ze niet aan hun neus voorbijgaan.

"Het is de gezelligheid", lacht de 62-jarige Jos Drijver. "Ik ben een geboren Nijmeegse en heb 'mijn' vierdaagse dertigmaal gelopen. De 31ste keer - in 2000 was dat - haakte ik af: blaren. Bovendien vond ik het niet meer zo leuk, want te druk. De sfeer van de jaren zeventig en tachtig is er niet meer."
Wat niet geldt voor de Bloesemtocht, meent Jos' acht jaar oudere man Co. "Dit jaar wordt het evenement voor de vijftiende keer gehouden. Wij hebben steeds meegedaan. Sterker: dit is zo'n fantastische happening dat ik me bij de organisatie aangesloten heb."
Lopen? Hooguit tegen wil en dank, grinnikt de geboren Utrechter. "Ik kan me de hongertochten aan het eind van de oorlog nog goed herinneren. Liep je vele kilometers voor eten. Na de bevrijding dacht ik: nooit meer lopen. Maar ja, ik kwam bij de commando's en het enige wat dat korps aan vervoer had, waren twee jeeps en een DAF. Werd het wéér de benenwagen gebruiken. 'Oké, maar voor de lol? Never', hield ik mezelf voor. Foutje, want ik kreeg verkering met deze Nijmeegse, en dan weet je het wel, haha."
Het ene been voor het andere zetten en er dan urenlang een straf tempo op nahouden? Het werd zowaar een passie voor Jos en Co. Zij: "Bij de vierdaagse liepen we natuurlijk de 'echte' afstand, de langste." Hij: "Ja, want de kortere routes, die zijn voor watjes."
Ging bij de Drijvers trainen vooraf aan 'Nijmegen', voor de Bloesemtocht maken ze geen oefenkilometers. "Dit doen we puur voor de lol", zegt Co. "Dat gaat wel lukken, hoor", verzekert zijn vrouw.
Niet dat Co Drijver de Bloesemtocht iets vindt wat je op zijn janboerenfluitjes doet. "Neem de organisatie. Zo leggen militairen matten, waardoor de deelnemers mooie plekken kunnen bezoeken waar ze anders niet mogen komen. En dan de fruitveiling, waar de start en de finish zijn. De avond vóór de tocht wordt er nog volop geveild, maar 's ochtends is de hele hal leeg."
Wandelen en handelen gaan hand in hand bij Co Drijver. "Mijn legerachtergrond komt mooi van pas, want bij slecht weer willen we niet dat de lopers in de regen op adem hoeven te komen. Daarom zetten we halverwege het parkoers een grote legertent op waar duizend mensen in terecht kunnen. Het is deze keer niet het bekende exemplaar; dat hebben onze jongens in Afghanistan nu in gebruik."