Pegasustocht 20 oktober 2007 (20 km)

Voor de 3^de maal ging ik de Pegagustocht lopen. Het is een wandeltocht die loopt langs de route rond Renkum waar para’s in de 2^de wereldoorlog langsliepen om de Rijn over te steken.
Op 23 oktober 1944 waren de para’s rond 02.00u veilig aan de overkant van de Rijn. Deze operatie werd Pegasus genoemd. Later werd dit Pegasus I genoemd toen men, na het succes van Pegasus een tweede operatie opstartte. Deze tweede operatie mislukte echter helaas. De route die de para’s van operatie “Pegasus I” volgden is het parkoers van de Pegasus wandeltocht geworden.
De wekker stond op 5.45u en ik stond daarna gelijk op. Ik trok mijn wandelkleren aan at mijn ontbijt en ging naar mijn moeder. Hier arriveerde ook mijn broer zodat we met drie personen richting Gelderland vertrokken. De start was tussen Ede en Otterloo, de finish was op een andere plaats. Vanaf hier zouden we in legervoertuigen worden teruggebracht naar de startplaats.

We moesten onze auto een klein stukje van de start parkeren. Rond kwart voor negen arriveerden we bij het startlokaal waar we ons direct konden inschrijven

Hier konden we ook een wandelpaspoort meenemen voor 2007 en 2008. Indien je in deze 2 jaar de Bevrijdingstocht in Wageningen , de Grebbe Valleitocht in Rheden + Veenendaal en de Pegasustocht in Ede zou lopen dan kreeg je een speciale herinnering. Maar helaas kunnen we niet op 5 juli omdat er dan een andere wandeltocht (die ik overigens niet zal lopen) op het programma staat namelijk de Kennedymars in Someren. Mijn broer gaat daar lopen en heeft uiteraard steun en vervoer nodig.

Om tien over negen gingen we van start richting Juffrouw Tok waar na 10 km de 1^ste rust was. De route liep door bossen en vaak over onverharde wegen. Maar ja in de 2^de wereldoorlog konden de piloten natuurlijk ook niet over de openbare weg, dat zou wel erg opvallen.

Het 1^ste gedeelte liep o.a. over de Edese Heide. Halverwege dit 1^ste gedeelte werden bananen en appels uitgedeeld. Ik nam een banaan.

Toen we bij Juffrouw Tok aankwamen zagen we daar al een aantal legervoertuigen staan. Je kon namelijk ook vanaf hier terugkeren naar de start.

Bij juffrouw Tok hebben we even wat gerust en daarna liepen we verder voor het 2^de gedeelte. Dit gedeelte liep over de Ginkelse Heide.

We raakten in gesprek met een man en vrouw en gaven onze kaartjes zodat ze op onze website zouden kunnen kijken. We moesten wel even goed opletten of we de juiste splitsing namen want dat was niet goed aangegeven of we hadden het door het praten gemist. Maar toen we in eerste instantie langs het spoor liepen en daarna langs de snelweg zagen we dat het wel goed was.

Ik zag een paar paddenstoelen aan een boom en die moesten natuurlijk even op de foto. Je moet ook oog hebben voor de mooie herfstverschijnselen.

Jammer van het blikje.

Ondertussen waren we het punt gepasseerd waar de 30 km route weer zou aansluiten, we gingen via een tunnel onder de snelweg door en arriveerden bij een volgende rust.

Hier hebben we even gezeten en toen we weer opstonden van het bankje hebben we de man die naast ons op het randje zat maar even gewaarschuwd. Het zou natuurlijk vervelend zijn dat door de momentwerking (kracht * arm) hij op de grond zou vallen.

Het was nog maar een kilometer of 4 en we moesten nog een overweg over die natuurlijk weer dicht moest gaan toen we naderden. Dan maar rustig even wachten we hadden toch alle tijd.

Na enkele minuten was de trein voorbij en gingen de bomen weer open.

 We liepen verder. Ook op dit laatste gedeelte net voor de finish weer een aantal paddenstoelen.

Om iets over één kwamen we na 4 uur wandelen aan bij het museum verbindingsdienst waar we ons moesten afmelden.

Na een toiletbezoek reden we met een legervoertuig terug naar ’s Heeren Loo waar de start was. Deze tocht werd mede doordat de vering van dit voertuig niet zo goed was als van mijn nieuwe Volkswagen Fox niet door iedereen als comfortabel ervaren.

We liepen ons wandelboekje en wandelpaspoort stempelen en kregen een herinneringsmedaille. Even nog wat gedronken en voordat we terugreden namen we nog een frietje (met gehaktbal) en zagen een drietal mannen aardig onenigheid hebben. Ze scholden elkaar uit. We bleven maar een beetje op afstand want je weet maar nooit.
Rond kwart over twee bereikten we mijn auto en reden op ons gemakje weer richting Roosendaal. Om iets over vier was ik thuis, een lekkere douche genomen nog even naar de stamkroeg (3W) en daarna naar Arsenicum en oude kant in de Kring.

Vergeet mijn gastenboek niet: