Omdat mijn broer vandaag naar de wereldbeker veldrijden was met een oud-collega, besloot ik alleen naar Etten-Leur te rijden om de Snertwandeling van De Losse Feeter te wandelen.
De start was naast de brandweerkazerne op de Wipakker. Ik koos voor de 10 kilometer en kon om 10.25u starten.
Heel even vielen enkele druppeltjes ...
... maar naar een minuut of vijf was het weer droog.
De tocht liep langs het spoor richting het Liesbos. (Breda)
Onderweg werden de wandelaars verwelkomt door een blaffende hond.
Net voor het Liesbos moesten we linksaf het spoor over. Nog even een foto waar ik net vandaan kwam.
Net naast het spoor lagen 3 boeketten bloemen.
Waarschijnlijk als gedachte aan een trieste gebeurtenis.
De tocht liep verder richting Etten-Leur Noord.
Toen ik rechtsaf moest, kwam ik in een nieuwe wijk. Hier had ik al meer gewandeld. (o.a. tijdens de Adriaan van Bergentocht)
Door een parkje met leuke bruggetjes …
... moest de wandeling via een witte brug worden voortgezet richting de rust.
Maar voordat ik daar aankwam liep ik nog langs de zogenaamde Zonnevanger.
Daarna nog even oversteken ...
... en de rust was bereikt. Na ongeveer 7 kilometer. Hier heb ik even een bakje thee gedronken.
Daarna moest er verder worden gewandeld. Weer kwam ik Etten-Leur binnen.
Het regende nog heel even een beetje. (Was begonnen terwijl ik bij de rust zat te drinken.)
Nadat ik nog een aantal wandelaars had gepasseerd ...
... tijdens de laatste kilometers die afgelegd moesten worden.
Het station kwam in zicht ...
... nog even het spoor over ...
... om rond 12.45u weer aan te komen bij de finish.
Waar nog een bakje soep werd aangeboden.
Het was een hele leuke route, jammer van de paar druppeltjes, maar volgens mij waren er best veel inschrijvingen.
Ik reed nog even naar vliegveld Seppe waar ik een broodje gehaktbal en bakje thee heb genuttigd. Toen naar huis om lekker te douchen en dit verhaal te schrijven.
Vergeet mijn gastenboek niet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten