Bloesemtocht 21 april 2012 (30,9 km)

 

Dit jaar de 10de Bloesemtocht, dus de "Gouden" editie. Mijn broer en ik besloten dit jaar de zogenaamde oostelijke route te nemen. Deze liep richting Buurmalsen, Erichem, Buren en Tricht.

We hadden een treinkaart genomen voor €79. Hiervoor kunnen we 3 maal met 2 personen buiten de spitsuren vrij reizen. Vandaag de eerste dag. We mochten echter alleen met de NS-treinen mee.

Dat betekende dus niet over Dordrecht. Bijkomend nadeel was dat op het traject Tilburg- 's Hertogenbosch werd gewerkt. Zodoende moesten we in Roosendaal de sprinter richting Boxtel nemen, hier overstappen op de trein naar 's Hertogenbosch om uiteindelijk met een half uur langere reistijd in Geldermalsen aan te komen.  

Zodoende namen we om 6.19u al de trein in Roosendaal. 

De sprinter komt eraan. 

Rond kwart over acht kwamen we aan in Geldermalsen, waar we al direct een appel toegestopt kregen. 

De bekende laars. 

Na een minuut of vijf kwam de start in zicht. Even de startkaart (reeds besteld en uitgedraaid via de computer) scannen. Om 8.40u konden we vertrekken. 

Al vlug liepen we over de Linge. 

De eerste bloesem kwam al in zicht. 

Na enkele kilometers kwam de splitsing van de westelijke en de oosterlijke route. Op onze route mochten ook Nordic walking wandelaars komen. Vanaf hier mochten de stokken daadwerkelijk worden gebruikt. Overigens zagen we slechts weinig van dit soort wandelaars. Net niet op één hand te tellen maar toch.  

Het eerste plaatsje was Tricht. 

Ook hier veel bloesem te bewonderen. 

Ja, bij een bloesemtocht moet de bloesem veel op de foto.  

De eerste splitsing was snel bereikt, de 11 kilometer liep weer terug richting Geldermalsen. 

Al snel werd ook de eerste rust in Buurmalsen bereikt. even een sanitaire stop. Hier werd beloofd dat het tot 12 uur niet zou regenen. Echter werden hierdoor de goden verzocht en vielen de eerste druppeltjes. 

Ik was gaan zitten, maar nadat een aantal medewandelaars opstonden werd ik bijna terug gelanceerd richting Geldermalsen. En ik zat toch niet helemaal op de rand.

Daarna even de regencape aan. En later zelfs binnen schuilen. Achteraf gezien viel het eigenlijk wel mee. 

Toen we weer gingen wandelen was de bui ver over. De bewoners van Buurmalsen willen ons weer terugzien.

We verlieten Buurmalsen weer. 

Lopend langs een grote weg ... 

... kwamen we bij de tweede splitsing. De 16 kilometer ging linksaf.  

Wij liepen nog een stuk verder langs de weg. Hier zijn kersen geplant.

Molentje 

Nog steeds wandelende langs de grote weg, ging ook de 20 kilometer ons verlaten.  

Wij kwamen in Buren. 

En kort daarna liepen we Buren ook weer uit. Wij liepen verder richting Erichem  

Ondertussen kwam soms de zon door. Dat zagen ook deze schapen.

Een klein stukje over de camping.  

Waar we even naar huis konden bellen, tenminste als je even door de beplanting bent gekomen. 

Ook hier was weer veel bloesem te zien. 

En het begon ook weer even te regenen. Dus snel weer even de regenkleding aangedaan. 

Dieren in de wei, hopend te genieten van de Lente, maar nu ook natgeregend. Overigens was dit de laatste regenbui van de dag.  

Erichem kwam in zicht. Hier was ook de tweede rust. Ik vertelde aan iedereen die het wilde horen dat ik in Buurmalsen bijna was gelanceerd werd. Achter mij moesten 3 dames lachen. Toen ik omkeek zag ik dat zij de dames waren die daarvoor gezorgd hadden. Ze plakte later een sticker van de Kees Knapperstocht op hun tas. Daarom vroeg ik waar ze vandaan kwamen. Dat bleek Effen te zijn. Omdat ik daar wel eens langs was gewandeld kon ik laten merken dat mij geografische kennis nog in orde was. 

Na een klein kwartiertje werd de tocht voortgezet richting Buren. 

Uiteraard was er weer bloesem te zien. 

In Buren liepen we langs een boom met een B (Beatrix) 

En daarna langs de vestingmuur. 

Volgens mij was dit vroeger een weeshuis (Weeshuisstraat) 

Museum 

De omgeving was heel mooi en we liepen nu in de omgeving van Buren. 

Hier stonden ook veel dieren in de wei te genieten. 

Het zonnetje begon ook door te breken. 

Molen in Buren 

En wederom liepen we Buren binnen. 

Dat kerkje hadden we al eerder gezien. 

Dat klopte ook want in de verte zagen we van links de 20 kilometerwandelaars al weer. De lus was voltooid. 

Niet zo veel later kwamen we bij de derde rust. De zon was doorgebroken. 

Het bandje kwam zelfs onder de beschutting vandaan. 

Na ook hier een minuut of tien te hebben gerust konden we weer verder. 

De tocht liep verder richting Tricht. Er moest nu wel wat beter op het verkeer worden gelet stond op de borden. 

Maar er kwamen weinig auto's voorbij. 

Hier werd het verkeerslicht handmatig bediend. 

Al snel konden we verder. Soms was het wel een beetje drassig, echter we hoorden later dat het op de westelijke route erger was. 

En weer zagen we dieren in de wei (ditmaal lammetjes) en bloesem. 

Op de kaart zagen we dat Tricht vlug bereikt zou gaan worden. 

En dat klopte ook. 

En toen ik dit spandoek zag zei ik tegen mijn broer dat ik in 2013 niet dit soort spandoeken verwacht. (50 jaar). Ik stelde hem zelfs verantwoordelijk als iemand anders op zo'n idee zou komen. :-) 

In Tricht was de vierde rust. Ook hier hebben we even een minuut of tien uitgerust. 

Daarna nog 3,6 kilometer (volgens the book) tot de veilinghallen (finish). 

Weer even de spoorwegovergang over.  

Gelukkig kwam er geen trein. 

Nog even een klein stukje door Tricht. 

Het bloesemveld waar we waren begonnen kwam weer in zicht. 

De pools mochten niet meer worden gebruikt. Nogmaals we hebben weinig Nordic Walkers gezien. 

Wij moesten linksaf ... 

... andere waren net begonnen (eigenlijk te laat, maar ze mochten nog weg, ze hadden echter de medaille alvast opgehaald, omdat ze misschien te laat terug zouden zijn.) 

De laatste bloesem van de tocht en ook de Linge was weer te zien. 

Nog even de brug over ...

... om daarna samen te gaan wandelen met de wandelaars die de westelijke route hadden gekozen. Ik heb overigens de indruk dat de oostelijke route rustiger loopt, maar dat kan ook zijn omdat er dit jaar slechts 22.525 wandelaars waren. (Normaals ruim 30.000) Het weer had waarschijnlijk toch parten gespeeld.

De laatste meters.

Waarbij nog volop muziek te horen was. En hier moet ik opmerken dat er op de westelijke route weer meer muziek is dan op de oostelijke route. In dat opzicht dus weer gezelliger. (ondanks de eerder genoemde drukte). 

We zijn er bijna. 

Iets over drie konden we ons afmelden. 

Ook binnen was er voor muziek gezorgd. 

Na even wat te hebben gedronken ... 

... en nog wat foto's te hebben gemaakt van de muziek … 

... liepen we richting het station ... 

... om daar net de trein weg te zien rijden. 

Maar kwart over vier konden we weer via 's Hertogenbosch en Boxtel richting Roosendaal. 

Toch wat modder op de schoenen. 

Uiteindelijk werd om tien over zes Roosendaal bereikt.
De oostelijke route is zeker aan te raden als je rustiger wilt wandelen, maar als je voor de muziek gaat kies dan de westelijke route. Beide routes zijn aan te raden. 

Vergeet mijn gastenboek niet: